Imperious Series 4 His Exclusively

Chapter 11

"Do you wanna talk about it?" tanong ni Rohan sa kanya matapos niyang sabihin ang mga katagang iyon.

It was true that her nightmares are coming back. Hindi niya alam kung ano ang nag-trigger para muli niyang maalala ang mga bagay na iyon sa kanyang nakaraan. Matagal na panahon na rin naman mula nang huli niyang napanaginipan ang pangyayaring iyon. But last night, after trying to sleep when she dreamt of Francis ay iyon na ang napanaginipan niya, dahilan para hindi na niya muling nakatulog hanggang sa mag-umaga na.

Hindi sana niya ito sasabihin sa kapatid dahil alam niyang mag-aalala ito ngunit hindi naman niya maiwasan dahil baka mag-panic attack siya kapag wala siyang masabihan ng tungkol dito. Ayaw rin niyang sabihin kay Ryland dahil mas mag-aalala ito sa kanya at lalong hindi rin niya masabi iyon sa kanyang mga magulang. Paniguradong mag-iiyak na naman ang kanyang mommy at baka hindi na naman siya nito maiwan-iwan na parang batang paslit.

"When did it happen?" tanong ng kanyang kapatid. Seryoso na ang mukha nito habang nakatingin sa kanya. Bakas din sa gwapong mukha nito ang pag-aalala.

"Just last night and I was scared, Rohan," mahina ngunit puno ng emosyon niyang wika sa kapatid.

Rohan came to her and gave her a tight hug. He was comforting her making her feel at ease and comfortable. Pilit niyang pinayapa ang kanyang damdamin habang yakap-yakap ng kapatid. Wala man itong sabihing salita ay alam niya ang pag-aalala nito sa kanya. Afterall, Rohan and Ryland were her protectors ever since she came to their family. Hindi ipinakita ng mga ito na hindi siya kabilang sa pamilya. Tanggap na tanggap siya ng mga ito bilang nakakabatang kapatid. She was their princess as what they said to her and they proved it all true.

Nasa ganoon silang posisyon nang pumasok si Joyce sa loob ng opisina ng asawa. Nagtataka ang tinging ipinukol nito sa kanila.

"Were you bulled by Francis?" nag-aalalang tanong nito sa kanya. "Did he rape you?"

Kunot ang noong napatingin siya sa asawa ng kapatid. Maging ang patid ay ganoon din ang tingin sa asawa. Hindi rin ito makapaniwala sa narinig sa mismong bunganga ng magandang asawa.

"Are you out of your mind?" tanong niya rito.

Umiling naman ito. "No. Of course not!" Lumapit ito sa kanila. "So anong drama niyo?"

"You may go now, Mau. Ako na ang bahala sa kanya," wika ng kanyang kapatid.

She went of his office and left the two. Bahala na ang kanyang kapatid na magkwento kay Joyce. Alam naman nito ang tungkol sa nakaraan niya kaya naman hindi na iyon gaanong shocking.

Binaybay niya ang daan pabalik sa kanyang opisina at nang makarating doon ay nagulat na lamang siya nang makakita ng isang pumpon ng bulaklak na nakalapag sa ibabaw ng kanyang lamesa. She asked her secretary at ang tanging naisagot lang nito ay delivery man.

Curious of who sent the bouquet, she picked it up and looked for the card only to find out that it was from her brother's visitor, Francis. Napailing na lamang siya at tinawag ang kanyang secretary at ibinigay ang bulaklak dito.

"Talaga, Ma'am akin na?" hindi makapaniwalang tanong ng kanyang secretary nang ibigay niya rito ang bulaklak.

"Yeah! Next time don't accept anything from anyone except from my family. Maliwanag ba?" tanong niya sa kanyang secretary na tumango naman.

She busied herself with work and when lunch came, she decided to go down at the cafeteria with her secretary. Hindi pa sila nakakaalis sa kanyang opisina nang may dumating na delivery man with plastic bags on his hands. He was looking for her for he was to deliver her lunch. Her forehead creased and when she asked who was the sender, she rolled her eyes for it was Francis again.

"Ma'am? Anong gagawin ko rito?" tanong sa kanya ng kanyang secretary.

She looked at the plastic bags the delivery man was holding, waiting for their response, then nodded at her secreatry. Mukhang natuwa pa ito dahil sa pagtanggap niya. She hurriedly took the plastics bags from the delivery man and placed in on the table where they used to eat. Her secretary took the food out from the plastic bags and she was amazed because everything was her favorite. Paano kaya nalaman nng binata na mga paborito niya iyon. Siyempre sa kanyang kapatid na naman siguro! She shook her head and headed towards the table to eat her lunch. Libre na rin naman kaya susulitin nalamang niya iyon.

After the heartful lunch, she continued her work and thank God she wasn't distracted by anything until she finished her work and went to prepare her things. Pinauna na rin niyang pinauwi ang kanyang secretary habang nag-aayos siya ng kanyang mga gamit. Medyo madilim na rin nang makalabas siya sa gusali. She headed to the parking lot, massaging her neck, while checking on her phone.

Sitting inside her car, she texted Matteo if he had plans for tonight. Sumagot naman ito na mag-ba-bar ito mamayang gabi kasama ang boyfriend nito, bagong boyfriend nito. She texted Irmish at ganoon din ang sagot nito, may date raw ito kasama ang boyfriend. With that, she decided to stay at home and watch movies all by herself.

Bigla siyang nainggit sa kanyang mga kaibigan dahil busy ang mga ito sa kan-kanilang mga boyfriend. Eh kung mag-boyfriend ka na rin kasi? sagot ng kanyang isip. How come she'll do that kung wala nga naman siyang magustuhan? Iyong mga manliligaw niya ay hindi naman talaga niya gusto. Ni walang spark. Kay Francis nagka-spark ka! sagot ng kanyang isip.

Nagka-spark nga ba siya rito? Then she remembered when Rohan's friends came to their home years ago and she was peaking on them at the balcony. That's where she first saw Francis. Now she remembered why he looked familiar. And she felt...Erased. Erased.

Ipinilig niya ang kanyang ulo at itinuon ang pansin sa pag-start ng kanyang sasakyan. Kung saan-saan na kasi napupunta ang kanyang isip. Kung bakit kasi biglang napunta sa boyfriend at spark ang takbo ng kanyang isipan.

Arriving home, she saw her parents descending the stairs. Nakapormal ang mga ito at mukhang may party na dadaluhan.

"Date?" bungad niya sa mga ito.

Natawa naman nang mahina ang kanyang momy. Maging ang daddy niya ay mapalad din ang pagkakangiti. Mukhang may date nga ang mga ito sa klase ng mga reaksiyon ng mga ito. Sabagay ay minsan lang din naman lumabas ang mga ito at kung lalabas man ang mga ito ay party ang pupuntahan.

"Kinunsensiya ako ng mommy mo, hija. Hindi ko na raw siya dini-date. Mukhang nagdududa na may chicks ako," sagot ng kanyang daddy. mahinang hinampas naman ng kanyang mommy ang dibdib nito.

"Okay, enjoy then," sagot niya sa mga ito bago pumanhik sa hagdanan. I'll go clubbing then," wka pa niya na tinanguan naman ng kanyang mga magulang.

Ano naman kasi ang gagawin niya mag-isa sa bahay? Magkukulong na naman ng kwarto. Hindi rin niya pwedeng istorbohin ang kanyang mga kaibigan dahil busy ang mga ito. Ang balak niyang mag-movie marathon ay wala na dahil parang gusto niyang lumabas at magwalwal. Bigla na naman siyang nakaramdam ng inggit sa mga kaibigan. Mukhang kailangan na talaga niyang lumandi. Natawa siya sa sarili. Nagpapaguyo na naman siya sa kanyang mga kaibigang berde ang kulay ng utak.

After freshining up, she immediately went back to her car and drove it to a fine restaurant for her dinner. She'll just date herself dahil wala naman siyang ka-date. Arriving at the restaurant of her choice, the waiter guided her to a vacant table. Hindi pa siya nakakaupo nang makita ang pamilyar na bultong iyon dalawang lamesa ang layo sa kinaroroonan niya. Nakatalikod ito sa kanya ngunit kilala na niya kung kanina nagmamay-ari ang bultong iyon. Francis and he was with his date.

Looking at his date who was facing on her side, she was pretty, no doubt about it. Blonde ang mahabang buhok nito. She looked familiar to be exact. Oh, yes! She's a model Rohan used to date. Napailing siya. Ano ba naman ang magkakaibigang ito, nagpapasahan ng mga babaeng pakawala? No doubt they're in the same circle, womanizer chauvinist bastards.

Looking at them, while sipping her wine, the two was enjoying each other's company. Knowing Francis, with sharp flowery tongue, siguradong hook na hook ang babae sa kung anong sinasabi nito. She was amused while looking at them.

When her order came, she silently finish them while sipping on her wine. She enjoyed her meal. Then a man in suit and tie came to her table.

"Maureen? Why dining alone?" nakangiting tanong nito sa kanya.

Kaagad naman niya itong nakilala. It was Atty. Gregory Lopez, Stanley's lawyer. She smiled at him and offered him a seat which he accepted. Sa totoo lang ay gwapo ang binata at isa rin ito sa nagpapahangin sa kanya. His reputation was very clean and respectable. Tuso rin ito pagdating sa trabaho nito. He was strong and any woman would be attractedd to him. Marami nga eh sa opisina pa lamang nila. Iyon nga lang napakaseryoso nito sa buhay sa tingin lang naman niya. Kaya naman noong nanligaw ito sa kanya ay tinapat na kaagad niya ito. Wala kasi iyong spark na hinahanap niya. Spark na naman! Tinanggap naman nito iyon ngunit minsan, may mga pagkakataon na nababanggit pa rin nito ang nararamdaman sa kanya. Eventually, she learned to play with it para hindi awkward.

"On date?" tanong niya rito.

"On a case actually. Katatapos lang and I am starving," sagot nito sa kanya habang niluluwagan ang necktie nito.

"Why don't you join me? I'm dating myself," nakangiting wika niya sa gwapong abogado.

Bahagya naman itong natawa sa sinabi niya. "Then let me accompany you in your date with yourself." Siya naman ang natawa sa pagsakay nito sa sinabi niya. Greg waived at a waiter and ordered his meal.

They were talking, catching up and slightly talking about them. Napansin niya hindi na ito kasing-seryoso hindi kagaya noon. Or maybe because she didn't give him a chance before at ngayon lang nito napansin ang goong side nito. Hindi rin naman kasi talaga sila nag-date dahil una pa lamang ay binasted na niya ito. Marunong din pala itong magpatawa. She felt at ease with him. She was enjoying his company until they both finish their meal.

Ngayon ay nagpipilitan silang dalawa kung sino ang magbabayad. She was insisting that she'll pay for her meal but he was insisting too, that he will pay for their meal. The waiter infront of them was waiting and was confused of whose card he'll get. Mukhang hindi yata nakapaghintay ang waiter dahil umalis muna ito sa harapan nila. At nagtatalo pa rin sila ni Greg sa bayarin. Kung bakit kasi ayaw niyang magpatalo rito at pumayag na ito na lamang ang magbabayad. Her pride was too high.

When the waiter came back, he put the paid bill on their table. Pareho silang napatingin sa resibo at sa waiter.

"It was taken cared of by Mr.Calderon."