หมับ!
“จุ๊บ!... อืม... อื้อ” เขาคว้าตัวพราวมุกกดลงไปกับโซฟาตัวยาว จากนั้นริมฝีปากร้อนฉ่าได้ทาบลงไปบดขยี้ริมฝีปากอิ่มน้ำ หญิงสาวสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ และกลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ ที่เขาเพิ่งดื่มมา พราวมุกพยายามต่อต้านสุดแรงเกิด เธอไม่มีทางให้สิ่งบ้า ๆ นี้เกิดขึ้นกับชีวิตอีกเด็ดขาด
เพียะ! เพียงแค่เควินผละจูบออก พราวมุกไม่รอให้เขาตั้งตัว เธอตบลงไปยังใบหน้าอันหล่อสุดแรงเกิด
“เลวมาก! ฉันไม่ใช่สมบัติของคุณที่คิดอยากหยิบขึ้นมาเชยชมเมื่อไร่ไหร่ก็ได้” ครั้งแรกในรอบสิบกว่าปี กับการได้ใกล้ชิดกันอีกครั้ง แต่ถึงกระนั้นแววตาที่พราวมุกมองเควิน กลับแฝงไปด้วยความแค้นประดุจเปลวไฟ ที่พร้อมลุกไหม้ลามเลียร่างกายของเขาไม่ให้เหลือแม้แต่เถ้าถ่าน
“ผมเลวกว่านี้ได้อีก ทำไมล่ะ...พราวมุก รสจูบของ
