อุ้มรักเมียลับมหาเศรษฐีเถื่อน

7

“คุณแดนไปอาบน้ำเถอะค่ะจะได้สบายตัว แล้วมากินข้าวกัน วันนี้น้ำทำอาหารเยอะแยะเลย” แม้จะต้องทำงานบ้านตัวเป็นเกรียว แต่เธอก็หาเวลาทำอาหารรอสามีเหมือนเช่นทุกวัน แต่นี่ก็ต้องขอบใจสาวใช้ในบ้านที่คอยให้ความช่วยเหลือเธอกันทุกคน ไม่เช่นนั้นเธอคงจะโดนโขกสับมากว่านี้แน่ ๆ โชคดีที่เธอมีน้ำใจกับทุกคนและอาศัยอยู่ที่นี่มาตั้งแต่เด็ก ไม่อย่างนั้นเธอคงหัวเดียวกระเทียมลีบแน่ ๆ

“น้ำเตรียมผ้าขนหนูกับเสื้อผ้าแล้วก็ผสมน้ำให้คุณแดนแล้วด้วยค่ะ ไปอาบน้ำนะคะจะได้สดชื่น” เธอบอกเสียงหวาน เมื่อเขาเข้ามากอดหอมเธออย่างแสนคิดถึง

“ไม่อยากอาบน้ำคนเดียว”

“ว้าย! คุณแดน” พรนัชชาร้องเสียงหลงเมื่อเธอถูกเขาอุ้มเข้าห้องน้ำไปด้วย เพียงไม่นานเขาก็ปลดอาภรณ์ของเธอออกจากกาย

“ตัวหอมจัง” เขาพาเธอไปยืนหน้ากระจกเงาบานใหญ่ เรือนร่างขาวผ่องถูกเรือนร่างสูงใหญ่โอบรัดมาจากทางด้านหลัง ริมฝีปากร้อนจุมพิตตรงลำคอเนียนละเอียด ความรู้สึกของพรนัชชาคือความวาบหวามและความตื่นเต้นที่กำลังจะเกิดขึ้น

บทรักของสามีตื่นเต้นเร้าใจเสมอ ไม่เคยซ้ำซากจำเจ เธอยอมรับว่าทุกครั้งที่ได้ร่วมหลับนอนกับเขา เธอมีความสุขเสมอ เขาร้อนแรง เอื้อเฟื้อและพาเธอจับจูงไปสู่สวรรค์ได้อย่างรุนแรงแบบที่เธอแทบจะโดนเหวี่ยงออกไปนอกโลกเลยเสียด้วยซ้ำ

ร่างกายของเธอสั่นระริก ยามที่มือหนาของเขากอบกุมทรวงอกอวบอิ่มของเธอเอาไว้ แล้วใช้มือสะกิดยอดถันจนแข็งเป็นไต ปากร้อนจุมพิตไหล่ลาดละมุนของเธอเบา ๆ ก่อนจะเพิ่มความหนักหน่วงขึ้น

มือหนาเลื่อนลงมาสัมผัสกับกลีบสวาทของเธอ ได้ยินเสียงร้องครางของภรรยาก็ทำให้เขายิ่งบดบี้ติ่งเสียวของเธอหนักมือขึ้น

“อื้อ... คุณแดน” เธอเสียวซ่านจนต้องส่ายสะโพกไปมาด้วยความรัญจวน เขาสอดแทรกนิ้วเข้าในร่องสวาทของเธอ ก่อนกระซิบให้เธอแยกขาให้เขาเสียบแทงเข้าไปหนักหน่วงยิ่งขึ้น

เธอร้องครางเพราะทั้งส่วนบนและส่วนล่างถูกจู่โจมอย่างรุกเร้ารุนแรง นิ้วแกร่งสะกิดยอดถันจนแข็งเป็นไต ท่อนล่างถูกรุกรานอย่างหนักหน่วงจนหยาดน้ำรักไหลเยิ้มไปตามเรียวขา

ใบหน้าของพรนัชชาเหยเกด้วยความเสียวซ่าน เขาแนบใบหน้าหล่อเหลากับใบหน้าของเธอ เธอมองใบหน้าของเขาที่แนบเข้ามาหา ก่อนจะกัดใบหูของเธอจนเสียวสะท้านแล้วเกร็งกระตุกเสร็จสม

เขากระซิบถามว่าเสียวไหม เธอก็ตัวสั่นพยักหน้าว่าเสียวซ่านสุดใจ หญิงสาวมองผ่านกระจกเงาบานใหญ่ก็เห็นว่าเขากำลังจะสอดแทรกความแข็งแกร่งเข้ามาจากทางด้านหลัง นั่นทำให้เธอต้องซี้ดปากออกมาเหมือนกินพริกเผ็ด ๆ เข้าไปกำมือใหญ่ ร่างกายของเธอสั่นสะท้านเหลือกำลัง ยิ่งเมื่อตอนที่เห็นว่าความเป็นสาวโอบอุ้มท่อนเนื้อกายของเขาเข้าไปเต็ม ๆ ลำ เธอยิ่งตัวสั่นด้วยความเสียดเสียว

พรนัชชามองท่อนเนื้ออวบใหญ่ที่วิ่งเข้าวิ่งออกในร่องสวาทจนหยาดเยิ้ม ด้วยความรู้สึกเสียวซ่านเกินบรรยาย ยิ่งมองยิ่งเสียว เธอจิกมือกับไปแขนแกร่งของเขาที่สอดเข้ามาใต้รักแร้โอบรัดเต้านมอวบอิ่มของเธอเอาไว้ เพื่อหาที่ยึดจะได้กระแทกกายเข้าออกได้อย่างหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ ตามอารมณ์พิศวาสอันร้อนแรงที่เกิดขึ้น

พรนัชชาส่ายหน้าไปมา พร่ำบอกเขาว่าเธอไม่ไหวแล้ว เขาก็กระซิบบอกให้เธอไม่ต้องอั้นเอาไว้ เสร็จสมไปเลยตามแต่ใจปรารถนา ร่างของเธอเกร็งกระตุกอีกครั้ง ก่อนที่จะถึงฝั่งฝันอย่างรุนแรง

“เสร็จแล้วเหรอ” เขากระซิบถามตรงริมหู พลางหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ ก่อนที่จะขยับจังหวะหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ ความเร็วและความถี่กระชั้นของกายชายที่สอดเสียบเข้าหาไม่หยุดหย่อนทำให้เธอต้องร้องเสียงหลงอยู่ในห้องน้ำกว้าง เพียงไม่นานความเสียวซ่านที่บีบรัดท่อนกายชายอยู่ตลอดทั้งลำก็ทำให้แดนไทยถูกกระชากไปสู่ความสุขสมอย่างรุนแรงไม่ต่างจากเธอ

เขาร้องบอกเธอว่าเสร็จแล้วก่อนจะอัดสะโพกเข้าหาอย่างล้ำลึกฉีดน้ำรักเข้าไปในโพรงสวาทอันอ่อนนุ่มที่บีบรัดเขาอย่างรุนแรง

ทั้งสองกอดรัดกันด้วยเหงื่อที่โซมกายและหอบหายใจสะท้านเพียงไม่นานก็กลับสู่สภาวะปกติ

แดนไทยอุ้มภรรยาขึ้นสู่อ้อมแขน ก่อนจะพาเธอไปอาบน้ำด้วยกัน ทั้งสองหยอกล้อกันมีความสุขกับความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นเหลือล้น ไม่ว่าจะมีปัญหาและอุปสรรคอันใด ทั้งสองก็คิดว่าจะผ่านมันไปได้ด้วยดี

“อาหารฝีมือของน้ำอร่อยจริง ๆ กลิ่นหอมตลบอบอวลไปทั่วบ้านเลยครับ” ประโยคของเขาสร้างรอยยิ้มและกำลังใจให้เธอเสมอ

แดนไทยคือความสุขเดียวของการอยู่บ้านหลังนี้ หากไม่มีเขาเธอก็คงไม่อยู่ที่นี่ นั่นคือสิ่งที่เธอคิดมาตลอด

“เรื่องคุณแม่กับยายดาอย่าคิดมากเลยนะ ฉันเชื่อว่าความดีจะเอาชนะทุกอย่าง”

“คุณแดนคือกำลังใจที่ทำให้น้ำอยู่ที่นี่ค่ะ ถ้าไม่มีคุณแดน น้ำก็คงไม่อยู่ที่นี่หรอกค่ะ” ตราบใดที่เขายังรักเธอ ห่วงใยเธออยู่เช่นนี้ เธอก็ไม่ไปไหน เพราะไม่ว่าใครจะทำไม่ดีกับเธอแค่ไหน เขาก็ยังคงเคียงข้างเธอไม่ยอมไปไหน เธอก็จะไม่ทิ้งเขาไปไหนเช่นกัน