คาสิโน K
เอี๊ยดด!!
“ตามฉันลงมา” เมื่อรถจอดสนิทเฮียคลื่นก็บอกกับฉันก่อนจะลงจากรถไปก่อนฉันมองไปรอบ ๆ ไม่อย่างสนิทใจเท่าไหร่เพราะมันเป็นครั้งแรกที่ฉันเข้ามาเหยียบสถานที่ที่เรียกว่าคาสิโนมันใหญ่และสวยมาก
“ว้าว *0*” ฉันตาเป็นประกายเมื่อยิ่งเดินเข้ามาผู้คนส่วนมากดูร่ำรวยทั้งนั้นเลยแต่งตัวดีสะอาดมีฐานะต่างจากเมื่อกี้มาก
“เดินดูทางด้วยเดี๋ยวก็ล้มไปอีกยิ่งซุ่มซ่ามอยู่ด้วย” เสียงของเฮียคลื่นดุ
“สวัสดีครับเฮียคลื่น!!!!”
“อุ๊ย!” ฉันสะดุ้งเมื่ออยู่กลุ่มคนจำนวนมากกล่าวทักทายเฮียคลื่นพร้อมกันก็นะเขาเป็นเจ้านายเป็นเจ้าของนิ
“อืม! ตั้งใจทำงานละเดี๋ยวฉันลงมาดู” เขาบอกก่อนจะสับขาไปที่หน้าลิฟท์เขาเดินส่วนฉันน่ะวิ่ง >.(เฮียคลื่น)
ห้องทำงานคลื่น
“ผมจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้วครับ”
“อืม ออกไปได้” ผมทำงานอยู่ไอ้ภูผาก็เข้ามารายงานเรื่องที่ผมให้ไปทำ
“เอ่อ เฮียครับ...”
“มีอะไร?” ผมเงยหน้ามองมัน
“ทำไมเฮียถึงไปช่วยเธอละครับปกติก็เห็นปล่อยตลอด?” มันถามอย่างสงสัยเพราะซอลลาเป็นคนแรกที่ผมไปช่วยออกมา ความจริงนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มันมาแย่งคนของผมไปแต่เพราะว่าปล่อยมาตลอดมันได้เลยใจแบบนี้ไง
“ปล่อยแล้วไงไม่เห็นมันจะหยุดเพราะงั้นเราควรทำอะไรสักอย่างเพื่อให้มันจำว่าอย่ามายุ่งกับเรา”
“ครับ แล้วจะเริ่มประมูลคุณซอลลาเมื่อไหร่ครับ?”
“เมื่อร่างกายยัยนั่นพร้อมยังไงก็ฝากดูแลด้วยแล้ว” ผมตอบมันแค่นั้นก่อนจะทำงานต่อมันคงกำลังคิดว่าผมอาจจะมีอะไรพิเศษต่อยัยนั่นแต่ที่ผมทำก็เพื่อสั่งสอนไอ้บรูโนว่าอย่าลองดีกับผมก็เท่านั้นเอง
เวลาต่อมา...
แกร๊ด!
ผมวางงานก่อนจะมองนาฬิกาผ่านมาหลายชั่วโมงแล้วที่ผมทำงานมา ออกไปตรวจงานหน่อยดีกว่าว่าวันนี้มีอะไรดี ๆ ไหม นอกจากทำแอปแล้วผมมีธุรกิจโรงแรม คาสิโน และโรงพยาบาลในเมืองนี้ แต่ก็ไม่ได้มีแค่นี้หรอกนะเมืองอื่นเองก็พอมีเหมือนกัน ที่นี่เป็นคาสิโนและยังเป็นเหมือนบ้านของผมความจริงก็มีบ้านที่เป็นจริง ๆ นะแต่อยู่คนเหงาเลยมาอยู่ที่ดีกว่าทำงานก็ง่าย ง่วงก็นอนไม่ต้องกลับบ้านให้เสียเวลาและเวลามีเรื่องอะไรก็แค่ลงไปเคลียร์อย่างรวดเร็วเท่านั้นเอง
ผมออกจากห้องทำงานของตัวเองเดินผ่านห้องนอนแต่ก็พบว่ามีแม่บ้านออกมาจากห้องข้าง ๆ ผม อย่าบอกนะว่าไอ้ภูผาให้เด็กนั่นนอนข้างห้องผมน่ะ?
“ซอลลาอยู่ห้องนี้เหรอ?” ผมถามแม่บ้าน
“ใช่ค่ะ”
“อืม ไปทำงานเถอะ” แม่บ้านก้มหน้านิดหน่อยก่อนจะเดินผ่านผมไปจากตอนแรกจะไปดูคาสิโนตอนนี้ก็เปลี่ยนเป็นแวะหาซอลลาก่อน เอาจริงเธอเป็นผู้หญิงที่ผมไม่คิดว่าเธอจะทำงานนี่ได้แค่ดุนิดหน่อยก็เบะแล้วถ้าโดนประมูลไปจริง ๆ ไม่ร้องไห้แง ๆ เป็นเด็กอนุบาลเลยเหรอ?
แกร๊ด!
“ป้าทิพย์ลืมอะไรเหรอคะ...อ้าว! เฮียคลื่น” เรียกผมซะสนิทเลยนะแต่ใคร ๆ ก็เรียกผมแบบนั้นทั้งแหละ
“มาไม่ถึงวันสนิทกับคนที่นี่แล้วเหรอ?” พรึ่บ! ผมถามและไปนั่งที่โซฟามองเธอที่อาบน้ำทำแผลแล้วแบบนี้ค่อยดูได้หน่อย
“ก็...ป้าทิพย์ใจดีนี่คะให้ข้าวและยังทำแผลอีกไหนจะเสื้อพวกนี้”
“มันก็เงินฉันทั้งนั้นทั้งชุดที่เธอใส่ อาหารที่เธอกิน ยาที่เธอทำแผลฉันเป็นคนสั่งจัดการแบบนี้ใครใจดีกว่ากัน?”
“ป้าทิพย์ค่ะ^^”
“ซอลลา!”
“ขอบคุณนะคะที่เฮียคลื่นสั่งแต่เฮียไม่ได้เป็นคนทำให้สักหน่อย ถ้าทำทุกอย่างให้เฮียคลื่นก็ใจดีที่สุดค่ะ^^” เธอยิ้มสดใสจากปกติทำหน้าจะร้องไห้ตลอด
“ฉันไม่ใช่ขี้ข้าเธอ”
“แล้วเฮียคลื่นเข้ามามีธุระอะไรเหรอคะ?”
“นี่มันบ้านฉันจะเข้ามาทำอะไรก็เรื่องของสิ” ผมพูดและมองที่ข้อเท้าของเธอมันแดงมากเพราะว่าโซ่นั่นทั้งใหญ่ทั้งหนักแถมยัยตัวดียังพยายามกระชากออกอีก
“ค่ะ ๆ เข้าใจแล้ว”
“ถ้าทำอะไรเสร็จแล้วก็นอนพักซะเถอะฉันแค่เข้ามาดูแล้วจะไปทำงานต่อ” ผมลุกขึ้นล้วงกระเป๋า
“ค่ะ ตั้งใจทำงานนะคะ^0^”
“จะยิ้มอะไรนักหนา”
“-0-” พอผมบอกแบบนั้นเธอก็หุบยิ้มทันที
คาสิโน K
“สวัสดีค่ะเฮียคลื่นวันนี้รับอะไรดีคะ?” บาร์เทนเดอถามผมเมื่อผมลงมาที่ชั้นคาสิโนแล้วที่นี่มี 6 ชั้น ชั้นแรกเข้ามาเป็นต้อนรับและรับรองมีพวกห้องอาหาร คาเฟ่ และช้อปปี้นิดหน่อยสองสามร้าน ชั้นสองเป็นคาสิโนที่ผมอยู่ตอนนี้ ชั้นสามเป็นผับแดนซ์เต้นกระจายเปิดแบบ 24 ชั่วมีทั้งเหล้าและบริการ ชั้นสี่เป็นโรงแรมสำหรับใครที่เล่นพนันจนง่วงหรือเหนื่อย พวกดื่มจนเมาก็มาพักที่นี่ได้ ชั้นห้าเป็นที่อยู่ของผมคอยควบคุมที่นี่สั่งการเป็นที่พักและห้องทำงานที่จริงห้องทำงานผมมีทุกชั้นนั่นแหละแล้วแต่จะทำงานของกิจการไหนก็เท่านั้นเอง อ่อ ลืมอีกชั้นนึงมันเป็นชั้นใต้ดินสำหรับเฉือกพวกทรยศ หักหลัง โกงพนัน ทำร้ายคนบริการ หาเรื่องและทำลายที่นี่พวกมันจะโดนลากลงไปข้างล่างนั่นเพื่อสั่งสอน
“เตกีล่า”
“ได้ค่ะเฮียคลื่น”