“อือออ! โอ๊ยยย!!” ฉันตื่นลืมตาขึ้นมาสิ่งแรกที่รู้สึกเลยคือความเจ็บปวดที่ต้นคอฉันเอามือลูบ ๆ นวด ๆ เพื่อบรรเทาอาการปวดก่อนสายตาจะเริ่มโฟกัสกับสิ่งตรงหน้าก็ต้องตาโตอย่างตกใจ
“นะนี่มันอะไรเนี่ย 0.0” ขาของฉันโดนล่ามด้วยโซ่ขนาดใหญ่และยาว ตรงหน้าเป็นกรงขังเหมือนกรงสุนัข
“ชะชุดอะไรเนี่ย?!” ก้มมองตัวเองก็พบว่าตอนนี้ฉันกำลังใส่ชุดขาด ๆ บาง ๆ มีคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันเหรอ?
ปึก!! ฉันพยายามลุกขึ้นและไปเกาะลูกกรงพยายามเขย่า ๆ
ตึง! ตึง! ตึง!
“ปล่อยนะ!!ปล่อยฉันนะ!!!” ฉันตะโกนออกไปเสียงดังเผื่อว่าจะมีใครได้ยินเสียงของฉัน
ใครจับฉันกันเนี่ย...
ฉันไม่เคยสร้างศัตรูที่ไหนตั้งแต่มาที่นี่เลยนะฉันแค่อยากทำงานหาเงินเท่านั้นเอง แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น..?
“กรี๊ดดดด!!!ออกไปนะ!!!!” ฉันร้องอย่างตกใจเมื่อมีแมลงสาปมาเกาะของฉัน
“ไอ้บ้า!!!ยี้!!กรี๊ดดดดดดดดด!!!”
“เงียบ!!หุบปากนะ!!” เสียงของบางคนดังขึ้นทำให้ฉันหันไปมองเป็นคนที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนแต่ข้างหลังของผู้ชายคนนั้นคือคนที่มาจาก Ny
“0.0”
“ถ้ายอมตั้งแต่แรกก็คงอยู่ในสภาพที่ดีกว่านี้นะหนู...” เพี๊ยะ!! ผู้ชายร่างท้วมยื่นมือมาจะจับหน้าของฉันแต่ฉันก็ปัดออกไปอย่างรวดเร็ว
“ฮึก!!” ฉันเริ่มกลัวและจะร้องไห้ตรงหน้าเป็นกลุ่มผู้ชายหลายคนที่ฉันไม่รู้จักและน่ากลัว
“หึ ไม่ต้องร้องไปหรอกเพราะอีกเดี๋ยวก็สบายแล้ว...เฮ้ย!! เอาตัวออกมาได้เวลาประมูลแล้ว”
แอดดด!! พวกนั้นเปิดประตูเข้ามาและเดินเข้ามาหาฉันปลดล็อกโซ่ออก
“ยะอย่าเข้ามานะ!!ออกไปนะ!!” ฉันพยายามเปล่งเสียงไล่ออกไป
“อย่าดื้อ!!” เพี๊ยะ!!ตุบ!!มันตบหน้าของฉันอย่างแรงจนร่วงไปอยู่กับพื้น
“เฮ้ย!!เบา ๆ หน่อยกูต้องเอาไปประมูลนะเว้ย!!เดี๋ยวเสียราคา!!!”
“ขอโทษครับเสี่ยแต่ว่ามันต้องสั่งสอนกันบ้างจะได้ไม่พยศ! ลุก!!” หมับ! มันเข้ามากระชากหัวของฉันให้ลุกขึ้น
“ฮืออ!!ปล่อยฉันไปเถอะนะ!!ฉันกลัวแล้ว ฮึก!!ฉันไหว้ละ ฮือออ” ฉันยกมือไหว้เพราะว่ากลัวและเจ็บมาก
“ลุกขึ้น!!ถ้าทำตัวดี ๆ ก็ไม่ต้องเจ็บตัวแล้วมา!!!” มันทั้งลากทั้งกระชากแขนของฉันอย่างแรง จนสุดท้ายฉันต้องยอมตามไปเพราะไม่อยากเจ็บตัว
“ฮึก!!คุณ...” ฉันมองผู้ชายที่เคยเจอ
“แซมครับ ผมแซม...ถ้าคุณยอมตกลงข้อเสนอตั้งแต่แรกเราคงไม่ต้องรุนแรงกันแบบนี้หรอกครับ เพราะงั้นก็ยอมเถอะว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้ก็เพราะตัวคุณเองนั่นแหละครับ ยังไงก็ขอให้โชคดีเจอลูกค้าดี ๆ นะแม้ว่ามันจะยากก็ตาม หึ^^”
“ไม่นะ...ฉันไม่อยากทำ!ไม่เอานะ!!” เลขาเคยบอกคนพวกนี้เป็นคนเลวและลูกค้าของที่นี่ก็พวกมีรสนิยมทางเพศแปลก ๆ มันคนละระดับกับ Love Sex
“คุณไม่มีทางเลือกแล้วครับได้เวลาคุณขึ้นประมูลแล้วคนสวย เอาตัวไป!”
“ไม่นะ!!อึก!!ฮืออออ!!!!”
“เงียบ!!!!”
“และเวลาต่อจากนี้ไปจะเป็นการประมูลสาวสวยที่ทั้งสด!ทั้งใหม่!ทั้งซิง! ผิวขาวออร่าผมยาวถึงกลางหลังใบหน้าเหมือนสวรรค์สร้าง...เปิดใหม่สินค้าประมูลวันนี้!!ซอลลา!!!!”
วู้วววววว!!!แปะ! แปะ! แปะ!!
ปึก!!มีคนโยนฉันออกมาหน้าเวทีมองลงไปเป็นผู้คนจำนวนมากกำลังนั่งมองอยู่และมีกล้องถ่ายทอดด้วยเพื่อทำการประมูล ไม่นะ...ฉันไม่อยากทำที่นี่อย่างน้อย ฮึก!!อย่างน้อยก็ขอให้ที่ที่ฉันตั้งใจทำและการเข้ามาที่นี่ก็ไม่รู้ว่าจะได้ออกไปเมื่อไหร่
“ฮืออออ!!!ฉันไม่อยากทำ!!ปล่อยฉันไปนะ!!” แกร๊ด!! เสียงโซ่ที่โดนล็อกอีกครั้งฉันพยายามดึงออกแต่ไม่เป็นผลและทำให้ข้อมือของฉันแดงไปหมด
“ใครอยากได้สาวน้อยคนนี้ไปเลี้ยงก็เชิญประมูลได้เลยค้าบบบบบ!!!!!” คนพวกนั้นไม่สนใจว่าฉันจะกรีดร้องเท่าไหร่ตั้งหน้าตั้งตาประมูลราคากันอย่างเดียว
“ช่วยฉันด้วย!!ฉันไม่ได้อยากทำนะ!!มันจับตัวฉันมา ฮึก!!ฮือออ!!ช่วยด้วยค่ะ!!ช่วยด้วย!!!!!!”
“1 แสน!!!”
“โอ้โห้!!!!ลูกค้าท่านแรกมาแล้วครับผม!!!ราคาสูงเอาเรื่องทีเดียวมีใครสู้ราคาไหมครับในออนไลน์ก็ร่วมประมูลกันได้เลยนะครับใครชนะจะจัดส่งให้ถึงบ้านเลยยยยย!!!”
“ชะช่วยฉันด้วย ฮืออออออ”
“ในออนไลน์ 1 ล้านครับ!!....2 ล้านแล้วครับ!!!”
“ไม่นะฉันไม่อยากทำ!!กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!กรี๊ดดดดดดดด!!!!ปล่อยฉัน!!!!!!” แกร๊ด!!! คนพวกนั้นมองเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องปกติ....
“ราคาพุ่งอย่างต่อเนื่องมองไม่ทันกันเลยครับ!!!” พิธีกรก็ยังคงทำหน้าที่ไม่ได้มองว่าฉันกำลังทรมานขนาดไหนยิ่งราคาสูงฉันยิ่งกลัว
“ฮึก!!ฮือออ!!!” สายตาฉันกวาดไปข้างผู้คนประมูลราคาอย่างสนุกสนานแม้น้ำนองหน้าก็ไม่มีใครสนใจทั้งนั้น อย่างน้อยถ้าจะต้องทำงานแบบนี้ก็ขอให้ฉันเลือกเอง...ตั้งใจทำเอง...เต็มใจทำเอง...
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ฉันกำลังโดนบังคับและคนพวกนั้นก็น่ากลัวบรรยากาศต่างจากตอนอยู่กับเฮียคลื่น
“ฮึก!!!กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!!”
ปัง!!และขณะนั้นเองที่ฉันกรีดร้องอย่างสิ้นหวังก็มีเสียงเหมือนปืนดังขึ้น
ฮือฮา!!!!!
กรี๊ดดดดดดด!!!
ผู้คนต่างแตกตื่นและวิ่งกันยกใหญ่ก่อนจะมีเสียงปืนอีกหลายนัดตามมา...
ปัง! ปัง! ปัง!
“เกิดอะไรวะ?!!” เสียงของผู้ร่างท้วมเดินออกมาโดยมีลูกน้องตามหลังส่วนคนที่มาประมูลหนีกันออกไปหมดแล้ว
ปัง! ปัง!!
“อ๊ากกกกกกกกกก!!!”
“เสี่ย!!!” เสี่ยอะไรนั่นล้มลงกับพื้นทันเพราะว่าโดนยิงที่ขาสองข้างทำล้มลงและนั่นก็ทำให้ฉันเห็นว่าใครอยู่ตรงหน้าของฉัน
“เฮียคลื่น...” ฉันเผลอเรียกชื่อของเขาออกไปไม่คิดเลยว่าเขาจะมาอยู่ตรงนี้ได้ฉันเผลอดีใจออกไปชั่วขณะ
“กูมาเอาสินค้ากูคืน...” กึก!!สิ่งที่เขาบอกออกมาทำให้ฉันสะอึกไปแต่นั่นก็คือความจริง
“อะอะไรนะ?” เสี่ยนั่นถามอีกครั้ง
“ผู้หญิงคนนั้นเป็นสินค้าของกูเพราะฉะนั้นมึงไม่มีสิทธิมายุ่ง!!!!” เฮียคลื่นบอกก่อนจะมาเดินมาหาฉันคนของเขาเยอะกว่าเลยทำให้พวกนั้นไม่กล้าขยับตัว
ปัง!
“กรี๊ด!” เขายิงปืนใส่กุญแจที่ล็อกโซ่ขาฉัน
หมับ!!
“อ๊ะ!!!” เขาอุ้มฉันลอยจากพื้นทันที
“ปกติไม่เห็นมึงจะมาตาม!!” เสียงของแซมดังขึ้นเพราะคนเป็นเจ้านายโดนยิงอาการสาหัสไปแล้ว
“เสือกอะไรเรื่องของกูและอีกอย่างมึงหลายครั้งแล้วนะที่เอาสินค้ากูไป...และต่อจากนี้ถ้ามึงมายุ่งอีกเตรียมสมองระเบิดได้เลย!” เฮียคลื่นพูดจบก็อุ้มฉันออกจากที่นั่น
“ฮึก!” ฉันรู้สึกโล่งอกจนจะร้องไห้ออกมา
“อย่าร้องนะ...ถ้าร้องฉันจะเอากระสุนยัดปากเธอ!!” เขาขู่ทำให้ฉันต้องพยายามเงียบด้วยการซุกหน้าที่ไหล่ของเขาแทน
“ฮึก!!ขะขอบคุณนะคะ”
“ไม่ต้องหรอกเพราะฉันแค่ไม่อยากเสียสินค้าดี ๆ ไปก็เท่านั้นแหละ ต่อให้เธอไม่ได้ถูกประมูลที่นี่ก็ต้องโดนที่นั่นอยู่ดี”
“ฉันเข้าใจค่ะแต่ที่นี่...มันน่ากลัว ฮึก!!!!!”
“ขี้กลัวขนาดนี้จะรอดไหมวะ?” เขาก้มหน้ามองฉัน
“ฮึก!!” ฉันก็มองกลับตาแป๋วเพราะไม่รู้จะพูดอะไรพยายามเม้มปากไม่ร้องไห้เสียงดังแม้ว่าน้ำตาจะนองหน้าไปแล้วก็ตาม
“เฮ้อออออ!!!!แม่งเอ๊ย!!ไอ้อดัม!!ไอ้ภูผา!!กลับ!!!!!” เขาบอกลูกน้องก่อนจะอุ้มฉันเดินออกมา
“ครับ!!เฮีย!!!”
ปึก!
“โอ๊ยยยยย!!” ตุบ!
“เฮ้อออ!!ซอลลา!!!” เขาเท้าเอวและมองฉันพร้อมถอนหายใจเพราะว่าเขาโยนฉันให้เข้ามาในรถซึ่งเขาโยนแรงเกินไปเลยทำให้ฉันกลิ้งตกจากที่นั่งและไปกองกับพื้นรถ
“เฮียคลื่นโยนแรงอะ T^T” จากที่ปวดเนื้อปวดตัวอยู่แล้วคราวนี้ปวดมากกว่าเดิมอีก
“แล้วไม่รู้จักทรงตัววะ!!!”
“มันไม่ทันตั้งตัวนิ...ฮึก!!” ฉันจะร้องไห้เขาก็ดูน่ากลัวแม้ว่าจะหน้าหล่อที่นี่มันเมืองมาเฟียชัด ๆ หลังจากที่เห็นเขากล้ายิงคนเมื่อกี้นี้
“น่ารำคาญวะ!!” ปึก!!เขาไม่ได้พาฉันขึ้นที่นั่งแต่ตัวเขาก็เข้ามาในรถด้วยอดัมและภูผาก็เข้ามานั่งข้างหน้าก่อนจะขับรถออกมา
“ให้ไปส่งเธอไหนครับ?”
“ไปคาสิโน”