Yeni bir güne uyanmak, yeni bir heyecana uyanmakla aynı hissi vermeliydi. Fakat yani bir his asla gelmeyecek gibi hissediyordum. İçimdeki karanlık bir türlü ışığı bulamıyordu. Nedenini bilmiyordum fakat nedensiz kalmakta fazlasıyla sıkıcıydı. Nasıl oluyor da benim hissettiklerimin farkı bir şey hissedebiliyordu henüz çözememiştim. İnsan delicesine seviştiği, içinde kendine ait bir parça taşıdığı insan ile ne düzeyde arkadaş kalabilirdi? Üstesinden gelemeye çalıştığım bu his gerçekten başa belaydı. Hatta altından kalkamayacağım kadar büyük bir yük.
Günün en sıcak olduğu anlarda çalışmak bazen bunaltıcı olurdu. Yaklaşık 4 aylık hamile bir kadın için ise fazlasıyla yorucu. Fakat bunu belli etmemek adına elimden gelen her şeyi yapıyordum. Terasın dökümüne başlamak zaman alacaktı. Bu durumdan
