Gözümü açtığımda karşımda Ural'ı gördüm. Elleri saçlarımda geziniyordu. Uyandığımı görünce elini çekerek çekingen bir şekilde gülümsedi. Kalkmaya çalıştım, ama acımdan kıpırdayamıyordum bile.
"Kıpırdama Esin, daha iyi misin? Hastaneye gidelim beraber."
"Başım çok kötü ağrıyor Ural, ama hastanelik bir şey değil."
"Ne olur, ne olmaz. Biz yine de gidelim, rengin iyice solmuş."
Gözlerimi yumdum. Bir anda kendimi Ural'ın kollarında buldum. Sanki bu anı bekliyormuşum gibi boynuna kollarımı doladım, başımı göğsüne yaslayarak kokusunu içime çektim. Onu çok özlüyordum. Kapıyı açarak odadan çıktık. Asansörle inip otelden çıktık. Arabasını bir vale getirdi, ön koltuğa oturmam için yardım etti Ural. O da binip arabayı çalıştırdı.
"Bana saldıranların kim olduğunu biliyor musun Ural, yani bir f
