ด้านใบเตยเมื่อมาถึงกรงนกยูงเธอได้นำโทรศัพท์มือถือขึ้นมาพร้อมกับหันไปมองทางคนพี่
"เตยขออนุญาตถ่ายรูปได้มั๊ยคะ?" ใบเตยเอ่ยถาม
"ได้ซิ ตามสบายเลย" พสุธาอนุญาต (พี่ต้องอนุญาตอยู่แล้วมั๊ยในเมื่อที่ตรงนี้มันเป็นของเธออยู่แล้ว) ในวงเล็บพูดในใจ
"งั้น รบกวนพี่พสุช่วยถ่ายรูปหนูคู่กับกรงนกยูงให้หน่อยจะได้มั๊ยคะ?" ใบเตยถามต่อ
"ไม่ได้หรอก.....เพราะพี่จะอยู่ในรูปกับหนูด้วย/โจ๊กโว่ยมาถ่ายรูปให้หน่อยมะ เร็ว" พสุธาแกล้งเล่นคำ
"หือ....พี่พสุแกล้งให้หนูตกใจนะเนี่ย" ใบเตยประท้วง
ตัดมาที่นายโจ๊ก
"มาแล้วครับนายน้อย" โจ๊กกับโทรศัพท์จากมือใบเตยแล้วกดถ่ายรูปให้รัว ๆ
"ขอบคุณมากค่ะพี่โจ๊ก อันนี้หนูจะเอาประกอบการทำเล่มสรุปการฝึกงานค่ะ พี่โจ๊กถ่ายรูปได้สวยจังเลย คมชัดทุกรูปเลย" ใบเตยเอ่ยชมจากใจจริง
"ไม่เป็นไรเลยครับคุณหนู"
"ไปทำงานต่อเถอะ ขอบคุณมาก/ครับนายน้อย" พสุธาเอ่ยแทรก และโจ๊กรับคำอย่างว่าง่าย
........
