ปิ่นมุกตื่นตั้งแต่เช้าเพราะวันนี้พ่อเลี้ยงเจ้าของไร่ส้มชวนไปทำบุญที่วัดใกล้ๆ บ้าน เธอจำเป็นและจำใจต้องรีบมาช่วยเขาอาบน้ำ แต่งตัว กว่าจะเสร็จก็เล่นเสียเวลาไปไม่ใช่น้อย มืดรับหน้าที่เป็นสารถีขับรถ พร้อมกับป้าหญิงและลูกน้องอีกสองสามคนที่กระโดดขึ้นท้ายรถกะบะมา
ไม่นานรถก็ขับมาถึงบริเวณวัด ชาวบ้านต่างมาทำบุญกันเยอะพอสมควร หญิงสาวประคองชายหนุ่มลงจากรถ วงแขนกำยำรีบเกี่ยวแขนเกาะเธอเอาไว้แน่นเพื่อเป็นหลักยึด
"ระวังนะ ทางต่างระดับ"
ทันทีที่พ่อเลี้ยงหนุ่มคนดังของจังหวัดมาถึงโรงธรรม เหล่าชาวบ้านต่างมองมาอย่างสนใจ โดยเฉพาะเธอที่ทุกคนขมวดคิ้วสงสัยใส่เมื่อเห็นหน้า ซึ่งปิ่นมุกก็พยายามไม่สนใจสายตาพวกนั้น
ผู้คนมากหน้าหลายตาเดินเข้ามาถามไถ่อาการกันไม่เว้นหยุด มันจะดีอยู่แล้วเชียวหากยายคนหนึ่งไม่เดินเข้ามาถามด้วยรอยยิ้ม
"อาการเป๋นหยังก๋าพ่อเลี้ยงภูผา" (อาการเป็นยังไงบ้างพ่อเลี้ยงภูผา)
"บ่าเป็นหยังมากครับ
