บท11เหนือภูผา

1214 Words

ภูผานอนหลับตาพริ้ม มือหนารีบควานหาร่างนุ่มนิ่มเข้ามากอด แต่ก็พบกับความว่างเปล่า "ปิ่น อยู่ในห้องน้ำเหรอ" เสียงทุ้มตะโกนถามด้วยความสงสัย ก่อนจะได้ยินเสียงเคาะประตูด้านนอก พร้อมกับร่างสูงของลูกน้องคนสนิทที่ยืนฉีกยิ้มกว้างอยู่ "มึงมาทำห่าอะไร "นายหญิงให้ผมมาดูแลพ่อเลี้ยงตอนอาบน้ำและแต่งตัวครับ" "กูไม่เอา! ไปตามปิ่นมา" "นายหญิงออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้าแล้วครับ" เสียงครางหงุดหงิดดังขึ้น ร่างสูงลุกจากเตียงนอนด้วยความอารมณ์เสีย ปกติในตอนเช้าเขาต้องได้แกล้ง ได้เห็นแก้มแดงๆ ของว่าที่เมียสิ แต่ไหงมาเป็นไ****ดได้วะ "ให้ผมช่วยอาบน้ำไหมครับพ่อเลี้ยง" "ไสหัวออกไปเลยมึง!" "นายหญิงลองทานดูสิค่ะ" ปิ่นมุกเอื้อมมือไปหยิบขนมที่ห่อใบตองไว้อย่างเรียบร้อย หญิงสาวหอบหิ้วเสื่อ และขนมมากมายมานั่งเล่นที่ริมลำธารตั้งแต่เช้า "ที่นี่มีม้าด้วยนะคะ" "จริงเหรอ" "ใช่ค่ะ ปกติพ่อเลี้ยงจะชอบขี่ม้าเที่ยวชมไร่" "

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD