ภูผานั่งลงบนเตียง ดวงตาคู่คมทอดมองร่างเล็กที่หลบหน้าเขาด้วยการเอาผ้าห่มคลุมจนมิดตัว นิ้วชี้ค่อยๆ ยื่นออกไปจิ้มแขนหญิงสาวเบาๆ
"นอนแล้วเหรอปิ่น"
"ค่ะ"
เสียงอู้อี้ตอบออกมาใต้ผ้าห่ม ก่อนจะเห็นคนข้างกายหันตัวพลิกหนีไปอีกฝั่ง ชายหนุ่มชะเง้อคอออกไปดูก่อนจะจิ้มมือลงไปสะกิดใหม่
"อายขนาดนั้นเลยเหรอ"
"หยุดพูด"
"โธ่ แค่เห็นนมเองปิ่น"
"ไอ้คนบ้า!"
ร่างเล็กกระชากผ้าห่มผืนหนาออกจากตัว ลุกขึ้นจากเตียงนอนแล้วปาหมอนใบใหญ่ใส่คนที่นั่งพูดจาน่าอายไม่หยุด
"อุตส่าห์พูดเพื่อไม่ให้คิดมากนะเนี้ย"
"พอเถอะ ปิ่นไม่อยากฟัง"
"ทำเป็นอายไปได้ วันนั้นที่ปิ่นเปลี่ยนชุดในห้องน้ำฉันก็เห็นแล้ว ไม่ใช่เพิ่งเห็นครั้งแรกเสียหน่อย"
ภูผาพูดรัวเร็วเพื่อให้คนตรงหน้าคลายความกังวล ก่อนที่เขาจะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเกิดหลุดปากพูดอะไรออกไป
"นี้อย่าบอกนะว่าวันนั้นที่บอกให้ปิ่นเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ ภูผาแอบดูเหรอ!"
"เอ่อ..."
ปิ่นมุกม
