นิดาถามขึ้นมาเงียบๆ “เพื่อนกับเพื่อนอีกแล้วเหรอ”
ธีร์ลูบต้นแขนเธอเบาๆ “ฟังพี่ให้จบก่อนสิครับ จีจะมาเป็นพี่สะใภ้ของนิในอนาคตนะครับ”
นิดานั่งนิ่ง พยายามลำดับความคิด พี่ชายไม่เคยบอกเรื่องนี้กับเธอเลย เธอหัวเราะแกนๆ แหงนหน้ากลั้นน้ำตา อากัปกิริยานั้นธีร์เดาได้ว่าเธอไม่เชื่อที่เขาพูด เขาจึงเอื้อมไปจับมือของเธอ แต่เธอแข็งขืนกับแรงเหนี่ยวของเขา
“นอนกับเพื่อน...ที่เป็นแฟนของเพื่อนสนิท” เสียงเธอนิ่งมาก “แล้วก็กลับมานอนกับน้องสาวของเพื่อนสนิทอีก น่าสงสารพี่คชาจังเลยนะคะ ไม่อยู่แป๊บเดียว ทั้งแฟนทั้งน้อง...”
“หยุด!” เขายกตัวเธอมานั่งบนตัก “อย่าพูด มันไม่ใช่แบบนั้น”
เมื่อเห็นนิดาเงียบไป เขาจึงรีบพูดต่อ “วันที่พี่พานิไปกินข้าวต้มปลาใช่ไหม จีโทร.มาบอกว่าลืมแฟลชไดรฟ์ไว้ที่ออฟฟิศไร่องุ่น วานพี่เอาไปให้ที่บ้านหน่อย พี่ก็เลยจะซื้อข้าวต้มปลาไปฝากจีด้วย จีบอกว่ามีแบบแปลนของโรงงานที่ต้องแก้อย่างเร่งด่วน ต
