ตอนที่ 9 ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ 2
น้ำเสียงเกรี้ยวกราดที่ดังขึ้นจากเบื้องหลัง ฝูซินส่งสัญญาณให้นางกำนัลคนสนิทเงียบปากจากนั้นจึงลุกขึ้น หันไปก้มศีรษะขออภัยผู้มาใหม่ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ขออภัยเจ้าค่ะ ข้าเพิ่งเข้าวังมาได้ไม่นาน ไม่ทราบว่าโต๊ะหินนี้เป็นของท่าน”
“บังอาจเสียมารยาทต่อหน้าพระพักตร์องค์หญิงจื้อหรูอย่างนั้นหรือ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเสียจริง”
ฝูซินเงยหน้าขึ้น ใบหน้างดงามบริสุทธิ์ปรากฏในครรลองสายตา ผู้มาเยือนช่างเป็นหญิงงามที่หาตัวจับได้ยากอีกแล้ว
ดวงตาเรียวรีที่เฉียงขึ้นเล็กน้อยถูกตกแต่งอย่างดงาม จมูกได้รูป ริมฝีปากอิ่ม เอวเล็กคอดกิ่ว แม้จะผอมบางไปบ้างทว่ากลับงดงามเย้ายวน แววตาที่มองฝูซินมิได้เป็นมิตร แต่ก็มิได้เป็นศัตรู บริวารของนางสองคน คนหนึ่งคือคนที่ตวาดใส่ฝูซินซึ่งสวมอาภรณ์แตกต่างจากนางกำนัลทั่วไป คลับคล้ายว่าเป็นนางกำนัลตำแหน่งเจียเหรินจื่อ[1]ที่ถูกคัดเลือกเข้าวังมา อีกคนเ
