CHAPTER FOUR √

1123 Words
CHAPTER 4 Rosewell's POV. Pagpasok ko ay bumungad sakin ang isang maliit na box na nasa kama. Dali-dali ko itong pinuntahan at may nakasulat na To: Rosewell at hindi na ako nakapaghintay ng buksan ko ito. "Wowww!" Brand new cellphone at talagang niregalohan pa ako. "Maganda ba?" Nagulat ako nang may nagsalita sa terasa. "Max?" Wag niya lang sabihin na siya ang bumi-- "Im sorry for what i did, gusto kolang makabawi." Mabait naman pala siya e? "Eh hindi ko naman sinabi na bilhan moko." "Ayaw moba?" "Hindi gusto konga e." Sagot kopa. "Halika turuan kita pano gumamit." At pumunta ako sa kanya. "Dapat marunong kang mag f******k,twitter,** at youtube okay?" Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya. "Sabi monga tuturuan moko." Una niya akong ginawan ng f******k account. "Teka, picturan kita pang profile." At kinuha ang cellphone niya. "Profile? Ano yun?" Kunot noo kung tanong. "Basta wag na maraming tanong." At pinicturan niya ako. At may pinost siya sa cellphone sa f******k niya. "Hey, this is Rosewell's account the girl i save last night in front of supermarket." (Just now) Like 19,892 Comment 45,347 Share 123,266 Ganon nga talaga siya kaso hindi kopa naiintindihan pa talaga ang f******k world kaya inisa-isa niya ako. Nagulat ako nang pinakita niya ang followers ko at nagulat ako 199,468K at talagang ginawa niya yun? "Ate ang ganda mo!" "Kaano ano mo si Max?" "Swerte mo talaga!" Marami agad ang nagcocomment sa profile picture ko at ang gaganda ng mga comment nila pero mas marami ang nagtatanong para kay Max at may mga masasamang comments rin pero sabi ni Max hayaan kolang daw. Halos mag 60K agad ang likes ng profile picture ko pero hindi ko parin alam kung pano gumamit ng f******k at sabi niya siya naraw bahala. Akmang tatalikod nako natigilan ako nang magsalita siya. "Rose...samahan moko bukas." "San?" Kunot noo kung tanong. "Basta, samahan moko." Naninibago ako sa pinapa kita niyang asal sakin minsan napapaisip ako may binabalak kaya siya? O kaya siguro gusto niya lang makabawi sa mga ginawa niya sakin. Pero sa totoo lang unti-unting nagbabago na ang Max na kilala ko simula noong sinagip niya ako sa holdaper. Kahit na napapagalitan niya ako nun sa kotse ramdam ko ang pag-aalala niya. Naiwan ako sa terasa ng kwarto at pumasok na siya dahil may kukunin siya. Pinagmasdan ko ang kalangitan na puno ng bituin at napakalaking buwan. Nagulat ako ng may bumato sakin tinignan ko ang palibot walang tao. Hanggang sa pinulot ko ang papel na binato sakin. "Hi miss ganda." Kumunot naman ang noo ko sino kaya ang bumato? Hindi naman pupwedeng si Max dahil nasa loob o kaya dito sa katabi naming bahay na may bukas na bintana? May nakasindi na ilaw bukas ang bintana pero walang tao. "Kung may mambato dito sa tingin mo san galing?" Napatigil siya sa sinabi ko. "What did you say?" At dinampot ang papel sa kamay ko. Mukhang gumalaw ang panga niya nang mabasa ang nasa papel. Sa tingin ko alam niya kung sino ang bumato ng papel sakin bakit ganon siya makatingin sa papel. "Luhh, 3 O'clock na!" Pagtingin ko sa orasan. "Waitttt, hindi moko sasamahan?" Pagpipigil niya. "Mapapagalitan ako noh!" Sagot ko pa. "Don't worry wala naman sila dito, at ako ang bahala sayo." Wala akong magawa. Sinamahan ko siya at ipinagtimpla niya rin ako ng kape at gusto niya daw ng Deep Talks kung yun ang gusto niya willing ako mag advice. Ilang oras nang katahimikan ay siya na ang nagsimula ng topic. "May experience kana ba about love?" Seryoso siya. "Wala, kasi ang alam kolang trabaho,bahay,alaga sa kapatid." Sagot ko. "Sa tingin mo pano mag move-on?" Alam kona kung sino ang paguusapan namin at alam ko mahal parin niya si Jona. Kailangan niya ako para maka move on. "Sa tingin ko ikaw mismo ang hahanap ng dahilan para maka move-on hindi naman sagot ng karamihan yun nasa sayo yan." Napatango lang siya sa sinabi ko. "Siguro hahanapin kona talaga ang sagot dun, malakas kasi ang gayuma ni Jona kaya siguro ganito ako." Sambit pa niya. "Pwede moba akong kwentuhan about kay Jona?" Parang close na kami ah? "Sorry, okay lang naman kahit wag na." Dagdag kopa ayoko lang maramdaman niya ulit ang sakit at hapdi. "We're on the same project that time, ako ang partner niya and we're couple on that movie." Bumuntong hininga muna siya bago dugtungan ang sasabihin. "Naramdaman ko ang magandang nadudulot namin sa tao, at nagsimula akong makipag kilala but before that sikat na ang team JoMax na loveteam hanggang sa nagkakilala kami." Ramdam ko ang guilt sa mga sinasabi niya at nararamdaman niya. "Tapos naging kayo?" Sabay lagok ng kape. "Naging kami, ang kasikatan namin sumabay sa relasyon namin. Simula nun dito na siya sa kwarto mo ngayon natutulog at parang mag-asawa na talaga kami." Bumuntong hininga siya at napatingin sa kalangitan. "One day nangyari na nga ang kinakatakutan ko ang malaman niyang ginagamit kolang siya its because for fans hanggang sa nakahanap siya ng totoong magmamahal sa kanya." Ramdam ko ang kalungkutan sa mga labi niya. "Hindi mo talaga siya minahal ng totoo?" "I don't know what f*****g love it is, basta ang alam ko naging kami!" Sagot niya. "Hindi mo pala talaga alam ang meaning ng love, pero sabi mo minahal mo siya." Patuloy parin ako. "Ang sagot diyan ay minahal mo siya para sa fans at para sa kasikatan mo." Dagdag kopa. "Yun na nga." Mabilis niyang sagot. "Hindi yun pagmamahal." Mabilis koring sambit. "So ano yun?" "Makasarili, pansariling kasiyahan at siguro naramdaman niya yun na ginaganon molang siya kaya nasaktan siya." Paliwanag ko. "Well, i think your right." Sagot niya. "Can you tell me about yourself?" Siya naman ang nagtatanong. "I am Rosewell Joy Mijares--" "Wait, wala ka sa job interview okay?" Natigilan ako sa sinabi niya. "Ganyan talaga ako." Sagot ko naman. "Continue." Sabay lagok ng kape. "May nanay ako-" "Natural hindi ka ipapanganak kung wala kang nanay!" Sagot niya. "Hindi kopa nakikita ang tatay ko, may kapatid ako si Sean at ako nalang ang nag-aalaga sa kanila natigil ako sa pag-aaral dahil dun. Kaya nandito ako para matustusan ko ang mga pangangailangan sa bahay." Paliwanag ko. Napatango nalang siya sa mga sinabi ko. "Kwentohan morin ako." "Max Johnryl Ferraren, simple lang ang hangad sa buhay at ako lang ang nalalaalam kung ano man yun." Sarkastiko niyang sambit. Mas lalo siyang guma-guwapo sa tuwing ganito siya, yung charm niya umaapaw at ang ganda ng labi niya sa tuwing nagsasalita ay nakakaakit. Ang mga mata na kay ganda kung makipagusap. Siya na talaga, ang hinahangad ng marami. Hindi ako magdadalawang isip kung bakit sikat siya.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD