ติ่งต่อง!
เสียงสวรรค์ช่วย เมื่อลิฟต์โดยสารมาถึงชั้น 29 สติของต้องตากลับมาทันที นภสินธุ์ดึงรั้งกระโปรงของเจ้าหล่อนให้เข้าที่และผละตัวออกห่าง คนตัวเล็กก้มเก็บของเธอที่ร่วงหล่นลงพื้นเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอเงยหน้าขึ้นเพื่อจะชวนสาวเจ้าไปยังห้องตรวจของตัวเองก็ต้องหน้าชา
เผียะ!
มือเล็กตวัดใส่ใบหน้าหล่อแทบจะทันทีเมื่อสติกลับมา หล่อนดึงเอาข้าวของตัวเองในมือชายหนุ่มมาถือไว้แล้วเดินจากไป
คนที่โดนตบแบบไม่ทันได้ตั้งตัวได้แต่ยืนนิ่งอยู่ในลิฟต์ กว่าจะหาสติตัวเองได้ก็เห็นแต่หลังไว ๆ ของต้องตาอยู่ไกล ๆ เขาจึงยกมือลูบแก้มสากแล้วเดินตามสาวเจ้าไปโดยเร็ว
“พี่ขอโทษตา...” เขาถือวิสาสะเรียกแทนตัวเองว่า ‘พี่’ และเรียกชื่อเล่นของหญิงสาวราวกับสนิทสนมกัน
ประโยคของนภสินธุ์ทำให้พยาบาลและบุรุษพยาบาลที่อยู่ในละแวกนั้นหันมามองทางพวกเขาเป็นจุดสนใจทันที ด้านต้องตานั้นหาได้หยุดเดินไม่ แต่เธอกลับทำตรงข้าม รีบวิ่งไ
