ตลอดการนั่งรถมากับนภสินธุ์
ต้องตาเอาแต่นิ่งเงียบไม่ยอมพูดจาอะไรเลย นั่งมองทางที่เขาขับรถมา แล้วเลี้ยวเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ที่มีป้ายติดว่า
'บ้านก่อการรัก'
หล่อนก็รู้เลยว่าเป็นบ้านของเขานัjนเอง พอรถเลี้ยวเข้ามาในบ้านจดสนิทการสนทนาเลยเริ่มขึ้น
“ลงไปตา!”
หมอหนุ่มเอ่ยเสียงขุ่น พลางปลดเข็มขัดนิรภัยให้คนตัวเล็กแล้วมาปลดของตัวเองเปิดประตูรถลงไป แต่ลงไปแล้วต้องโมโห เมื่อสาวเจ้าดื้อดึงไม่ยอมทำตามที่สั่ง จึงต้องเดินอ้อมมากระชากเปิดประตูรถแล้วดึงร่างเล็กลงมา
"โอ๊ย!"
ต้องตาเสียหลักเซล้มลงกับพื้นหินอ่อนแบบไม่ได้ตั้งใจ และนภสินธุ์ก็หาได้สนใจจะประคองหรือรับไม่แต่อย่างใด ตอนนี้เขาโกรธ โกรธที่เจ้าหล่อนยิ้มให้ชายอื่น โกรธที่เธอข้อร้องให้คนอื่นมาช่วยไปจาก ‘ผัว’ แบบเขา
“เข้าบ้าน ตารู้ใช่ไหมว่าพี่จะทำอะไรกับตา จิ๋มคงหายเจ็บแล้วสินะถึงออกไปแรดกับชู้ได้”
ปากของเขานั้นคมกว่ากรรไกรเสียอีก ใคร ๆ ต่างเห็นหมอห
