Secret คุณอาที่แปลว่ารัก

08 เย็นไว้ไข่เจียว

เวลา 11 โมงพ่อออกจากบ้านไปดูงานที่โรงงาน แม่ก็ติดตามไปด้วยเพราะพ่อไม่ชอบให้ห่างกาย พ่อรักแม่มาก รักมากกว่าชีวิตของตัวเอง ที่ไหนมีแม่ที่นั่นต้องมีพ่อ เมื่อพ่อออกจากบ้านไปแล้ว ที่บ้านจึงเหลือแค่แม่บ้านและคนงานอีกสองสามคน ทางสะดวกค่ะ

ฉันอาบน้ำแต่งตัวใหม่ให้หอมฉุยเชียวล่ะ แล้วจากนั้นก็เดินมาที่บ้านของคุณอา มาให้อาหารเลี้ยงรัก ชื่อนี้ฉันตั้งเอง หวังให้เป็นตัวเชื่อมระหว่างเรา เลี้ยงรักไว้ก่อนถึงเวลาค่อยจับกิน อ่อ จับคุณอานะ ไม่ได้จับแมว แมวอ้วนตัวนี้ชอบฉันมาก ฉันก็ชอบมัน แต่ชอบน้อยกว่าคุณอา คุณอาคือที่สุดแล้ว

ถ้าจะถามว่าทำไมให้อาหารแมวต้องอาบน้ำแต่งตัวให้หอมก่อนมา ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ แค่บ้านของคุณอามีกล้องติดทุกมุมบ้าน แล้วตอนนี้ที่ฉันทำเป็นโกรธคุณอา เมินเฉยต่อเขา มีเหรอเขาจะไม่รีบโผล่หัวกลับมาหาฉันที่บ้าน อย่างเขาน่ะป่านนี้รีบมาแล้ว ไม่เกินครึ่งชั่วโมงอาเป้งกลับมาแน่ และถ้าถึงตอนนั้นก็... อิอิ

แต่เหมือนจะผิดคาดคุณอาอยู่บ้านค่ะ รถของเขาจอดอยู่ครบทุกคัน เอาล่ะ เหมือนจะเร็วกว่าที่คิด ฉันทำเป็นไม่สนใจว่าเขาจะอยู่หรือไม่อยู่ เดินตรงมาที่ห้องของเลี้ยงรักด้วยท่าทีอ่อนหวาน ไร้เดียงสา ใบหน้าก็เศร้าหมองหน่อย ๆ

“เลี้ยงรักครับ พี่ไข่มาแล้ว” ทุกก้าวที่เดินฉันรับรู้ได้ว่ามีคนจับจ้อง และเขาคนนั้นไม่ปรากฏตัว เขารอคอยจังหวะที่ฉันเผลอไง หึ คุณอาน่ะเป็นแบบนี้ตลอด ชอบรอจังหวะ โดยที่เขาไม่ได้รู้เลยว่าจังหวะที่เขาได้คือหมากที่ฉันวางไว้

ให้อาหารแมวเรียบร้อยฉันก็นั่งปรับทุกข์กับแมว คนที่แอบฟังยังไงก็ได้ยิน ฉันตั้งใจให้เขาได้ยิน “เลี้ยงรักครับ ทำไมคุณอาใจร้ายจังเลย ไม่รักษาสัญญาที่รับปากกันอย่างดี ไข่คงไม่สำคัญจริง ๆ ใช่ไหมเลี้ยงรัก ต่อไปไข่จะไม่ได้มาหาเลี้ยงรักแล้วนะ ไข่ไม่อยากยุ่งกับคุณอาแล้ว เป็นเด็กดีนะรู้ไหม ไข่ต้องคิดถึงเลี้ยงรักมากแน่ ๆ เลย”

พูดไปก็ทำเสียงเศร้า ปั้นบีบน้ำตาออกมาด้วย สะอื้นอีกต่างหาก เลี้ยงรักทำหน้างง ๆ เพราะว่าฉันร้องไห้ทั้งที่กำลังยิ้มอย่างสุขใจ ที่สะอื้นจนแผ่นหลังสั่นไหวเพราะกำลังกลั้นขำ ประตูห้องเลี้ยงรักไม่ได้ปิด ฉันจงใจไม่ปิด ฉันนั่งหันหลังให้ประตูนั่งลูบขนเลี้ยงรัก และฉันรับรู้ว่าคุณอาน่ะยืนมองอยู่ เขาต้องรู้สึกผิดที่ทำน้องไข่คนดีคนนี้เสียใจและเสียน้ำตา

เมื่อกระตุ้นอารมณ์ได้ที่แล้ว ฉันยิ้มให้เลี้ยงรักที่ยังทำหน้ามึนงง จากนั้นยกมือปาดน้ำตาที่พยายามบีบเค้นออกมา “พี่ไข่กลับบ้านก่อนนะ”

ลุกขึ้นยืนทำท่าอ่อนแอ ใบหน้าน่าสงสาร และก็หันหน้ากลับมาทางประตู ซึ่งคุณอาไม่ได้ยืนอยู่หน้าประตูอย่างที่ฉันคิด ก็แน่ล่ะ เขาหลบแล้วไง ไม่เชื่อก็ลองดูสิ พอฉันเดินออกจากห้องเลี้ยงรัก คุณอาเข้าหาฉันแน่

พรึบ!

เห็นไหมล่ะ เป็นอย่างที่คิดเอาไว้เลย เขาพุ่งเข้ามาอุ้มฉันขึ้นเหนือพื้นอย่างเร็วไว

“ปล่อยค่ะ” ในใจร้องบอกพาหนูเข้าห้องสิ ต้องรีบเตือนสติ อีไข่มึงใจเย็นก่อน อย่าเพิ่งรีบเว้ย

“ไม่ปล่อย เราต้องคุยกัน นี่อาไม่ไปทำงานเพราะรอน้องไข่เลยนะคะ เราคุยกันนะ” ฉันชอบที่สุดคือคุณอาพูดคะขา แพ้ ฉันแพ้ผู้ชายคนนี้

“ไม่ เราไม่มีอะไรต้องคุยกัน” เป็นไงล่ะ เล่นตัวเก่ง ทั้งที่ใจจริงอยากให้เขาพาเข้าห้องละ

“ไม่เอาสิคนดี ให้โอกาสอาก่อนนะคะ อามีของขวัญวันเกิดย้อนหลังให้น้องไข่ด้วยนะ”

“ไม่ต้องเอาของมาล่อค่ะ ไข่ไม่อยากได้อะไรจากคุณอาอีกแล้ว ปล่อยไข่ลง” ฉันพูดเสียงเศร้า ๆ น่าสงสาร ดวงตาเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา อะจ้า ของอะไม่อยากได้ ที่อยากได้คือตัวคุณอาอะค่ะ ไข่อยากได้อยากลอง แต่พอปรายตาเห็นร่องรอยที่ติดลำคอก็อยากจะข่วนหน้าเขาแรง ๆ ให้รู้ว่าเขาน่ะของฉัน อย่าคิดไปนอนให้ใครดูดอีก

ซึ่งก็ทำได้แค่คิดไง ความเป็นจริงต้องแสร้งอ่อนแอ น้อยเนื้อต่ำใจที่เขาผิดสัญญา ไปเป็นของใครต่อใครนักไม่รู้ อะ คิดแล้วก็บีบน้ำตาเพิ่มสักหน่อย มองรอยที่คอด้วยเลย ทำเหมือนเศร้ามาก ๆ

“น้องไข่คะ” ฉันแสร้งหันหน้าหนี

“ปล่อยค่ะ จะกลับบ้าน” จ้า เสียงสั่นมาเลย น้ำตาก็ด้วย ‘อีไข่อีตอแหล’ เพื่อนฉันชอบพูดแบบนี้นะ ซึ่งฉันว่ามันไม่จริงหรอก

แล้วคุณอาก็คือคุณอาที่คิดว่าตัวเขาน่ะเอาฉันอยู่ เขาอุ้มฉันเดินเข้าห้องนอนของเขา นั่นไง วันนี้จะมีมากกว่าจูบไหม จะได้สัมผัสความใหญ่โตหรือเปล่า ตอนนี้ใจสั่นมือสั่นมากบอกเลย ขณะเดียวกัน คุณอาคงคิดว่าฉันสั่นเพราะเสียใจ แต่จริง ๆ หนูสั่นสู้ค่ะ

ฉันเอียงหน้าหลบเมื่อเขาวางฉันบนเตียงแล้วขึ้นมาคาบคร่อมในท่าล่อแหลม จะบอกว่าคุณอาในชุดลำลองเซ็กซี่มาก รอยสักที่แขนและที่ขาตัดกับผิวขาว ๆ สะดุดใจฉันสุด ๆ แล้วคือมองคุณอามุมที่เขาอยู่ข้างบนแบบนี้มันได้ใจเป็นบ้า เย็นไว้ไข่เจียว อีไข่มึงเล่นตัวก่อน เก็บทรงโว้ย “บอกแล้วไงว่าอย่าทำแบบนี้อีก”

“ไม่เอาสิคะ น้องไข่มองอาสิ อาขอโทษ” คุณอาจับหน้าฉันให้หันไปสบตา งุ้ย อยากจับนิ้วมือมางับใจจะขาดแล้ว

“ไม่ต้องมาขอโทษ ลุกออกไปด้วย”

“คนดี คนดีไม่รักอาแล้วเหรอคะ” แหม มาถามหาความรัก แต่ตัวเองไปทอดกายให้คนอื่นย่ำยี คิดว่าฉันหัวอ่อนแล้วจะยอมง่าย ๆ ขนาดนั้นเลยเหรอ ดูเหมือนจะยังไม่หยุดแถด้วยนะ “ไม่ต้องมองแล้ว รอยเนี่ยแมลงอะไรไม่รู้บินมากัด มันคันอาเลยเกาแล้วก็เกิดรอยเนี่ย ไม่ได้มีอะไรเลยนะคะ”

“จริงเหรอคะ” อะจ้ารับบทคนโง่ไปหนึ่ง

“จริงสิคะ อาจะโกหกคนดีทำไม อาพยายามจะอธิบายแล้ว แต่คนดีไม่ฟังอาบ้างเลย” เป็นไงล่ะ ฉันผิดซะงั้น อาเป้งร้าย แต่รัมภาจะร้ายกว่าค่ะบอกเลย

“แล้วรอยลิปสติกที่ติดปกเสื้อละคะ” เอาสิ ไหนแถมาซิคุณอา อยากรู้จริง ๆ ว่าจะไปได้แค่ไหน

“รอยลิปที่ไหน นั่นมันเกิดอุบัติเหตุระหว่างคุยกับลูกค้าไง น้ำแดงมันหกใส่จนเกิดรอย น้องไข่เชื่ออานะคะ” อยากจับทุ่มแล้วกระชากหนังหัวแรง ๆ โขลกกับพื้น คิดว่าฉันโง่มากหรือไง

โอเค คุณอามาไม้นี้ เดี๋ยวรู้กันค่ะ อย่าพลาดอีกนะ เดี๋ยวเจอไข่บ้าง ถือว่าไข่เตือนแล้วนะ “จริงเหรอคะ ไม่ใช่เห็นไข่เป็นเด็กแล้วมาพูดหลอกกันนะ”

“จริงสิคะ อารักน้องไข่ขนาดนี้ อาจะกล้าโกหกได้ไง” อยากจะตะโกนใส่หน้า รักแบบไหนกันคุณอา หรือแค่อยากฟันแล้วทิ้ง

“ค่ะ ไข่เข้าใจแล้ว ปล่อยได้แล้วค่ะ ไข่อยากกลับบ้าน” เสียงสามเสียงสี่ก็มาและพูดไปงั้น เหมือนเล่นตัว รู้ไงว่าเขามันคนชอบแทะโลม ต้องหาโอกาสจูบหอมดอมดมอยู่แล้ว ฉันก็เลยแกล้งเอาความใสซื่อกระตุกกระตุ้นต่อมเร่งเครื่องสักหน่อย

ฮ่าฮ่าฮ่า โอ๊ย ขำความแรดของตัวเอง

“กลับได้ไง เมื่อคืนอานอนไม่หลับทั้งคืน โทรหาก็ไม่รับสาย อาเครียดมากรู้บ้างไหม”

“ช่วยไม่ได้ ก็ไข่น้อยใจนี่คะ นึกว่าคุณอาผิดสัญญาเห็นเรื่องที่เราตกลงกันเป็นแค่ลมปากหลอกเด็กอย่างไข่”

“ใช่ที่ไหน อารักษาสัญญาของเรามาก ๆ เลยนะ เนี่ยใจอาฝ่อหมดแล้ว คนดีต้องปลอบอานะ ไม่งั้นอาแย่แน่” หืม กล้าพูด แต่ช่างเถอะตามน้ำไปโลดค่า อยากรู้ว่าจะกล้าถึงขั้นไหน วันนี้จะได้เห็นตรงนั้นไหม อยากเห็นใจจะขาดแล้ว

“น้องไข่ต้องปลอบยังไงคะ” อ๊าย! ตื่นเต้นโว้ย

“เริ่มจากจูบก่อนเป็นไง เผื่อใจอาจะดีขึ้นมาบ้าง” เอาวะ จูบมาแล้ว มาเถอะมา อีไข่คนนี้พร้อมรับ