หลายวันต่อมา
“อะไรนะ!” เคลิ้มตะโกนลั่นบ้าน
“พ่อยังไม่แก่หูหนวกได้ไง”
“เทวา” นุ่มนิ่มเรียกเพื่อปรามลูกชาย เห็นพ่อเป็นเพื่อนนี่นิสัยลูกชายฝาแฝดเลยล่ะ พ่อก็ชอบทำตัวเป็นเพื่อนลูก อารมณ์เหมือนมีลูกชายสามคน
“ก็แค่บอกว่าเราจะกลับบ้านดึกนะ ฉลองที่จบม.6 หลวงลุงว่าพ่อหูหนวกไหมครับ” เทวัญหันมาถามพระชอป วันนี้เคลิ้มนิมนต์ท่านมาฉันเพลที่บ้าน เรียบร้อยจึงนั่งคุยกัน ลูกชายตัวดีทั้งสองจึงเดินมาเอ่ยขออนุญาตกลับบ้านดึก ซึ่งประเด็นนี้เคลิ้มเห็นเป็นเรื่องปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็ตรงที่มาขอให้สาวน้อยไข่เจียวไปนี่สิ รายนั้นไม่เคยไปเที่ยวเปิดหูเปิดตาที่ไหน ให้ไปเรียนแล้วก็ไปรอรับกลับตรงเวลา ไม่เคยออกนอกลูกนอกทาง
“เทวัญ ที่พ่อตกใจคือเราจะเอาพี่สาวไปด้วย” นุ่มนิ่มหันมาปรามลูกชายอีกคน เทวัญเทวานิสัยพอ ๆ กัน
“ก็ไข่ไม่เคยได้ไปเที่ยวที่ไหนเลยนะแม่ ให้ไข่มันเปิดหูเปิดตาบ้างไงครับ ไข่มันต้องรู้จักโลก ให้มันอยู่แบบนี้มันจะทันสังคมข้างนอกได้ไง เกิดมีปัญหาใครจะช่วยมันแก้” พอพูดกับแม่ลูกชายทั้งสองจะพูดไพเราะเชียวล่ะ
“ใช่ สังคมข้างนอกโหดร้ายแค่ไหนไข่มันควรได้รับรู้ พวกผมจะอยู่ดูแลมันตลอดเป็นไปไม่ได้ พ่อแม่ก็อยู่กับไข่ไปตลอดชีวิตไม่ได้เหมือนกัน สังขารไม่เที่ยง จริงไหมครับหลวงลุง”
“สังขารไม่เที่ยง แต่เรื่องบนเตียงผมไม่เคยเกี่ยงนะครับ” ป้าบ! ที่หัวไปหนึ่งที โดยฝีมือของพ่อ
“พ่อ” เทวาหันไปทำหน้าโอดครวญเมื่อโดนตบหัวไปหนึ่งที
“หลวงลุงพวกมึงนั่งอยู่ก็ยังไม่ลดละนะ มึงนี่มั่วได้ใครวะ”
“ไม่น่าถามคำนี้” นุ่มนิ่มพูดพลางส่ายหัว เอือมระอา ปวดหัวกับลูกวันละหลายรอบ
“น้องรัมภาอยากไปไหมลูก” พระชอปนั่งฟังอยู่นานเอ่ยถามลูกสาวของอดีตคนรัก ซึ่งท่านรักเด็กทั้งสามเหมือนลูก ชื่อจริงของทั้งสามท่านก็เป็นคนตั้งให้ แต่เหมือนจะได้สมหวังดั่งชื่อที่ตั้งอยู่คนเดียว อีกสองคนไปทางพ่อหมด เหมือนพ่อทุกอย่าง
“ไม่ค่ะหลวงลุง น้องไข่ชอบอยู่บ้าน ยังมีนิยายอีกหลายเล่มที่ยังไม่ได้อ่าน ซีรีส์เกา-จีนรอจ่อคิวอีกเยอะ” รัมภาฉีกยิ้มหวานให้พระชอป ให้เธอออกไปข้างนอก เบียดเสียดกับคนดูท่าไม่น่าจะไหว ที่อึกทึกแบบนั้นไม่ใช่แนวของไข่เจียวคนนี้ อย่างเธอต้องสายซีรีส์ นิยายรักโรแมนติค ดราม่าไตพัง กองดองที่จองมายังตั้งเป็นภูเขาไม่ได้แตะสักเล่ม ไม่รู้จะแยกตัวไปตรงไหนก่อน ทั้งซีรีส์ทั้งนิยาย สุดท้ายก็เลยเลือกดูข่าวที่คุณอาให้สัมภาษณ์อยู่บ่อย ๆ ได้เห็นหน้าได้ยินเสียงคือชื่นใจ
“แบบนี้ไง หมกแต่ในโลกของตัวเองกับแมวข้างบ้าน เข้ามหา’ลัยโดนผู้ชายหลอกขึ้นมาจะทำไง” สองแฝดพูดขึ้นมาพร้อมกัน
“เทวาเทวัญก็ปกป้องพี่สิลูก” พระชอปพูดก่อนจะหันมายิ้มบางให้รัมภาหลานสาวที่น่ารัก ซึ่งท่านรักเหมือนลูกสาวแท้ ๆ “เหมือนแม่จริง ๆ”
“เหมือนคนเดียวค่ะหลวงพี่ ที่เหลือก็เหมือนพี่เคลิ้ม” นุ่มนิ่มยิ้มเหนื่อยใจให้พระชอป
“ผิดที่พระตั้งชื่อให้อะ รัมภาน่ะนางฟ้าอย่างชื่อ แต่เทวัญเทวาทำไมไม่เทวดาละครับพระเพื่อน ตอนตั้งชื่อท่องคาถาผิดหรือเปล่า” พูดแล้วเคลิ้มก็เจ็บใจ ลูกชายนี่เหมือนเขามองตัวเองสมัยวัยรุ่น มีสองคนอีกต่างหาก
“ก็โยมเพื่อนเป็นอะไรล่ะ”
“พูดแบบนี้สึกเลยดีไหมครับ จะได้เลิกสำรวม” ลองไม่เป็นพระสิ มาหาว่าเขาเป็นปีศาจซาตานแต่อยากได้ลูกเทวดา
“พี่เคลิ้ม”
“หลวงลุง หลวงลุงกลับเลยไหมครับเดี๋ยวพวกผมไปส่ง” เทวาถามเพราะอยากหาเรื่องออกจากบ้านเต็มที
“ไอ้ลูกเทวดา พวกมึงจะไปไหนกันอีก หน้าหล่อที่กูปั้นมาอย่างดีเก็บรักษาหน่อย ต่อยตีเพลา ๆ ลงบ้าง เดี๋ยวเขาหาว่าลูกกูขี้เหร่ ไอ้ทิวมันยิ่งขี้อวดลูกมันอยู่ ลูกมันนี่ผู้ดี แต่ดูลูกกู เฮ้อ…”
“อะไรกันพ่อ” ลูกชายคนเล็กเริ่มโอดครวญ
“ปะ กลับกัน เทวาเทวัญไปส่งหลวงลุงลูก” ก่อนจะเริ่มเปิดศึกพ่อลูกที่จะทำให้นุ่มนิ่มปวดหัว พระชอปรีบปรามไว้ก่อน คนที่หวังดีก็ยังเป็นคนที่หวังดีเสมอ
ให้หลังพระชอปนั่งรถออกไปแล้ว รัมภาถามแม่ด้วยความอยากรู้ขณะที่เคลิ้มเดินหายไปที่ห้องทำงาน “หลวงลุงจะออกจากพระธรรมจริงเหรอคะแม่”
“ค่ะลูก” นุ่มนิ่มตอบสาว เรื่องนี้คนที่รู้มีแค่ครอบครัวของพระชอปและเธอ พ่อของรัมภายังไม่รู้ นุ่มนิ่มก็ไม่รู้ว่าควรจะบอกเคลิ้มอย่างไรดี คนชอบคิดมากขี้น้อยใจ ชอบมโนมีหรือจะไม่คิดเรื่องเก่าเก็บในอดีต หวังว่าจะไม่บ้าตอนแก่นะ
@บริษัทผลิตเครื่องสำอางชั้นนำ
“ความจริงไม่ต้องลำบากมาก็ได้นะครับ” ชายหนุ่มมองหญิงสาวในชุดเซ็กซี่เย้ายวน รูปร่างชวนฝันทำเขากลืนน้ำเหนียวหนืดอย่างลำบาก
“ได้ที่ไหนคะ ต้องเช็กของถึงที่สิ คุณอนุวัฒน์ถึงจะยอมเซ็นสัญญาด้วย” ริมฝีปากแดงสดกรีดยิ้มสวยเซ็นสัญญาน่ะอีกเรื่อง ทว่าที่สนอกสนใจตอนนี้คือหนุ่มใหญ่สุดฮอตที่ใครต่างหมายปอง ได้ลิ้มลองสักครั้งคงจะดี ได้สักครั้งรับรองจะติดใจลีลาหล่อน
“เท่าที่คุณปลาเสนอมาผมโอเคแล้วนะครับ พร้อมจับปากกาเซ็นสัญญา” ปรายตามองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าหญิงสาวคู่ค้ารายใหม่ต้องการอะไรที่มากกว่าสัญญาร่วมกัน
พิชาหญิงสาวพราวเสน่ห์อายุ 35 ปีลุกขึ้นจากโซฟาฝั่งตรงข้ามมานั่งเคียงข้างหนุ่มใหญ่น่าค้นหา อยากจับค้นทั้งตัวเลย “แต่ว่าตอนนี้ปลาอยากจับอย่างอื่นที่ไม่ใช่ปากกาน่ะสิคะ ทำไงดีน้า”
นิ้วเรียวลูบไล้หลังมือของชายหนุ่ม อายุที่ห่างกันไม่มาก แค่มองตาก็รับรู้ได้ว่าคำตอบคืออะไร “ถ้าอยากจับ ก็จับเลยสิครับ คุณปลาอยากจับตรงไหนได้ทั้งนั้น”
พิชายิ้มพอใจเมื่อคำตอบของเราตรงกัน หล่อนขึ้นคร่อมตักชายหนุ่มด้วยความตื่นเต้น มือเรียวสวยยกขึ้นลูบไล้ใบหน้าหล่อคม หญิงสาวแนบใบหน้าหอมสูดดมที่แก้มสากของชายหนุ่ม “คุณถูกใจปลามากค่ะคุณอนุวัฒน์ ถูกใจที่สุด”
ริมฝีปากประกบจูบสอดแลกลิ้นกันอย่างชำนาญ เพราะทั้งคู่ต่างผ่านมานับไม่ถ้วน เมื่อมาเจอก็พร้อมสาดปะทะความร้อนแรงใส่กัน “งั้นมาดูกับครับว่าคุณปลาจะทำให้ผมถูกใจได้ไหม”
“ของแบบนี้ต้องลองถึงจะรู้” สายตายั่วยวนชวนให้จับกดลงโซฟาแล้วกดกระแทกแรง ๆ พิชาหอมแก้มของอนุวัฒน์อีกครั้ง สอดแขนคล้องลำคอ ใบหน้าสูดดมกลิ่นของชายหนุ่ม กลิ่นผู้ชายคนนี้น่าลิ้มลองที่สุด “อื้ม คุณหอมมากค่ะ”
หล่อนเงยหน้าขึ้นมายิ้มยั่ว อนุวัฒน์สูดดมใบหน้าพราวเสน่ห์กลับบ้าง “คุณก็หอมครับ แก้มหอมขนาดนี้ แล้วทั้งตัวจะหอมแค่ไหนกัน ผมอยากรู้แล้วสิ”
หลังจากนั้นสองร่างฟัดกันนัวตามประสาคนเจนโลกมาพบกัน ถ้าลีลาถูกใจคงกินต่อยาว ๆ ฟรีสไตล์แบบเขามีเรื่อย ๆ ถูกใจก็นัดเจอ ไม่เน้นเลี้ยงดูให้วุ่นวายเสียเวลา