“ใครเก็บคราวนี้” คล็อคถามพร้อมมองสภาพห้องหรูที่ตอนนี้ข้าวของเละเทะไปหมด
“เราสองคนไง คนทำจะเก็บรึ” อาทิตย์น้องเล็กไหวไหล่ส่ายหน้าให้กับสภาพรอบห้อง
“อย่ามาใช้คำว่าเรา ไม่เก็บหรอก ลุงเคลิ้มจ้างมาจับตาดูความสัมพันธ์ของพี่ไข่กับอาซาน ไม่ใช่ให้เรามาเป็นแม่บ้าน โอ๊ะ แบบนี้เราควร…”
“รายงานลุงเคลิ้มสิ” ดีดตัวลุกขึ้นทั้งคู่
“ถ้าพวกมึงรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ให้พี่เคลิ้มรู้ พวกมึง…” ไม่มีคำพูดต่อ ทว่าสีหน้าของอาซานมันสื่อทุกอย่าง อาซานไม่สนโลกใครก็รู้ นึกอยากทำอะไรก็ทำ ผีเข้าผีออกอารมณ์ไม่คงที่ บางที 1 นาที 10 อารมณ์ก็ยังมี
“วันนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นใช่ไหมครับพี่คล็อค” อาทิตย์จะไม่เอาชีวิตมาทิ้งไว้กับอาซาน งานนี้เงินดีจริง แต่มันก็เสี่ยงมากที่ต้องมาอยู่ใกล้อาซาน
“ใช่ ๆ น้องอาทิตย์พูดถูกต้องแล้ว วันนี้ไม่มีอะไรผิดปกติ” สายตาแบบนั้นใครจะเสี่ยง
“พวกมึงว่ากูไม่ดีตรงไหน” นั่งมองเงาสะท้อนจากกระจก
