“ใครบอกให้พูดมากคะ” เล่นเปิดเผยทุกอย่างกับแม่ แบบนี้คนที่แย่ก็ไข่เจียวไง
“ยังไงแม่หนูก็พูดง่ายกว่าพ่อหนูไง เนี่ยกลับไปอยู่บ้านก็ดี เลี้ยงรักมันคิดถึงหนูแล้ว อยู่กับคนอื่นมันไม่มีความสุขเลย” เอาแมวมาอ้าง เมียตัวน้อยจะได้ไปหาบ่อย ๆ
“ถ้าพ่อกับแฝดไม่แพ้ขนแมว ไข่จะเอามาเลี้ยงเอง คุณอาให้ความรักมันไม่พอ หน้าก็โหดเหมือนคุณอา”
“เลี้ยงรักมันถึงต้องได้ความรักของเราทั้งสองหลอมรวมกันไง ถึงจะเป็นเลี้ยงรัก” ส่งนอยยิ้มหวานให้เมียตัวน้อย
“ขยันปากหวานกลบเกลื่อน คิดว่าหนูจะลืมความผิดของคุณอาเหรอคะ”
“พูดมาถึงตรงนี้อยากหลับเลย ไม่ดราม่าแล้วนะคะ เดี๋ยวอาได้หัวแตกอีก”
“ก็ได้ค่ะ”
“แล้วน้องไข่มีอะไรจะบอกอาไหมคะ”
“ไม่มีค่ะ”
“แล้วเรื่อง…”
“พี่เป้ง จะนานเกินไปแล้ว รีบไปได้แล้วค่ะ” นุ่มนิ่มเดินออกมาจากห้องเพื่อตามลูกสาว คืนนี้มีหลายอย่างที่ต้องซักถามและอบรมลูกไปในตัว ที่เสียแล้วก็เสียไป
“ครับ ๆ” ออกมาได้ถู
