บทที่ 8 ลูบหัว

921 Words
บทที่ 8 ลูบหัว  หลังจากที่จัดการเรื่องที่โรงพักจบก็พากันกลับบ้านทันที เรื่องนี้เธอไม่ได้เอาความเพราะพ่อแม่ของเด็กหนุ่มขอร้องเอาไว้ ด้วยความที่เธอก็สอนลูกของครอบครัวนั้นด้วย และเกิดเห็นใจเลยไม่เอาความ แต่ให้ไปทำงานเอาเงินมาชดใช้ค่าเสียหายที่ทำลงไป “ พี่แสนคิดว่าดาวใจดีเกินไปไหมคะ ” เรื่องนี้ก็ยังคงกังวลใจไม่หาย เหมือนมันยังครึ่งๆกลางๆกับการกระทำตัวเองอยู่ “ ครับ ใจดีมากก แต่เพราะครูดาวสงสารพ่อแม่เขาเลยไม่เอาความ ถือว่ามีจิตใจเมตตาด้วยนะครับ ” “ แล้วทำไมต้องทำเสียงลากยาวเหมือนประชดเลยล่ะคะ? ” เอียงคอไปหาคนที่เดินเคียงข้างกันมาตั้งแต่ออกจากสถานีตำรวจ “ ก็ตอนที่เขาจะให้ฝากขัง ทำไมไม่ให้ขังสักเดือนล่ะครับเพื่อทำโทษ เด็กมันจะได้สำนึกและจะไม่ได้ทำอีก ” “ หนึ่งอาทิตย์ก็เยอะแล้วนะคะ สงสารพ่อแม่เขา ” “ ใจดีเกินไปแล้ว เอ่อ…ขอโทษครับ ” เหมือนอีกคนจะลืมตัวเผลอเอามือหนามาลูบหัวอีกคนอย่างเอ็นดู “ ไม่เป็นไรค่ะ พี่แสนทำแบบนี้ ทำให้ดาวคิดถึงพี่ชายเลยค่ะ ” เธอส่งยิ้มให้เขาทันที แต่ในใจ ตึกตัก ตึกตัก อีกแล้ว “ เย็นนี้จะกินอะไรดี ” เขาเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วถามขึ้น ท่าทางของเขาเหมือนจะเขินเลยนะ “ ดาวขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงเองนะคะ ห้ามปฎิเสธด้วย แล้วคืนนี้น้องสนจะกลับมาไหมคะ ” “ น่าจะกลับ เดี๋ยวผมจะไปรับที่แผงผักแม่เลยดีกว่า ” “ ใช่สิ วันนี้มันวันเสาร์หนิ จริงๆ น้องสนต้องอยู่กับดาวนะคะ ” “ เออใช่ ผมลืมไปเลย แม่คงบ่นแล้วกระมังตอนนี้ แต่ถ้าแม่ไม่ว่างคงต้องเอามาให้ครูดาวเองแล้วแหละหรือยัยสวยอาจจะอยู่บ้าน ” “ น่าจะเป็นแบบนั้นค่ะ ” พอถึงตลาด เขาไม่ให้เธอเข้าไปพร้อมกัน กลัวจะเป็นขี้ปากชาวบ้านอีก เธอก็เลยต้องเลี่ยงไปหาของสดเพื่อจะทำกับข้าวคืนนี้เอง ตอนเย็น… วันนี้เขาทำงานแค่ครึ่งวัน พอรับน้องสนกลับมาบ้านเมื่อตอนบ่าย เขาก็เป็นคนดูแลลูกชายเอง เพราะเธอต้องไปหาซื้อของใช้ส่วนตัวและไปถอนเงินที่ธนาคารมาใช้จ่ายด้วย ข้าวของที่เคยมีและเงินที่อยู่ในกระเป๋าสำหรับไว้ใช้นั้นมันได้โดนไฟเผาไปแล้ว ขนาดเสื้อผ้าก็ไม่มีเหลือ ที่เหลือก็คือชุดนอนตัวเดียวที่สวมใส่ในคืนนั้น พอเธอย่างเข้าบ้านก็มีเด็กตัวน้อยๆ เดินเตาะแตะมาหาทันที “ อุ อุ ” มือเล็กชูขึ้นเพื่อจะให้อุ้ม แต่เสียงที่เปล่งออกมายังไม่ชัดถ้อยชัดคำ อาศัยมองท่าทางไปถึงรู้ว่าเขากำลังสื่ออะไร “ เดี๋ยวพ่ออุ้มครับ ให้ครูดาวพักก่อนนะ ” เขาเดินมาหาเจ้าตัวเล็ก นั่งยองๆ คุยกับลูกชาย เธอยิ้มแล้วพาตัวเองเข้าไปในบ้าน เอาของใช้เข้าไปไว้ในห้องก่อน แล้วออกมาหาสองพ่อลูกที่กำลังเล่นกันอยู่ “ วันนี้จะกินอะไรดีคะ ” เธอหันไปถามเขาทันที “ ผมทำแล้วครับ ไม่แน่ใจว่าครูดาวจะทานได้ไหม ดูก่อนเลยใต้ฝาชีน่ะครับ ” เพราะเธอกลับช้าสินะ เขาเลยชิงทำก่อน “ ดาวกินได้ทุกอย่างค่ะ ” “ อุ อุ ” น้องสนเดินมาหาเธอ แล้วชูมือเล็กอีกครั้ง เหมือนจะออดอ้อนมากๆ “ อย่ารบกวนครูดาวเลยนะลูก มามะเดี๋ยวพ่อจะพาไปอาบน้ำ ” เขาพูดเหมือนจะเกรงใจ “ ไม่รบกวนหรอกค่ะ ” พูดจบเธอก็คว้าเจ้าตัวเล็กขึ้นมาอุ้ม แล้วหอมที่แก้มป่องเหมือนซาลาเปาสองฟอด คนที่ถูกกระทำเหมือนจะถูกใจ หัวเราะคิกคักใหญ่เลย ชายหนุ่มได้แต่ยืนยิ้มๆ มองสองคนนั้นที่หัวเราะร่ากันอยู่ อยู่ด้วยกันสามคน เหมือนครอบครัวที่สมบูรณ์ มี พ่อ แม่ ลูกเลยเนอะ… ‘ เฮ้ย! ไอ้แสน มึงกำลังคิดอะไรอยู่ สติเว้ย นั้นมันครูที่สอนลูกมึงนะ ’ เหมือนจิตใตสำนึกเขาจะขัดแย้งขึ้น ทำให้เขาได้สติกลับมา พร้อมเอามือหนาตบแก้มตัวเองเบาๆเพื่อเรียกสติให้กลับคืนมา “ เดี๋ยวพี่ดาวอาบน้ำให้นะคะ ” น้ำเสียงหวานที่ดังขึ้น สะกดสายตาเขาให้มองอย่างไม่กระพริบ เขาไม่เคยรู้ว่าหญิงสาวตรงหน้าจะแทนตัวเองว่าพี่ ก็คิดว่าแทนว่าครูเหมือนที่คุยกับนักเรียนทั่วไปเสียอีก ลูกชายตัวน้อยก็พยักหน้า ไม่ขัดข้องอะไร แถมชูมือให้ถอดเสื้อผ้าให้อีก “ ให้ผมอาบน้ำให้น้องสนเองดีกว่า ครูดาวกลับมาเหนื่อยๆ ไปพักเถอะครับ ” “ ไม่เป็นไรค่ะ ดาวทำเอง พี่แสนนั้นแหละไปกินข้าวก่อนได้เลยค่ะ สลับกันกิน สลับกันดูน้องสนกันนะคะ ” ร่างบางหันมายิ้มแล้วอุ้มเด็กน้อยที่ห่อผ้าขนหนูเหลือไว้แค่หน้าพาเข้าห้องน้ำทันที ยิ่งใกล้ชิด หัวใจเขาก็ยิ่งเต้นระรัว อาการของเขาเหมือนตอนสมัยวัยรุ่นเริ่มที่จะมีแฟนเลย… ❤️________❤️ นามปากกาผกายมาส
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD