Stone's POV
"The accumulated income for this week is stated in this slide. As you can see, consumers are..."
Nakatulala lang ako sa harap ng aking laptop habang nagpepresent ang financial team ng weekly report sa kompanya.
"Ahhh, Stone!"
"S-Stone, tama na--aahh!"
Madiin akong napapikit atsaka hinilot ang aking sentido nang paulit-ulit na lang na pumapasok sa aking isipan ang nangyari kagabi.
Fucking hell, I can't stay focus!
"Mr. Lincoln? Mr. Lincoln, are you okay sir?" Nabalik ako sa reyalidad nang tawagin ako ng nagsasalita sa harapan. I shoved my hand in front of me, signaling him to just continue talking which he automatically followed.
Palihim akong napabuga ng hangin habang pinipilit na ituon ang aking atensyon sa harap at pinipigilang lumipad na naman sa kung saan ang utak ko.
Nang matapos na ang panandaliang meeting ng board of directors kasama ko, kaagad na kaming nagsitayuan atsaka niligpit ang aming dala bago tuluyang umalis sa meeting room.
"Mr. Lincoln, can I talk to you for a minute?" Nilingon ko ang isang matandang lalake na isa sa mga board of directors ko rito sa kompanya.
"Yes Mr. Hee, do you have something to report on me?" He shook his head and smile at me which made the wrinkles around his eyes became visible in an instant.
"No, nothing. I just want to ask you if you're coming in the annual socialite party. Are you coming?" Tumango ako ng isang beses sa sinabi niya na mas lalong ikinalawak ng ngiti ne'to.
"Mabuti naman nang sa ganon ay makita rin ng iba ang nag-iisang Stone Lincoln. We didn't see you in 8 years, Mr. Lincoln. So, I'm happy knowing that you'll be there." Isang tipid na ngiti ang ibinigay ko kay Mr. Hee bago tuluyang nagpaalam na sa kanya.
He's my late grandfather's closest board of directors in his company way back then until he died. Kaya magaan din ang loob ko kay Mr. Hee mula pa noon dahil na rin sa relasyon nila ng Lolo ko.
Tinungo ko kaagad ang aking opisina atsaka deretsong pumasok dito. I walked straight to my office desk located at the very center of the room before leaning my back against my chair the moment I took my seat.
Kaagad na hinanap ng aking mga mata ang nag-iisa kong stressball rito atsaka ito pinisil-pisil. May isang meeting pa ako mamaya at parang hindi maganda ang pakiramdam ko, para akong lalagnatin o ano.
Napatitig ako sa aking stress ball habang paulit-ulit 'yon na pinipisil. Sa ilang segundo kong pagtitig doon, bigla na lang na nag-iba ang paningin ko.
I swallowed really hard when another scene from last night suddenly occupied my mind in an instant while I'm squeezing the stress ball in my hand.
"Jesus christ! Stop thinking about last night, Stone!" Inis kong sigaw sa aking sarili bago inis na inihagis ang stress ball sa kung saan. Not minding if it would hit something or not.
"What happened last night?" Napaderetso ako ng upo nang biglang bumukas ang pinto ng aking silid.
"Hey, man! Sorry if I didn't knock your door. What's up?" Inilluwa roon ang kaibigan kong si Roezl habang may ngiti sa mga labi atsaka tuluyang naglakad papalapit sa akin.
I automatically furrowed my eyebrows while looking at him.
"Will you knock my door before you enter?" Inis kong wika habang sinusundan ito ng tingin.
"Sungit mo naman, parang hindi kaibigan oh."
"Next time, call me or text me if you're planning to visit my office. Wala kayong pinagkaiba ni Caleb." Salubong na kilay kong saad sa kanya. Parang mga kabute ang dalawa, kung saan-saan na lang sumusulpot.
"Meron ka ba ngayon?" Salubong ang kilay na tanong ni Roezl sa akin. I ignored him ang open my laptop while reviewing some of the documents that was submitted by other departments earlier.
"Nga pala, free ka ba mamaya? Gala naman tayo, ngayon lang ako ulit nakauwi sa Pinas eh. Nagpunta kasi si Rhin sa probinsya nila kasama si Rosie pero hindi ako nakasama kasi kailangan ako rito." Mahabang paliwanag ne'to habang nakaupo sa sofa ko na siyang pwesto ni Caleb noon.
"Hey, I like this seat. Sobrang komportable naman ne'to." He continued while checking my sofa. I inhaled deeply before saying something.
"I can't, I have more important matters to do." Seryoso kong saad habang nagtatype sa laptop ko.
"Aw man! Ang KJ mo naman, mas importante pa ba 'yan kesa sa pagkakaibigan natin?" Roezl said dramatically. I rolled my eyes in annoyance before looking at him.
The jerk is pouting his lips while facing me. I frowned which made him laugh. Baliw.
"Just kidding... Oh well, si Caleb na lang ang aayain ko. Walang selosan ha?" He said as if I'm a man who easily got jealous.
Hindi ako seloso.
Nagtagal pa si Roezl ng ilang minuto sa loob ng opisina ko bago kami sabay na umalis sa kompanya. I'm heading to my last meeting for this day while he's going to go back in their company.
We separate path the moment we got out from the elevator and went to basement where we parked our car.
THE last meeting went smooth as expected but I have troubles in my body. Hindi naman ako ganito noon, kung tutuosin may mas nakakastress pa ngang araw kesa ngayon. I don't know but I suddenly feel extra sleepy and exhausted for today.
Nakaupo ako ngayon sa loob ng isang mamahaling coffee shop kung saan panay ang tingin sa akin ng isang babaeng barista at ang mismong kahera nila rito. Kapansin-pansin din ang lagkit ng tingin ng isang babaeng nakaupo sa may di kalayuan dito sa loob ng coffee shop.
Napatingin ako sa aking relong pambisig atsaka tinignan ang oras. It's quarter to 5 yet here I am thinking it's already late in the night because of what I felt.
Bigla kong naalala ang nangyari kaninang umaga bago ako umalis ng casa. I hurriedly took out my phone and search for her contact before dialing it.
Wala pang ilang segundo ay sinagot na niya kaagad ito.
"Hello?" I almost gasp when I heard her voice on the other line.
"Diane."
"S-Señorito Stone? Paano niyo po nakuha ang number ko?"
"It's none of your business. Diba sinabi ko sa'yo kanina na tatawagin kita?" I almost cursed myself for acting like this again so suddenly.
"P-Pasensya na po." I exhaled before gripping the phone against my ear.
"Stop whatever you're doing at the moment. I want you here in my location, asap."
"P-Po?" Napapikit ako ng madiin. What's wrong with this woman? Kailangna ko ba talagang iulit ang lahat ng sasabihin ko sa kanya? Why won't she listen to what I'm saying?
"I'll text you the location. Pumarito ka kaagad. I want you here in less than an hour, you got me?"
"S-Sige po." Kaagad kong ibinaba ang tawag atsaka ininom ang pangatlong kape ko sa araw na 'to. I text her my exact location and wait for more than half an hour inside the coffee shop.
Napatingin ako sa pinto ng shop nang pumasok ang isang maputing babae at may balingkinitang katawan. She got the average height and she's wearing a tight pencil skirt with a turtleneck sleeveless top showing off her slender arms while letting her long and wavy hair sway at her back.
Naningkit ang mga mata ko nang biglang mapatingin sa kanya ang dalawang lalakeng nakaupo malapit sa pinto. Sinundan pa siya ng tingin ng isang lalakeng crew dito.
Nang makita niya ako, kaagad siyang naglakad papalapit sa aking direksyon atsaka inilapag ang kanyang bag sa ibabaw ng mesa.
"Pasensya na kung natagalan ako, galing pa kasi ako ng trabaho." I automatically raised my brow when I heard her say that.
"Trabaho? Bakit ka nagtatrabaho?" Deretso itong napatingin sa akin matapos niyang umupo sa aking tapat.
"K-Kasi kailangan ko ng pera para mabuhay." Kunot noong wika niya na tila ba naweweirdohan sa tanong ko. I shut my eyes before leaning my back against the chair.
"Stop working." I demanded which made her froze.
"Señorito, hindi ko po magagawa 'yan."
"And why not?" Salubong ang kilay kong tanong sa kanya. Why the hell not? In fact, she doesn't need to work just to live. She has everything she need and wanted at this moment.
"Kasi kailangan ko pong mag-ipon."
"For what?" She opened her mouth but close it again, then open it again before closing it for the last time. Nakatitig lang ako sa bibig niyang natural na mapula.
Damn those lips, I can taste it all day long.
Natigilan ako sa aking iniisip atsaka kaagad na ininom ang aking kape. What the f**k did I just thought?
"Stop working, I can give everything you want." Seryoso kong saad matapos inumin ang aking kape. Natigilana si Diane sa sinabi ko bago umiling.
"H-Hindi niyo po kailangang gawin 'yan Señorito. Hindi niyo po ako obligasyon." Parang may pumitik sa aking sentido nang sabihin niya 'yon.
I clenched my jaw before placing my arms on top of the table and leaned slightly towards her direction.
"What do you mean you're not my obligation? You're my wife." Matigas kong bulong sa kanya na ikinaestatwa ne'to. Huli na nang mapagtanto ko ang aking ginawa dahil gulat na gulat itong nakatingin sa akin.
Her innocent eyes widened in shock, and I can feel that her body stiffened.
Crap, what in the world did I just said.
Sumandal ulit ako sa aking kinauupuan atsaka hinilot ang aking sentido.
"You know what? Whatever. Do what you wanted to do just make sure you won't put a shame on me." Payak kong wika sa kanya atsaka ito tinignan ng deretso sa mata.
"S-Salamat po," aniya atsaka ako binigyan ng isang tipid na ngiti sa labi dahilan upang matitig ulit ako roon saglit.
I suddenly stood up and walked past her before saying something.
"Follow me, we have something to do for this day." Sinunod niya kaagad atsaka kami sabay na lumabas ng coffee shop. Nasa unahan ako habang nanatili lang ito sa aking likuran. I glued my eyes in front of me, trying not to look at her behind. Pero hindi ko talaga maiwasang palihim na tignan siya sa likuran dahil baka malalaman ko na lang na wala na siya sa likuran ko.
Pumasok kami sa isang mamahaling boutique ng mga bestida atsaka ako nagtungo sa isang pabilog na sofa nila rito sa loob. Diane stood confuse in front of me while looking around the huge boutique.
"Good evening sir, ma'am, what can I do for you?" Bati ng isang babae rito sa loob. I point out the girl I came along with it before saying something.
"Get the best dress you have that fits for her." Napatingin ang babae kay Diane atsaka ito ninigitian. Kaagad na hinawakan ng babae ang kamay ni Diane atsaka ito iginiya sa mga magagandang bestida nila rito.
"T-Teka lang, ilalagay ko muna ang bag k--" I automatically stood up at took her bag away from her grip before placing it on my lap as I took my seat again.
Napatitig si Diane sa akin habang hila-hila na siya ng babae papalayo. I remained my face straight while looking at her getting dragged by the lady.
Ilang minuto ang lumipas at nanatili lang ako sa aking pwesto habang may ginagawa sa aking cellphone.
"Here's the dresses that Miss Diane Ramos picked, and here's the dresses that we picked for her." Kaagad akong napalingon sa babae na ngayon ay may dalang wheeled clothes rack at nandon ang lahat ng mga bestida na isusukat ni Diane.
I stared at the lady when she addressed Diane as Diane Ramos.
She's already a Lincoln--
Panandalian akong napapikit atsaka nilingon na lang si Diane.
"Go ahead and fit all of it." I said and gestured her to go inside the fitting room.
"Thank you miss, you may now leave us." Yumuko ng bahagya ang babae sa akin atsaka ngumiti bago tuluyang umalis.
Walang ibang tao ang boutique na 'to na mas gusto ko. I knew this boutique since this is my late mother's favorite shop in purchasing her dresses way back then.
Pumasok na si Diane sa loob atsaka kinuha ang unang batch ng damit na gusto niyang sukatin.
"Get out and show me every single one of them, okay?" Tumango ito sa sinabi ko bago tuluyang pumasok sa loob.
I am currently tapping my toes while looking at the fitting room where Diane went it. What took her so long? Isang bestida pa lang ang naisusukat niya.
"Hey, what's wrong?" Sabi ko sabay katok sa pinto niya.
"A-Ano kasi, hindi ko maabot ang zipper." Kumunot ang noo ko sa sinabi niya mula sa loob. When I twisted the doorknob, it's locked.
"Open this and let me help you." Masyado na siyang matagal sa loob, inuubos niya ang lahat ng oras ko.
"H-Hindi na po, m-malapit ko nang maabot."
"Just open this damn door, will you?" May kasamang pagkairita na sa boses ko dahilan upang buksan niya kaagad ang pinto. I went inside and faced her but then I froze after looking at the first dress she wears.
Diane is holding the dress in her chest part, trying to avoid it from falling down. It's a bloody red satin dress with a deep V-neck heart-shaped tube that shows off her cleavage. Hapit na hapit ito sa kanyang bewang at may mahaba itong slit dahilan upang makita ko kaagad ang maputi at mahaba niyang bias.
I swallowed when I looked at her exposed neck showing my marks that she got last night.
"A-Ano, d-dito po sa likod ang zipper." Kaagad itong tumalikod sa akin dahilan upang mapatingin ako sa kanyang makinis na likod matapos hawiin ang kanyang mahabang likod.
I silently cursed when I felt something strange inside my pants.
Since when did I get aroused by just looking at a bare back?