Under the Billionaire's Possession [R18]

(27) Not a Lincoln

Diane's POV

Nanatili lang akong nakaupo sa ibabaw ng aking kama ngayon habang nakatingin sa labas ng bintana. Dapat sa oras na 'to ay naghahanda na ako para pumasok sa trabaho pero he'to ako ngayon at nasa ibabaw parin ng aking kama at hindi kumikilos.

Biglang bumukas ang pinto ng aking silid atsaka roon iniluwa si Stone. Nang makita ko siya ay kaagad akong nag-iwas ng tingin atsaka nanatiling itinuon ang aking atensyon sa labas ng bintana.

"I brought you your breakfast, bakit hindi ka parin lumalabas dito sa kwarto mo?" Stone placed a tray full of foods and a tea on my nightstand table. Hindi ko siya sinagot at hindi ko rin siya nilingon pa ulit.

Lumubog ang kabilang parte ng kama dahil doon umupo si Stone habang nakatingin sa akin. Namayani kaagad ang kanyang pabango atsaka ito nanunuot sa aking ilong. He's ready to go to his usual routine in the morning; go to work and leave the casa for several hours.

"Diane." He called me out, but I didn't even flinch. Ayoko siyang tignan, at mas lalong ayokong makipag-usap sa kanya.

"Diane, anong oras na. Do you want to miss your breakfast? Eat." Hindi ko parin siya sinunod. I heard he released an exhausted sighed before standing up. May kung ano siyang ginawa sa gilid bago umupo ulit sa kanyang pwesto kanina, pero sa pagkakataong ito ay mas malapit na siya sa akin.

I heard a clash of utensils which made me look at him this time. Medyo natigilan ako nang kumuha siya ng kanin sa plato gamit ang kutsara atsaka 'yon itinapat sa akin.

"Open your mouth and I'll feed you by myself." Seryoso niyang saad habang nakatingin ng deretso sa aking mga mata. Pabalik-balik ang tingin ko sa kanyang mga mata at sa kutsarang nakalahad sa aking harapan na may pagkain.

Alam kong masamang tumanggi sa grasya pero nag-iwas ako ng tingin at hindi siya kinibo.

"Diane." He said in an authoritative tone. "You need to eat." He continued while emphasizing each word. Hindi parin ako nagsalita.

Napaigtad ako nang pabagsak niyang ibinalik ang plato sa food tray dahilan upang mapalingon ako roon. Akala ko ay mababasag 'yon at matapon ang mga pagkain sa lakas ng pagkakalagay niya. Some of tea even spilled out from its cup.

"What the f**k is wrong with you?! Ikaw na nga 'tong papakainin, ikaw pa 'tong nag-iinarte!" Kaagad na umalingawngaw ang kanyang boses sa aking kwarto atsaka ako marahas na hinawakan sa braso bago ako tinignan ng maige sa mukha.

"Kumain ka dahil kung hindi--!"

"Ano?! Ano na naman ang gagawin mo sa'kin ngayon, ha?!" Hindi ko na mapigilang masigawan siya. "Kakain ako kung kailan ko gusto!" Dagdag ko pa atsaka binawi ang aking braso mula sa kanyang pagkakahawak.

Biglang hinawakan ni Stone ang aking mukha na kaagad ko namang iniwas mula sa kanya. Tinabig ko ang kanyang kamay na ikinainis ne'to dahilan upang itulak niya ako pahiga sa aking kama atsaka sapilitang kinuha ang aking magkabilang kamay.

Stone is on top of me while I'm struggling to get away from his tight grip. Itinaas niya ang aking dalawang kamay atsaka 'yon hinawakan gamit lamang ang isa niyang kamay bago hinuli ang aking panga.

"Bitawan mo 'ko, Stone!"

"Tumahimik ka! Akala mo ba nalimutan ko na ang kasalanang ginawa mo sa'kin? You little slut, you're going to pay everything for cheating behind your husband!" He roared while holding my jaw in a very rough manner. Siguradong magmamarka 'yon sa maputi kong kutis.

"Hindi ako nangaliwa! Kung mangangaliwa man ako, wala ka nang pakialam don! Mag-asawa lang ta'yo sa papel, Stone, yun lang!" Natigilan ito sa aking sinabi dahilan upang mapaawang ang kanyang bibig.

He suddenly clenched his jaw before lifting his hand on the air. I automatically closed my eyes and waited for his tough hand to clash against my face when someone knocked at my door.

Tumigil ang kamay ni Stone sa ere habang nanlilisik na nakatingin sa akin. He doesn't move nor flinch and he's still on top of me while gripping both of my hands above my head while using his one hand.

"Señorita Diane? Señorito Stone? Okay lang ho ba kayo diyan?" Napalunok ako atsaka nilingon ang aking pinto nang marinig ko ang boses ni Aling Cena.

Hindi nagsalita si Stone at nanatili lang itong nakatingin sa akin. I gulp before saying something.

"A-Ayos lang po kami rito, Aling Cena."

"Kinain niyo po ba ang dinalang pagkain ni Señorito Stone, Señorita?" Napatingin ako sa tray ng pagkain na nasa ibabaw ng aking nightstand table na hanggang ngayon ay hindi parin nagagalaw.

"O-Opo. Kumakain po ako ngayon." Pagsisinungaling ko. Napatingin ulit ako sa lalakeng nakapaibabaw sa akin ngayon. I'm determined he never looked at any direction except on my face.

"Mabuti naman kung ganon, kung may kailangan ka nasa kusina lang ako ha?"

"S-Salamat, Aling Cena." Wala na akong narinig na boses mula sa likod ng pinto na ikinaginhawa ko kaagad. Akala ko ay bubuksan niya ang aking pinto, baka malaman pa niya kung ano ang ginagawa sa'kin ni Stone ngayon.

I don't want her to witness what this monster is currently doing at me.

Napasinghap ako nang biglang ilapit ni Stone ang kanyang mukha sa akin atsaka hinawakan ulit ang aking mukha. Isang masamang tingin ang ibinigay ko sa kanya nang magsalita ito.

"Don't you ever make me mad on you again today. Sa oras na iapak mo ang iyong mga paa sa labas ng casa na hindi nagpapaalam sa'kin, sisiguradohin kong makukulong ka rito sa kwarto mo." He said in a gritted teeth.

"Don't you ever dare try to escape, Diane. I have eyes watching on you, do you understand me?" Hindi ako kumibo sa sinabi niya.

Stone pressed both of my cheeks before leaning his face closer to mine. Nagpupumiglas ako nang halikan niya ang aking labi. Gusto ko siyang kalmutin at itulak ngunit hindi ko magawa dahil hawak-hawak niya ang dalawa kong kamay.

Stone bite my lower lip before inserting his tongue inside my mouth and tastes every corner of it. He pressed down his hard body against my softness while devouring my lips.

Ang tagal niyang natapos sa paghalik sa akin pero kahit sandali ay hindi ko siya hinalikan pabalik. Nagbabadyang tumulo ang luha mula sa aking mga mata nang maalala ko na naman ang pangyayari kagabi lalong-lalo na ang sinapit ni Diego sa mga kamay ni Stone.

Tumigil na ito sa paghalik sa akin bago tuluyang tumayo sa gilid ng aking kama atsaka inayos ang kanyang suot. Stone never take his eyes away from me while fixing himself.

"Always remember what I told you, Diane," aniya atsaka inayos ang kanyang necktie.

"I am the man of the casa. Everyone who lives under my roof will follow no one except me." Stone leaned closer to me again and cupped my cheeks.

Iiwas sana ulit ako ng tingin nang makita ko ang nagbabaga niyang mga tingin sa akin. Nanatili akong nakaharap sa kanya ngunit hindi ko magawang tignan ito ng deretso sa mata. Naikuyom ko ang aking kamao nang unti-unti niyang inilapit ang kanyang mukha sa akin atsaka ako hinalikan sa labi.

He rubbed my cheeks using his thumb after giving me a kiss. Pinagmasdan ni Stone ang aking mukha mula sa aking mga mata paibaba sa aking labi. He stared at it for a while before touching my lips using his thumb.

"Be a good wife and everything will be fine, okay?" He whispered while still rubbing my lips. Don ko lang siya tinignan sa mata.

Walang babaeng magtatagal sa magaspang mong ugali, Stone, itaga mo 'yan sa bato. Kahit sinong babae pa 'yan, walang magtatagal sa'yo. You might live with power, influence, and money in your hands, but you will never have a life that was worth remembering for.

Hinalikan niya ulit ako sa labi bago tuluyang tumayo atsaka tumalikod. He swung my door wide open and was about to leave when he suddenly stopped and looked at me over his shoulder.

Tinitigan niya ako ng ilang segundo bago magsalita.

"You know what? I change my mind." Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. A devilish smirk suddenly plastered on his face which made me anxious a bit.

"Remember the annulment that we agreed before? I'm no longer pursuing it. You're staying with me, Diane, you're staying here until the rest of your life." Natigilan ako sa sinabi niya at mas lalong kinabahan. Tila gumuho ang aking mundo sa kanyang sinabi at bigla itong dumilim.

Napaawang ang aking labi at hindi maiwasang mapahawak ng mahigpit sa kumot ng aking higaan.

"You'll live your life as a Lincoln, and you will be under my possession forever whether you like it, or not." He slammed the door behind his back and left me with my shattering soul.

Hindi... Hindi ako papayag...

Tumulo ang aking luha at hindi maiwasang mapahagulhol. Napailing ako dahil ayokong manatili rito kung ganito lang naman pala ang mararanasan ko araw-araw sa kamay niya. Mas mabuti pang mamatay ako kesa ang magdusa ng paulit-ulit.

Hindi ito ang buhay na hinahangad ko. Hindi.

Hindi ako papayag. Aalis ako rito at aalis ako sa buhay niya. I don't want to be a Lincoln for the rest of my life.