(26) Till Death do us Apart

2627 Words
Diane's POV "Diane, pauwi ka na ba?" Napalingon ako sa isa kong kasama rito sa trabaho nang tawagin niya ako. "Oo, bakit?" Tanong ko sa kanya. "Birthday ni Michelle ngayon, gusto mong sumama? MagKTV tayo pagkatapos kumain." Nakangiting saad ne'to. Tatangon na sana ako nang bigla akong may naalala dahilan upang suklian ko si Yna ng isang ngiting may pag-aalinlangan. "Ano kasi Yna, hindi pa ako nakapagpaalam sa amin." Kaagad na kumunot ang noo ni Yna sa sinabi ko. "Diane, high school student ka ba?" Kaagad akong umiling atsaka hinalungkat ang cellphone ko sa loob ng aking bag. "May tatawagin muna ako, saka na 'ko magdedesisyon pagkatapos." Kahit nagtataka ay tumango na lang si Yna sa akin bago bumalik sa mesa niya. Kaagad kong hinanap sa contacts ang numero ni Stone atsaka ito dinial. Gusto kong sumama sa mga katrabaho ko ngayon, kaya sana ay payagan niya ako. Napaderetso ako ng tayo nang bigla kong marinig ang boses ni Stone sa kabilang linya. "Stone?" "What?" "A-Ano kasi, may pupuntahan sana ako ngayon. Okay lang ba na mamaya na ako umuwi ng casa?" Medyo maingay ang kabilang linya. Parang may mga taong sabay-sabay na nagsasalita, hanggang sa may marinig akong pagsara ng pinto at tuluyan ng nawala ang ingay. "Hindi kita narinig kanina dahil sa ingay. I'm currently in a meeting." Kaagad akong nahiya sa aking sarili. "P-Pasensya ka na, hindi ko alam." "It's fine, now say it again." Napalunok ulit ako bago umupo sa aking silya rito sa trabaho. "Pwede bang mamaya na ako umuwi ng casa? May pupuntahan sana akong birthday eh, isa sa mga kasama ko rito sa trabaho." Biglang tumahimik ulit ang kabilang linya dahilan upang mapatingin ako sa aking cellphone. Hindi naman naputol ang linya. "Hello, Stone? Andiyan ka pa ba?" "Kailan ka uuwi?" I pressed my lips firmly before looking at my wristwatch. "Siguro mamayang 10pm." "10pm? That's too late, Diane." Naikagat ko ang aking ibabang labi. "What about 9:30?" "9pm will do." "Pwede bang 9:30 na lang? Please, kahit ngayon lang." Masyadong maaga ang 9pm dahil 7:00 pa kami makakaout sa trabaho. Hindi man lang aabot ng tatlong oras. "Fine. You better text me your location from time to time. 9:30 Diane, no more extension." Kaagad akong napangiti at halos tumalon sa tuwa. Kahit hindi niya ako nakikita ay tumango-tango ako. "Salamat Stone!" Binaba ko na ang tawag atsaka masayang pinuntahan si Yna upang sabihin sa kanila na sasama ako. Pinaalam ko rin sa kanila na hindi ako masyadong magtatagal at nirespeto naman nila ang desisyon ko. Ang mahalaga raw ay makakasama ako. "UMINOM ka Diane!" Pag-aaya sa akin ng isa ko pang kasamahan. Nasa loob na kami ng KTV at maingay na rito dahil sa karaoke. May kumakanta sa amin at ang iba naman ay sinasabayan ito habang umiinom. Umiling ako sa atsaka ngumiti sa kaniya. "Wag kang KJ, Diane! Isang shot lang naman." Bigla kong naalala yung aksidente kong nainom ang isang alak sa socialite party na dinaluhan namin ni Stone. "Nako hindi talaga kasi ako umiinom. Okay na ako sa mango shake ko." "Wag niyo ngang pilitin yung tao. Diane, hayaan mo lang sila ha? Pero dapat kumanta ka!" Nakangiting wika ni Michelle sa akin. Pinagbigyan ko naman siya at kumanta nga ako ng isang beses. Nang matapos kong kumanta, ibinigay ko kay Yna yung mikropono. "Hindi kami nainform na maganda pala ang boses mo! Kanta ka nga ulit, ang tatalas ng mga boses ng mga 'to eh, sakit sa tainga." Napatawa ako sa sinabi ni Yna at ganon din ang iba atsaka kami nagpatuloy sa pagkukwentuhan. A few minutes had passed and I excused myself in the group to find some comfort room. Kanina pa ako naiihi dahil sa iniinom kong shake, parang sasabog na ang pantog ko. Nang matapos na ako, kaagad akong lumabas sa banyo atsaka tinungo ang daan pabalik sa KTV room namin. Nang tignan ko ang akin relo, kaagad akong nagpaalam sa mga kasamahan ko sa loob nang makabalik ako. Nagpasalamat sa akin si Michelle at ganon din si Yna dahil sa oras ko. Tuluyan na akong nagpaalam sa kanila atsaka tinungo ang labas matapos kong magtext sa driver na uuwi na ako. Napangiti ako nang tignan ko ang aking relo. 9:30pm na ng gabi at heto ako ngayon sa labas naghihintay ng susundo sa'kin. Kumunot ang aking noo nang may biglang huminto na nakamotor sa aking tapat. Nang makilala ko ang motor na 'yon, kaagad na bumilog ang aking mata nang tanggalin niya an kanyang helmet. "Diane?" "Diego?!" Akala ko ay nakabalik na siya ng Australia. Ngumiti ito sa akin atsaka ako binati. "Anong ginagawa mo rito sa labas ng ganitong oras?" "Ah kasi may birthday akong dinaluhan." Tumango-tango ito sa sinabi ko bago napalingon sa buong paligid. "Ihahatid na kita sa casa. Malayo-layo pa naman 'yon mula rito." Kaagad akong umiling sa kanyang sinabi. "Salamat Diego pero hindi na kailangan. May kukuha naman sa'kin ngayon dito at paniguradong paparating na rin 'yon. Nga pala, akala ko ay nakabalik ka na sa Australia." "Sa susunod na linggo pa ang flight ko. I decided to extend a few weeks to catch up some of my friends." Napatango naman ako sa sinabi niya. "Are you staying there for good?" I asked which made him smile a little bit. May bahid na lungkot sa mga ngiti niya na ikinapagtataka ko. "May problema ba, Diego?" "Diane, naisip ko lang... Paano kung dumito na lang ako sa Pilipinas?" Medyo natigilan ako sa sinabi niya. "Bakit naman? Diba pangarap mong don na tumira? Tsaka alam naman natin na mas magandang ang buhay sa ibang bansa, hindi ba?" Sabi ko sa kanya atsaka siya ningitian. Mas lalong lumungkot ang mukha ne'to na ikinabahala ko. "I know, but I don't think everything will be better if you're not with me." Don na ako tuluyang nabato sa aking kinatatayuan. "Diego..." "Ang totoong rason kung bakit pa ako nagtagal dito ay dahil gusto ko nang malaman ang desisyon mo, Diane. Just say a word, and I swear I'll do everything just to be with you. Kung gusto mong manatili lang dito sa Pilipinas, gagawin natin 'yon. Kung gusto mo namang sumama sa akin, gagawin din natin 'yon." Diego suddenly held both of my hands with a new gloves. Bigla kong naalala ang naiwan niyang guwantes sa casa nong nuli niyang bisita. At nang dahil sa bagay na 'yon ay nangyari ang hindi dapat na mangyari. A single thing suddenly changed my life in an instant... "Diane please, just say a word. Just a single word and I'm willing to choose you over my dream. Besides, you're my greatest dream after all." Diego's voice are a bit different. It sounds more needy. Parang hindi siya makakatulog mamaya kung hindi ko siya mabibigyan ng sagot ngayon. "Diego... Diego, kasi..." Paano ko sasabihin sa kanya and totoo ng hindi ko siya masasaktan? Paano ko sasabihin sa kanya na kasal na ako? Paano ko sasabihin sa kanya na kasal nga ako ngayon pero alam kong ilang buwan mula ngayon ay mababasura rin 'yon. Paano ko sasabihin sa kanya na wala na akong ibang maipagmamalaki pa sa kanya kung sakaling sasagutin ko man siya ngayon. Will Diego still accept me? I am completely different since that single horrible night in the casa happened. "Diane, please..." Diego said once again, almost pleading. Nagulat kaming dalawa nang may biglang pumaradang sasakyan sa gilid. We even heard the screeching sound of the wheels the moment is stopped. Kaagad na lumabas doon ang isang matangkad na lalake at pabagsak na sinarado ang pinto ng kanyang mamahaling sasakyan. My heart beats so fast when the atmosphere become darker and the night become colder. The man's hands are balled into fist as he marched straight to my direction. "Stone..." Bulong ko sa pangalan niya dahilan upang mapatingin sa akin si Deigo bago nilingon ang direksyon ni Stone. Hindi ko alam na siya ang susundo sa akin ngayon... "Stone, magpapaliwanag ak-- STONE!" Isang malakas na suntok ang ibinigay niya kay Diego dahilan upang mapaatras kaagad ito. "Stone, wag!" He punched him again but this time, it's in his gut. Kaagad akong nanginig nang nang mapaluhod si Diego sa kalsada atsaka dumura ng dugo. "Deigo!" I was about to touch him when Stone suddenly grabbed my arm. Nang mapatingala ako sa kanya, isang nagbabagang tingin ang ibinigay niya sa akin. Tila nagmumukha itong isang lobo na nakahandang kagatin ang ulo ko at ihiwalay ito sa aking katawan. "You lying b***h," he said in a gritted teeth before gripping my arm which made me winced in pain. "So this is the f*****g reason why you wanted to stay late, huh? You and this bastard was secretly cheating behind my back!" Napapikit ako nang sigawan niya ako sa mukha. "Hindi totoo 'yan, Stone, hayaan mo muna akong magpaliwanag." "No! That's it! You're staying in the casa forever! Hindi ka na pwedeng lumabas at lalong-lalong hindi ka na pwedeng magtrabaho!" Napaawang ako sa kanyang sinabi. Hindi... Hindi maari... Hindi niya ako pwedeng gawing preso sa sarili niyang pamamahay! "Hindi! Hindi mo ko sunod-sunuran Stone! Hindi! Gagawin ko ang gusto ko sa ayaw o sa gusto mo!" Inis kong binawi mula sa kanya ang aking braso na ikinagulat ne'to bago ko pinuntahan si Deigo upang tulungan itong patayuin. Oh god, he needs help. Diego needs help, I need to send him to a hospital. "Diego, makakatayo ka pa ba?" Tanong ko sa kanya habang unti-unti siyang tinutulungang tumayo. "What the f**k are you doing?! Just what the f**k?! Bakit mo tinutulungan ang gagong 'yan?!" Kung meron mang gago rito, ikaw yon Stone. Ikaw! "Ang kapal ng mukha mong tulungan yang lalakeng 'yan Diane!" Nagulat ako nang hablutin niya ulit ang braso ko atsaka sapilitan pinatayo. At dahil masyado siyang malakas ikukumpara sa akin, madali lang niya akong napatayo. "You cheating b***h! Get in my car!" Tinulak niya ako papalapit sa kanyang kotse atsaka hinarap si Diego. "At ikaw, papatayin kita..." Nanlaki ang aking mga mata nang marinig ko 'yon atsaka makitang hinawakan niya sa kwelyo si Diego bago ito sapilitang pinatayo. "Tama na, Stone! Tama na!" Tuluyan na akong napaiyak nang sunod-sunod niyang suntokin si Diego sa mukha. Tinadyakan niya pa ito sa tiyan sanhi upang dumura ulit ito ng dugo. Pilit kong hinihila ang suot niya ngunit hindi man lang ito matinag. Dinuro niya ang naghihingalong si Diego bago magsalita. "Sa oras na makita kitang umaaligid kay Diane, hindi lang 'yan ang aabutin mo sa'kin." He bend his knee before grabbing Diego's hair and him look at him. "Stay away from my wife if you still want to live." Stone said in a gritted teeth before releasing him. Napaiyak ako habang nakatingin kay Diego. I was about to touch him again when Stone grabbed my waist and lift me like a sack of rice. Hinahampas-hampas ko ang kanyang likuran at paulit-ulit siyang minumura dahil sa kanyang ginawa. Stone automatically placed me inside his car before slamming the door so hard. Umiiyak parin ako habang nakatingin kay Diego na iniwan lang ni Stone doon. Nang makabalik sa kami sa casa, nanatili akong nakatulala sa labas ng bintana ng kanyang sasakyan habang patuloy parin ang pagtulo ng aking luha. Stone looked at me before calling my name. Nang hindi ako sumagot, bigla niyang hinawakan ang aking panga atsaka sapilitang pinatingin sa kanya. "You filthy w***e, look at me when I call your f*****g name." Hindi ako kumibo, kahit mahigpit ang pagkakahawak niya sa akin ay tila wala akong maramdaman. Tumulo na naman ang luha ko nang maalala ko si Diego at ang ginawa ni Stone sa kanya. Pabagsak akong binitawan ni Stone at muntikan nang tumama ang ulo ko sa bintana ng pinto ng kanyang kotse. "Wipe your tears. I don't want you to cry for that asshole. He deserves it anyway." Naikuyom ko ang aking kamao bago pahablot na kinuha ang aking bag atsaka lumabas ng kanyang sasakyan. Malakas kong sinara ang pinto ng kanyang kotse atsaka nakakuyom ang aking kamaong naglakad papasok ng casa. Dumiretso ako sa aking silid at pipihitin ko na sana ang pinto nang bigla akong hablutin ni Stone mula sa likuran. Kinaladkad niya ako papasok sa kanyang kwarto atsaka itinulak sa loob dahilan upang mapasubsob ako sa sahig. "Don't you dare turn your back against me!" Hinawakan niya ulit ang panga ko ngunit iniwas ko na ito mula sa kanya. I pushed his hands away from me the moment he wanted to hold my face. "Wag mo kong hawakan!" Sigaw ko atsaka pilit siyang tinutulak papalayo. I got up from the floor hurriedly reached for the doorknob when Stone suddenly grabbed my waist and put me above his bed. Pilit siyang pumaibabaw sa akin ngunit pilit ko rin siyang tinutulak papalayo. "Stop it!" He demanded when I kept of pushing him away. "I said, stop it! Diane!" He growled but I never stopped. I want him out of my life! Gusto ko nang umalis sa lugar na 'to! "Aalis ako! Aalis na ako, Stone! Ayoko na!" Sigaw ko na ikinagulat niya dahilan upang maitulak ko na siya paalis sa aking ibabaw. Gulat niya akong tinignan sa mukha at kulang na lang ay mapaawang ang kanyang bibig. "Narinig mo ba ako? Ayoko na! Aalis na ako sa casa at hinding-hindi mo na ako makikita pa ulit!" Inis kong pinunasan ang luha sa aking pisngi atsaka suminghot. Napakurap si Stone sa aking sinabi bago dahan-dahan na tumayo. Napaatras ako ng unti-unti siyang lumalapit sa akin gamit ang walang emosyon niyang mukha. "As if I'll let you." Matigas at malamig niyang saad sa akin na ikinakaba ko. "You're going nowhere, Diane. Nowhere. You'll stay with me until the day you die." Napailing ako sa sinabi niya. "Hindi! Hinding-hindi ako mananatili sa'yo! Hindi mo ko pagmamay-ari!" Sobrang bilis ng pangyayari at ang kasunod kong nasaksihan ay nasa ibabaw na ulit ako ng kanyang kama. Stone is pinning me against his bed as I tried to get my hands away from him. Ngunit sa bawat pagmamatigas ko ay mas lalo niya itong hinihigpitan. "The moment you step your foot in this place 8 years ago, you are under my possession Diane. And now that you're my wife, you are going to stick with me." He growled while looking at me eyes. His gray eyes are now burning in too much rage. "For better or for worse..." He devour my neck and left a mark before ripping my blouse into half. Impit akong napasigaw dahil nakatakip ang kanyang kamay sa aking bibig. "For richer, for poorer..." Stone slid his hand behind me and unclasped my bra before tossing it away. "In sickness, and in health..." Napadaing ako nang marahas niyang dakmain ang akin dibdib atsaka ito minasahe. "To love and to cherish..." Stone sucked on of my exposed glands as he removed every piece of his clothing while he's destroying mine. I tried pushing him away again but Stone was too strong for me to handle. He spread my legs and inserted his shaft inside me inch by inch. Napadaing ako sa sakit dahil ipinasok niya ang kanyang kahabaan nang hindi pa ako handa. Masyado yung mahapdi kaya hindi ko maiwasang mapaungol sa sakit. "From this day onward..." He groaned as bury himself deeper inside me. I dug my nails against his skin as I scratched his back. Hinawakan niya ang aking mukha atsaka pinagdigkit ang aming noo habang unti-unti niya paring pinapasok ang kanyang pagkalalake sa loob ko. I felt something painful because of the friction. Nang tuluyan niyang maipasok lahat. Napaungol ulit siya habang nanatiling magkadikit ang aming mga noo. Stone cupped my cheeks and wiped some tears before saying something. "Until death do us apart..." He whispered before claiming my lips and thrusting inside of me, ravishingly.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD