Alaia
"Bilang simula, gusto kong sumama ka sa akin sa UK," ang hiling ng aking ama. Nanatili akong tahimik, sinusubukang unawain ang lahat. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Ang mga magulang ko ay mabubuting tao, at kahit hindi ko gusto ang mga kasinungalingan, alam kong hindi sila gagawa ng anumang bagay na makakasakit sa akin. Wala akong reklamo sa aking buhay at sa kanilang pagiging magulang.
"Hindi ko dapat itinago ito nang matagal, Ali, pero hindi ko alam kung paano mo ito tatanggapin. Gusto kong sabihin sa iyo noong nagdalaga ka na, pero may pumigil sa akin." Mukhang nag-aalala ang aking ina, siguro dahil wala akong sinasabing kahit isang salita.
"Okay lang, Inay. Sa tingin ko ito ang pinakamabuting panahon para malaman ang katotohanan." Iyon ang aking naramdaman.
