ความคิดที่ว่าจะหาโรงแรมแถวนี้นอนพักเพื่อเอาแรงก่อนยังเพราะยังไม่อยากกลับไปเพื่อให้มีเรื่องอะไรมากระทบจิตใจและความรู้สึกอีกถูกพับเก็บ เพียงแค่คิดได้ว่าถ้าเธอทำแบบนั้น อาจจะทำให้มีคนไม่สบายใจได้
อย่างน้อยๆ ก็เป็นคุณลุงที่เป็นพ่อของเขา ถ้าคุณลุงโทรมาถามข่าวคราวของเธอในเวลานี้ รับรองว่าเธอไม่กล้ารับสายแน่ๆ
พอคิดได้แบบนั้นมิลลิจำต้องกลับไปที่เก่า ทั้งที่ความจริงแล้วใจเธอมันไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วด้วยซ้ำ เธอไม่ได้อยากมาเจอคนใจร้ายอย่างเขา แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้อีกนั่นแหละว่าเธอไม่ได้มีทางไปขนาดนั้น
เลยจำต้องเลือกกลับมาที่เดิม !
พยายามดันประตูให้เปิดอย่างเบามือที่สุด ทันทีที่ประตูเปิดออก สัมผัสได้ถึงไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศที่กระทบลงมาบนใบหน้า สมองยังไม่ทันได้ประมวลอะไรทั้งนั้น เสียงของเขาก็ดังขึ้นมาทันที
“ไปไหนมา!” เสียงนั้นแข็งมากจนไม่กล้าถอนหายใจแรงๆ ด้วยซ้ำ กลัวว่ามันจะทำให้เขารำคาญจนน
