02 | อย่าได้คิดที่จะใส่ปอกคอ
1277 Words
“เพิ่งมาถึงเหนื่อยๆ ทานข้าวทานปลาก่อนไหมลูก ติณห์… สั่งอะไรให้น้องทานสิ ที่ร้านแกมีอะไรดีๆ สั่งมาให้น้อง” น้ำเสียงของพ่อตอนคุยกับเขาและตอนคุยกับหลานสาวคนสวยต่างกันโดยสิ้นเชิง
ที่พูดว่าหลานสาวคนสวยนี่ไม่ได้ประชด คือสวยจริง สวยแบบวัวตายควายล้ม อกเป็นอก นมเป็นนม ทางกูทั้งนั้น!
“เร็วๆ อย่าให้น้องรอนาน”
“เหอะ!” หนุ่มหล่อหลุดเสียงครางในลำคอเบาๆ พร้อมกับดันปลายลิ้นเข้ากับกระพุ้งแก้ม สายตากวาดมองไปตามกรอบหน้าที่สวยลงตัว
อะไรคือการเพิ่งมาถึงของพ่อครับ หลานสาวคนสวยของพ่อมาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เมื่อวานยังมานั่งดื่ม อ่อยผู้ชายทั้งผับให้มองตามตาเป็นมัน
ไม่คิดเลย ไม่คิดว่าหลานสาวของพ่อที่เขาเคยเจอครั้งล่าสุดก็นานจนลืม จากที่ตัวเคยอ้วน ตอนนี้หุ่นอย่างแจ่ม สวยดับจิตไปเลย
“หิวพอดีเลยค่ะ เมนูไหนอร่อย รบกวนพี่ติณห์ด้วยนะคะ” ตากลมๆ ที่ถูกโอบล้อมด้วยขนตางอนยาวตวัดมาสบตาขณะบอก ทำอะไรไม่ได้นอกจากพยักหน้ารับส่งๆ จะรับบทนางเอกใสซื่อต่อหน้าพ่อของเขาก็ทำไป อยู่กันสองคนเมื่อไหร่ไอ้ท่าทางแอ๊บใสๆ ใช้ไม่ได้แน่นอน
กูชอบคนสวย แต่ไม่แพ้ทางคนสวยครับ ชอบล่อ และไม่มีวันโดนล่อกลับแน่นอน
“คุณแม่ฝากความคิดถึงถึงคุณลุงด้วยนะคะ เดือนหน้าคงจะตามมิลมาค่ะ แต่ไม่รู้นะคะว่าตามมาเพื่อมาจับผิดหรือมาเพราะอะไร”
“น้องมิลก็ คุณแม่ก็ต้องมาเพราะคิดถึงหนูอยู่แล้ว”
“คุณลุงเข้าข้างคุณแม่เกินไปแล้วค่ะ ไม่มีใครอยู่ทีมหนูเลย” เสียงอ้อนๆ ทำคนแก่ถึงกับหัวเราะรวน พ่อนะพ่อ พูดถึงสาวยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ขึ้นมาทันทีเลยนะ แบบนี้มันน่าสงสัย อย่าให้รู้ว่าไม่ได้แค่อยากให้เด็กๆ ได้กัน แต่รุ่นใหญ่เขาก็อยากได้เหมือนกัน
คุยกันไปพักใหญ่ๆ โทรศัพท์ของพ่อมีสายเรียกเข้า ตอนนั้นแหละทั้งเขาและเธอจึงมีโอกาสได้อยู่ด้วยกันตามลำพัง
คิดว่าจะปล่อยให้นั่งสวยๆ งั้นเหรอ ใครจะไปยอม!
“มาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนี่ ทำไมไม่แสดงตัว?” คิ้วดกเข้มเลิกขึ้นขณะถาม สบตาคนที่ดึงสายกระเป๋าออกจากบ่าแล้ววางไว้บนโต๊ะข้างลำตัวของเธอแทน
“หนูอยากมาดูว่าที่คู่หมั้นของตัวเองก่อนค่ะ ดูแบบ… ซุ่มดู”
“เดี๋ยวนะ คู่หมั้น?”
“ค่ะ คุณลุงไม่บอกเหรอคะว่าหนูกับพี่ติณห์ต้องหมั้นกัน มันเป็นความต้องการของผู้ใหญ่น่ะค่ะ หนูเป็นลูกสาวคนเดียว คุณแม่สบายใจถ้าสามีของหนูคือพี่ติณห์ พี่ติณห์ก็เป็นลูกชายคนเดียวเหมือนกันใช่ไหมคะ เราต้องคิดแบบเดียวกันแน่ๆ เลย”
“ใจเย็น นี่มันยุคไหนสมัยไหน เอาจริงๆ นะ ใครจะยอมหมั้นกับคนที่เพิ่งรู้จักกัน เอาจริงๆ ปะ เคยเจอเธอครั้งล่าสุดเป็นสิบปีแล้วมั้ง”
“หนูยินดีเรียนรู้นะคะ เราศึกษาดูใจกันไปก่อนก็ได้”
“ฉันไม่เคยนอนกับผู้หญิงแค่คนเดียว” เออ! เอามันแบบนี้แหละ ถ้าเป็นแบบนี้คอยดูเลยว่าเธอจะรับมือแบบไหน
เธอสวยนะ สวยแบบโคตรสวยเลยแหละ แต่บังเอิญว่ายังไม่อยากมีเมียไง ไม่พร้อม ไม่พร้อมไม่ว่าจะกับใครทั้งนั้น มันต้องไม่ใช่ตอนนี้และเร็วๆ นี้อย่างแน่อน!
“หมายถึง… ชอบกินแซนวิช ใช้ผู้หญิงเวลามีเซ็กซ์ทีละสองคนน่ะเหรอคะ” มิลลิยกมือขึ้นกอดอก แขนขาวๆ เบียดอกอวบที่ถูกปกปิดด้วยเกาะอกสีดำตัดกับผิวขาวๆ ให้เธอโดดเด่นและออร่ามากกว่าเดิม
“อ่า แล้วแต่อารมณ์”
“หนูไม่ถือสาเรื่องที่ผ่านมานะคะ อะไรที่มันเกิดขึ้นแล้ว เรากลับไปแก้ไขมันไม่ได้ แต่พี่ติณห์ต้องไม่กลับไปทำแบบนี้อีก”
“เป็นเมียเหรอถึงมาสั่ง?” เลิกคิ้วถาม กูชอบคนสวยก็จริง แต่ไม่ได้จะยอมทุกเรื่องครับ ไม่ยอมเด็ดขาด โดยเฉพาะเรื่องสำคัญแบบนี้ สวยแค่ไหนก็อย่าหวัง คิดจะมาใส่ปอกคอคนอย่างเขาเหรอ หาผ้าเช็ดหน้ามารอซับน้ำตาตัวเองเถอะ
“ว่าที่ภรรยาค่ะ”
“เหอะ! เธอดูมั่นใจนะ หรือเพราะเห็นฉันขอเบอร์เธอเมื่อคืน? ถ้าใช่ รู้ไว้เลยว่าทำแบบนั้นกับทุกคน”
“รู้ค่ะ เพราะรู้ไงคะถึงไม่ยอมให้พี่พาขึ้นเตียงง่ายๆ” นี่คือกูกำลังเจอมวยถูกคู่อยู่ใช่ไหม?
มิลลิยิ้มกลับอย่างไม่สะทกสะท้าน กะเล่นกับไฟ ไฟก็จะล่อให้ยับ หรือจะลอง อยากเป็นของเล่นของเขาเหมือนผู้หญิงทุกคนก็เข้ามา จะจัดให้งามๆ
“คุณลุง คุยโทรศัพท์เสร็จแล้วเหรอคะ” เจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มหันไปยิ้มให้คนที่ไปคุยโทรศัพท์เพิ่งกลับมา ทั้งสีหน้าและอารมณ์ ดีกลับมาเชียว
“เรียบร้อยแล้ว เป็นไงบ้างลูก ลุงไปคุยโทรศัพท์ ทำความรู้จักกับพี่ติณห์แล้วใช่ไหม”
“ได้คุยกันแล้วค่ะ พี่ติณห์… น่ารักมากเลยนะคะ” ถึงกับกลอกตามองบนมันที กูเนี่ยนะน่ารัก บอกกินแซนด์วิชเป็นประจำเธอก็ยังจะชอบเหรอวะ ผู้หญิงแบบไหน หรือเป็นผู้หญิงที่ชอบผู้ชายเลวๆ
“งั้นเหรอลูก ดีๆ ทำความรู้จักกันไว้ แกเองก็ต้องดูแลน้องให้ดีๆ ค่อยๆ เรียนรู้กันไป โอเคใช่ไหม?” ประโยคท้ายหันมาสบตากับลูกชายตัวเอง เห็นเลยว่าตาแข็งมาก พ่อนะพ่อ ไม่คิดจะฟังกันบ้างเลย
“ก็ดูแลเท่าที่ดูแลได้ มันก็อาจจะไม่ดีที่สุดก็ได้มั้งครับ”
“นี่แก…”
“ไม่เป็นไรค่ะ ค่อยๆ ปรับตัวเข้าหากันก็ได้ ไม่ต้องรีบหรอกค่ะ ถึงยังไงซะก็ต้องเจอกันทุกวัน มีเวลาเรียนรู้กันและกันอยู่แล้ว คุณลุงไม่ต้องห่วงหนูนะคะ หนูดูแลตัวเองได้ค่ะ”
“ดี อย่าให้เห็นร้องไห้ขี้มูกโป่งไปฟ้องพ่อฉันละกัน” พูดลอยๆ และมองไปเรื่อยเปื่อยเหมือนไม่ได้เจาะจงพูดกับใคร
หันไปอีกทีคือเธอถูกเอาอกเอาใจจากพ่อของเขาสารพัด หนูมิลอย่างนั้น หนูมิลอย่างนี้ เอาจริงๆ เป้าหมายของเธอคืออะไรวะ
อยู่ดีๆ ก็อยากแต่งงาน อยากมีผัวชื่อติณห์งี้เหรอ? บ้าว่ะ บ้ามาก!
สวยๆ แบบนี้ก็น่าจะหาด้วยตัวเองไม่ยากนะ หรือเธอเรื่องเยอะวะ ประมาณว่าเอาแต่ใจ ขี้โวยวาย ขี้โมโห ชอบบงการ หรือเรื่องบนเตียงแย่มากจนผู้ชายส่ายหัว
คิดไปคิดมาก็กลายเป็นกูเนี่ยแหละที่เริ่มปวดหัว ช่วงนี้ดวงตกเหรอวะ อยู่ดีๆ ชีวิตก็พลิกผัน มีผู้หญิงตามติดเหมือนปลิง
แต่ถึงยังไงคนอย่างเขาก็ไม่มีวันปล่อยให้ชีวิตตัวเองไร้ซึ่งความสุขเด็ดขาด ถ้าเขาทำนิสัยแย่ๆ ใส่เดี๋ยวเธอก็อยู่ไม่ได้ สุดท้ายก็คงร้องไห้ร้องห่มกลับบ้าน เอาล่ะ เข้าทางกู!
——————————
ถ้าชอบ อย่าลืมเก็บเข้าชั้นเพื่อ
อ่านทันทีที่เนมอัปเดตนะคะ ?????
ฝากกดถูกใจ ฝากคอมเมนต์
ฝากกดติดตามนักเขียนด้วยนะคะ ?♀️?♀️
- Writer
