หน้าที่ของนาง คือ ช่วยเหลือลูกสาวอีกแรง เพื่อการดำรงอยู่ของเผ่าพันธุ์ม่ายนาคี
“หนูฝันประหลาดค่ะ” ละอองดาวตอบมารดา
“มันก็แค่ความฝัน” จันตรีบอกลูกสาว และโอบร่างนั้นเอาไว้เพื่อปลอบประโลม
“แม่คะ”
“ว่าไงลูก”
“ในค่ำคืนสำคัญ หนู...”
“โถ...” จันตรีโอบเรือนร่างงดงามของลูกสาวกระชับไว้ในอ้อมกอด “ถึงเวลาก็จะรู้เองแหละจ้ะ ไม่ต้องห่วง”
“หนูกลัวจัง”
“ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติจ้ะลูก”
“เวลาเจอผู้ชายจริง ๆ จะเป็นไงบ้างคะแม่” ละอองดาวถาม
“ทุกอย่าง ลูกจะสามารถเรียนรู้ได้เองจ้ะ ไม่ต้องห่วง”
จันตรีตอบอย่างสงวนท่าที และความจริงก็เป็นอย่างนั้น บางอย่างไม่สามารถสอนกันได้เท่ากับการได้เรียนรู้ด้วยตัวเอง
อย่างน้อยที่สุด ละอองดาวคือสายเลือดของม่ายนาคี ความเร่าร้อน แรงฤษณาพร้อมจะคุโชนออกมาเองอยู่แล้ว
ในคืนร่าน!
ในที่สุด เจตน์ก็ตัดสินใจเดินทาง โดยมีโรสขับรถมาส่งถึงสนามบิน เขาซื้อตั๋วล่วงหน้าเอาไว้ตั้งแต่เม
