PLEASE REMEMBER ME -11-
"ตื่นแล้วหรอ?" ผมเดินเข้าไปถามเพื่อขัดจังหวะ
ผู้ชายสวมเสื้อกาวน์นั้นหันมาช้า ๆ คำถามแรกคือ มันเป็นใคร?? ทำไมไม่คุ้นหน้าหมอคนนี้เลย หมอที่รักษาเมื่อวานก็ไม่ใช่
"อ้าวเฌอ เพื่อนมาเยี่ยมหรอ งั้นพี่ไม่กวนแล้วดีกว่า" ผู้ชายคนนั้นรีบลุกจากเก้าอี้ข้างเตียงทันที ก่อนจะยิ้มให้ผม
"ไม่ใช่เพื่อน แต่เป็นคู่หมั้นของเธอ" ผมพูดและยิ้มอย่างผู้ชนะ
"ล้อเล่นปะเนี่ย...เฌอ...หมั้นแล้วหรอ?" หมอนั่นหันไปถามเฌอรีนทันที
"เอ่อ คือ... มันวุ่นวายมากไปหน่อย เลยไม่ได้ชวนพี่เลโออะค่ะ" เฌอรีนพูดอย่างอ้อน น่าหมั่นไส้ชะมัด
"อ่อครับ ๆ ไม่เป็นไร" หมอนั่นหน้าเสียเล็กน้อย "งั้นพี่ไม่กวนเราแล้วละ พี่มีคนไข้ต้องไปตรวจอีกเยอะเลย ไว้จะมาหาใหม่นะ หายไว ๆ ละ"
แล้วหมอนั่นก็ลุกเดินผ่านหน้าผมไป พอเสียงประตูปิดลง ผมก็เห็นเฌอรีนเอาแต่นั่งมองช่อดอกไม้ของหมอคนนั้นอย่างพิจารณา ก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปดอกไ
