PLEASE REMEMBER ME -10-
"ปวดท้อง..." เฌอรีนร้องอย่างทรมาน
ผมรีบลุกจากเตียงและอุ้มเธอไปส่งโรงพยาบาลทันที
"ไม่เป็นไรนะ ๆ อดทนนะ ๆ"
มือข้างหนึ่งบังคับพวงมาลัย อีกข้างก็ค่อยจับมือของเฌอรีน เธอบีบมือผมแน่น
"...ฉันปวดท้อง..." เธอพูดทั้งน้ำตา
พอถึงโรงพยาบาล บุรุษพยาบาลก็รีบเข็นเตียงมารับและพาเข้าห้องไอซียูทันที
"ญาติรอข้างนอกนะคะ ๆ" พยาบาลกันผมเอาไว้
ผมโทรบอกป๊าและพ่อของเฌอรีนทันที ทุกคนจึงรีบมาโรงพยาบาล
สักพัก พยาบาลก็เอาพวกของใช้ส่วนตัวที่ติดตัวของเธอออกมาให้ผม มีทั้งแหวนหมั้น โทรศัพท์ และรูปถ่ายของเจ้าปีศาจน้อย
ทันทีที่ประตูห้องฉุกเฉินเปิดออก ผมเป็นคนแรกที่วิ่งเข้าไปหาคุณหมอ
"ลูกกับหลานผมเป็นไงบ้างหมอ" พ่อของเฌอรีนเดินชนผมทันที
"หมอเสียใจด้วยนะครับ เราช่วยสุดความสามารถแล้ว..ด้วยอายุครรภ์ที่อ่อนมาก ๆ ..." หมอพูดอย่างเศร้า ๆ
ผมรู้ทันทีว่าหมอจะพูดว่าอะไร... ทำไมผมถึงรู้สึกใจหายด้ว
