น้ำเสียงติดเรียบนิ่งของเธอทำให้อิทธิพลไม่กล้าพูดอะไรอีกต่อไป เขาได้แต่จ้องใบหน้าสวยของเธอเท่านั้น
"ลดาขอกระเป๋าคืนด้วยค่ะ"น้ำเสียงเรียบนิ่งของเธอนั้นมันทำให้เขายอมคืนกระเป๋าให้เธออย่างโดยดี ถ้ารู้แบบนี้เธอคงเลือกใช้วิธีนี้ไปนานแล้วไม่ยอมให้เขาเป็นต่ออยู่แบบนี้หรอก
"แล้วก็ไม่ต้องไปส่งลดาแล้วนะคะ ลดาจะกลับเอง"
"ลดาจะไม่ยอมให้ผมไปส่งจริง ๆ เหรอครับ"
"ไม่ดีกว่าค่ะ ขอบคุณมากแต่ลดากลับเองสบายใจกว่าเยอะเลยค่ะ"เมื่อเธอตอบเสร็จก็หมุนตัวเดินออกไปโดยทันที ไม่รอให้อิทธิพลได้เอ่ยทักท้วงอะไรอีกต่อไป เขาเพียงแค่ได้ยืนมองแผ่นหลังของเธอเดินพ้นออกไปจากห้องทำงานแค่เพียงเท่านั้น
บรรยากาศมันไม่เป็นใจสำหรับการเดินทางกลับของเธอเอาเสียเลย เมื่อสองขาเดินก้าวมาหยุดอยู่ที่ด้านหน้าประตู เม็ดฝนก็กระหน่ำเทลงมาจนทำให้เธอต้องเดินถอยกลับเข้ามารวมตัวกับพนักงานคนอื่น ๆ ด้านในของตึก
"ฝนตกหนักแบบนี้แล้วจะกลับบ้านยังไ
