ร่างเพรียวบางวันนี้เธออยู่ในชุดเดรสลูกไม้สีขาวสะอาดตา ลดาเธอเดินเข้ามาภายในบริษัทใบหน้าที่แต่งเติมด้วยสำอางบางเบามีรอยยิ้มประดับอยู่เสมอ ถึงแม้ว่าในใจของเธอนั้นจะพังยับเยินก็ตาม หลังจากเมื่อวานจัดการบล็อกการติดต่อทุกช่องทางของอดีตเพื่อนและแฟนไปก็ใช่ว่าเธอจะมีความสุข ความทุกข์มันยังคงอยู่ ยามเมื่อเธอหลับตาภาพและคำพูดของทั้งสองยังคงดังก้องอยู่ในหู สมองของเธอยังคงจำภาพเหล่านั้นได้ แต่นั่นมันไม่ใช่สิ่งเดียวที่ทำให้เธอนอนไม่หลับ เพราะยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่คอยตามหลอกหลอนเธอตลอดทั้งคืนอยู่เหมือนกัน ภาพที่เธอนอนครางเสียงกระเส่านั่น และไหนจะสัมผัสวาบหวามนั่นอีก มันทำให้ยากจะทำให้เธอหลับตาลง กว่าจะข่มตาให้หลับได้ก็เล่นเอาเวลาล่วงเลยผ่านวันใหม่มาเป็นชั่วโมง สภาพตอนเช้าเวลาตื่นมามันไม่ค่อยดีเท่าที่ควร ใจจริงเธออยากจะขอลาหยุดอีกสักวันแต่วันนี้ดันเป็นวันที่เธอต้องเริ่มทำงานหน้าที่ใหม่ และที่สำคัญไปกว่านั้
