Mistula kaming nasa suspended animation habang ang dalawang magbarkadang lalaking nagbukas ng ilaw ay patuloy pa ring umiihi sa may urinal. Malakas ang kanilang kuwentuhan. Nagtatawanan pa.
Nang lumabas na sila, hindi na nila pinatay pa ang ilaw. “Ba’t ba kailangang patayin ito? Public toilet nga eh!” Ang daing ng isa sa kanila bago ko narinig ang kanilang mga yabag papalabas ng CR.
Nang nasiguro kong tuluyan na silang nakalabas muli kong inangat ang aking mukha sa kayakap kong lalaki. Nagkasalubong ang aming mga tingin.
“Syet! Ang swerte ko! Ang guwapo-guwapo ng nabingwit ko ngayon!” Ang sambit niya habang binitiwan ang isang nakakalokong ngiti.
Nagulat ako sa pagkarinig sa kanyang boses at sa kanyang sinabi. Mistulang nagising ako mula sa isang malalim na pagkahimbing. Hindi siya iy
