เรื่องราวการพบกันของพวกเราจบลงเพียงเท่านั้น ในวันถัดมาเขาได้ไปเยี่ยมเยียนนางถึงตระกูลโจวจากการให้องครักษ์คู่กายตามสืบ แต่กลายเป็นว่าไม่ได้พบหน้าเพราะดูเหมือนนางจะป่วยไข้จนล้มหมอนนอนเสื่อ หลังจากเขากลับถึงจวนก็มีรายงานว่านางถูกทำโทษข้อหาให้ท่าคุณชายบ้านอื่น การทำโทษนั้นนอกจากเฆี่ยนตีแล้วยังรวมไปถึงอดข้าวอดน้ำอีกด้วย นั่นทำให้เด็กหนุ่มในวัยเพียง 12 หนาว ไม่กล้าแม้แต่จะเหยียบประตูจวนตระกูลโจวอีก สามวันให้หลังข่าวการหมั้นหมายของคุณชายใหญ่ตระกูลเฉินกับคุณหนูใหญ่ตระกูลโจวก็โด่งดังไปทั่วทั้งเมืองหลวง “เจ้าคงลืมพี่ไปแล้ว” เสียงทุ้มเอ่ยแผ่วเบาคล้ายเสียงกระซิบขณะนั่งอ่านตำราเล่มหนึ่งอยู่ในหอคำภีร์อันไร้ผู้คน ยามนี้ยังเป็นเวลาเรียนจึงไม่มีใครเข้ามา อีกทั้งปกติพวกบุตรขุนนางน้อยคนนักที่ใส่ใจศึกษาด้วยตนเอง คงมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น “อยู่ไหนนะ” เสียงหวานคุ้นเคยทำเอาตำราในมือของชายหนุ่มแทบหล่นลงพื้น เมื