Wala na talaga, pakiramdam ko ay sa mga susunod na araw ay paglalamayan na ako dahil namatay ako sa kagutuman. Sure na sure na kapag natanggal ako sa trabaho ay sa kalsada ako pupulutin. At sa kalsada ay magugutom ako, sa kalsada na rin ako mamamatay, at malamang kahit na mamatay ako sa kalsada ay walang papansin sa katawan ko. Sa kalsada na lang malulusaw ang katawan ko, uuurin ako, hanggang sa ma-abo ang aking katawan. Hanggang sa tuluyan na akong makalimutan ng lahat ng mga nakakakilala sa akin rito sa Maynila. At tiyak hanggang sa mapunta ako sa kabilang buhay ay sisisihin at tiyak na isusumpa ako ni Nanay dahil hindi ako nakapagpadala sa kaniya bago ako pumanaw.
"Hestia," boses ni Raven ang gumising sa kaniya, dahilan upang maglaho ang kaniyang mga iniisip. Bumalik siya sa kasalukuy
