ในระหว่างที่ทั้งสองกำลังคุยกัน นายพลหยางที่กำลังเดินออกมาจากบ้านเพื่อส่งลูกชายออกไปทำภารกิจก็ต้องหัวเราะออกมา เมื่อเห็นว่าลูกชายและลูกสะใภ้พูดคุยหยอกล้อกันอย่างข้าวใหม่ปลามันและดูเหมือนว่าทั้งสองเข้ากันได้ดี
แต่เมื่อสำรวจทั้งสองคนเรียบร้อยแล้ว สายตาดันไปเห็นว่าเสื้อผ้าของลูกสะใภ้เปื้อนฝุ่นเล็กน้อย เลยถามขึ้นด้วยความใส่ใจ เพราะกลัวว่าลูกสะใภ้ผู้อ่อนแอคนนี้จะบาดเจ็บ
“หนูซูฉีล้มหรือ”
“เจ็บมากไหมลูก มาให้แม่ช่วยทำแผลให้ก่อนดีไหม”
จิงหลันที่ตามเกาะติดนายพลหยางผู้ได้ชื่อว่าเป็นสามีไปทุกทีเอ่ยถามด้วยท่าทางอ่อนโยน เหมือนเป็นห่วงเป็นใยอย่างแท้จริง
“ขอบคุณนะคะพ่อสามี คุณนายหยาง ซูฉีไม่ได้บาดเจ็บอะไรหรอกค่ะ แค่โดนคุณหนูเพ่ยที่ยังไม่ตื่นดี เดินมาชนจนล้มก็เท่านั้นเองค่ะ แต่คุณพ่ออย่าไปดูคุณหนูเพ่ยเลยนะคะ เธอบอกแล้วว่าไม่ได้ตั้งใจ ฉันคิดว่าอาจจะเป็นเพราะขี้ตาของคนเมืองเยอะเกินไปหรือเปล่าเลยทำให้
