พอเห็นหยางซีห่าวดูเหงาหงอย หนำซ้ำยังปล่อยแขนออกจากร่างของเธอ ก่อนที่เขาจะพลิกกายหันหลังให้ เหมือนพยายามกดกลั้นความต้องการของตนเอาไว้อย่างยากลำบาก ก็ทำให้หว่านซูฉีรู้สึกผิดจนต้องเข้าไปกอดเขาจากด้านหลังและกล่าวอธิบายทันที
“พี่ซีห่าวต้องไปทำงาน พี่ไม่เห็นจำเป็นต้องเร่งเร้าเรื่องของเราเลยนี่คะ ปล่อยให้ความรักค่อย ๆ ทำงานของมันเถอะนะคะ พี่เคยได้ยินเรื่องที่มีคนเคยบอกไว้ว่า หากเราห่างจากคนที่รักบ้างจะได้รู้ใจของกันและกันมากขึ้นไหมคะ”
“ไม่เคยครับ พี่มองว่านั่นเป็นเรื่องไร้สาระนัก รักก็คือรัก ไม่รักก็คือไม่รัก ไม่เห็นมีอะไรซับซ้อนเลย” หยางซีห่าวปฏิเสธด้วยน้ำเสียงจริงจัง สำหรับเขารักคือรัก ไม่รักก็คือไม่รัก จะคิดอะไรให้มันยุ่งยากขนาดนั้น
“เรื่องนี้มันก็จริงอย่างที่พี่พูดมา แต่พี่อย่าลืมว่าโลกใบนี้มันเต็มไปด้วยความซับซ้อนหลายอย่าง ส่วนเรื่องความรักนั้น บางคนอาจแสดงความรักเพียงเพื่อผลประโยชน์บางอ
