“ความรักมันไม่มีหรอกหนูน้อย มันเป็นเรื่องเพ้อฝัน” อะไรไม่รู้ทำให้ลูเซียโน่ต่อปากต่อคำกับผู้หญิงตรงหน้า ทั้งๆ ที่ไม่ใช่วิสัยของเขาเลย
“นั่นมันความคิดของคนแก่!! โลกนี้สวยงามเสมอหากมีหัวใจสีชมพู คุณอาลูซคงไม่รู้จักหรอกค่ะ หรือว่าลืมความรู้สึกแบบนั้นไปเสียแล้ว เพราะมันนานแสนนานจนคุณอาลูซลืมไปเสียแล้วว่าครั้งหนึ่งสิ่งนี้เคยเบ่งบานในหัวใจของคุณอา” อิงฟ้าพูดยาวเหยียดเธอไม่เว้นวรรคให้ลูเซียโน่ได้มีโอกาสโต้เถียง เพราะหากเธอหยุดชายหนุ่มคงตอกกลับทันที ดูจากแววตาที่ลุกวาวคู่นั้น แสดงให้เห็นว่าเขากำลังไม่พอใจอย่างแรง!!
“ในโลกความจริงกับความฝันมันต่างกันลิบลับ เธออยู่ไม่ได้หรอกหากไม่มีเงินในกระเป๋า เพราะเมื่อนั้น...ไอ้ความรักที่เธอพูดมาทั้งหมดมันจะกระโจนออกไปทางหน้าต่าง!!” ชายหนุ่มตะคอกกลับเสียงกร้าว ดวงตาเขาโชนแสงและหากมีเปลวไฟแลบออกมาได้ อิงฟ้าคงกลายเป็นเถ้าถ่านเพราะฤทธิ์เดชของเปลวไฟเผาผลาญ
หญิงสาว
