“คุณเค้กชอบมั้ยครับ?”
คนกำลังดูชุดอยู่ตกใจจนกายสะดุ้ง แล้วหันไปหาต้นเสียง ก็เห็นเขายืนกอดอกอยู่ข้างต้นวาสนา สงสัยไม่น้อยว่าเขาเข้ามาได้ยังไง และเมื่อไหร่ ทำไมถึงไม่ได้ยินเสียงเลย
“เอ่อ...”
นัดดากรมองเขา แล้วหันไปมองประตู กลัวคนจะเปิดพรวดเข้ามาแบบไม่เคาะ เพราะเธอก็ไม่ได้ล็อกด้วย ใครจะไปรู้ละ ว่าเขาจะโผล่มาแบบนี้ และคนที่จะมา ก็คงจะมีแค่เพื่อนสนิทเธอเท่านั้น ซึ่งตอนนี้น่าจะกำลังเดินทาง หรืออาจจะมาถึงอาคารจอดรถแล้ว
“ไม่ชอบเหรอครับ? ผมอุตส่าห์เลือกแบบใหม่ๆ ทั้งนั้นนะครับ”
วรวัชรเดินเข้ามาใกล้ๆ คนยืนมองเขาด้วยท่าทางตื่นนิดๆ เดาว่าน่าจะกลัวคนข้างนอกเห็นแน่ๆ
“ชอบค่ะ ของฟรี มีใครจะไม่ชอบบ้างคะ?”
ถ้าเป็นรดาวดีคนก่อน ก็คงจะตอบแค่ว่าชอบค่ะเท่านั้น แล้วคงจะหอบเอาถุงตรงหน้า ไปส่งคืนเขาแน่ๆ แต่สำหรับนัดดากรคนนี้ คนที่ผ่านอะไรต่อมิอะไรมามาก ไม่ว่าจะความทุกข์ยาก ความลำบากหลายรูปแบบ ในช่วงสามปีให้ห
