ดัสตินต้องมนต์ (บัวชมพู) #2

1326 Words

“ผมต้องการคุณ ปล่อยตัวตามสบายที่รัก อย่าเกร็ง เห็นไหมคุณร้อนขนาดไหน ผมจะทำให้คุณมีความสุข” ดัสตินกระซิบบอกบัวชมพูเสียงกระเส่า “อ๊า…ดีอะไรอย่างนี้ที่รัก ผมรักร่างกายของคุณ คุณเป็นของผม ของผมคนเดียวเท่านั้น” “อื้อออ… ดัสติน…อย่า! เราไม่ควรทำแบบนี้อีกมันผิด” บัวชมพูพยายามผลักไสดัสตินให้เขาหยุด แต่ดูเหมือนเธอจะไม่มีแรงขยับคนตัวโตได้เลย คำพูดหวานหูที่ได้ยิน ทำให้ร่างกายของบัวชมพูอ่อนเหมือนของเหลว เมื่อคืนเธอไม่มีสติรับรู้เพราะเธอโดนวางยา แต่ตอนนี้สติของเธอดีทุกอย่าง มือของเขาสำรวจร่างกายของเธอราวกับมันเป็นสิ่งของที่ต้องตรวจสอบอย่างละเอียด ปากของเขาก็บดจูบเธอด้วยความเร่าร้อน เขาปรารถนาเธอยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด เมื่อเขาสำรวจว่าเธอพร้อมแล้ว เขาจึงพยายามสอดใส่ความแข็งแกร่งของเขาลงไปในกุหลาบดอกงาม ด้วยเพราะเธอเพิ่งจะผ่านการร่วมรักกับเขาแค่สามครั้ง อะไร ๆ ของเขามันจึงใหญ่โตและทำให้เธอเจ็บปวด เขาผลักดั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD