ดวงใจร้ายพ่ายรัก

ลุคใหม่ (เธอเปลี่ยนไป?) #3

คำพูดของดัสตินทำให้บัวชมพูสะท้อนใจในพฤติกรรมของพี่สาวตัวเองเธอไม่คิดว่านับดาวจะเป็นได้ถึงขนาดนี้

“ฉันขอโทษ ฉันจะพยายามเป็นแม่ที่ดีให้กับน้ำขิง” เธอบอกเขาด้วยท่าทางยอมจำนนเพราะรู้ดีว่านับดาวเป็นคนทำให้ทุกอย่างแย่ลงแบบนี้ เขาพูดถูกแล้วทุกอย่างที่ด่าออกมา

ดัสตินถึงกับตกใจในท่าทีที่เปลี่ยนไปของเธอ เขาไม่คิดว่าคำพูดของเขาจะทำให้เธอถึงกับหลั่งน้ำตาออกมาแบบนี้ แต่เขาเห็นแววตาของเธอเจ็บปวดจากคำพูดของเขาอย่างเห็นได้ชัดเจน ปกตินับดาวจะไม่เป็นคนอ่อนไหวแบบนี้ และเธอก็ไม่เคยสนใจอะไรแบบนี้ด้วย เธอไม่เคยแคร์อะไรทั้งสิ้นยกเว้นความสุขของเธอเอง

“ผมขอโทษที่ว่าคุณแรงแบบนั้น ไม่คิดว่าคุณจะเสียใจแบบนี้ แต่มันคือเรื่องจริง ถ้าคุณจะปรับปรุงตัวแล้ว ผมจะรอดูว่าคุณจะทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่า”

“แล้วฉันจะพิสูจน์ให้คุณเห็น คอยดูก็แล้วกัน” บัวชมพูจ้องมองดัสตินด้วยสายตามุ่งมั่น

ดัสตินสองมือล้วงกระเป๋ากางเกงเดินออกไป เขาไม่เคยเชื่อใจผู้หญิงคนนี้ เพราะเธอร้ายกาจ วันนี้ที่เธอแสดงออกมา อาจจะเป็นแค่ละครฉากหนึ่งเท่านั้น

ดัสตินเป็นผู้ชายหน้าตาดี เรียกได้ว่าหล่อเหลายิ่งกว่าดาราชายบางคน ด้วยความที่เขาเป็นลูกครึ่งจึงทำให้หน้าตาเขาดูโดดเด่นเหมือนเทพเจ้ากรีก เขาเป็นเจ้าของธุรกิจหลายอย่าง ทั้งโครงการบ้านจัดสรร ห้างสรรพสินค้า โรงแรมที่มีสาขาอยู่หลายประเทศในโซนยุโรป

เขามีหุ้นในบริษัทนี้ด้วยเพราะเขาเป็นน้องชายต่างแม่ของแฟรงค์ ไม่มีใครรู้จักว่าเขาเกี่ยวข้องยังไงกับแฟรงค์ คนภายนอกรู้แต่ว่าสองคนนี้สนิทกันมาก และดัสตินเป็นคนที่มีความรู้ความสามารถเรื่องธุรกิจ ที่หยิบจับอะไรก็เป็นเงินเป็นทองไปหมด ที่รวยอยู่แล้วตอนนี้เขาติดหนึ่งในสิบผู้ชายที่หล่อรวยที่สุดในภูมิภาคยุโรป ที่เขามาคลุกอยู่ที่บริษัทตอนนี้เพราะแฟรงค์พึ่งเสียชีวิต ปกติเขาจะเข้ามาที่นี้ปีละ 2-3 ครั้ง เพราะเขาต้องเดินทางตลอดและธุรกิจของเขาก็งานล้นมือแล้ว ต่อให้เขามีผู้ช่วยที่มีความสามารถอย่างรอนจัดการทุกอย่างแทนเขาได้ แต่เขาก็ยังทำงานหนักเหมือนเดิม และเรื่องผู้หญิงเขาก็ไม่เคยขาดสาวขึ้นเตียง คู่ควงของเขาต้องเป็นดาราหรือนางแบบแถวหน้าของโลกเท่านั้น

เมื่อดัสตินออกไปแล้ว อดิศรก็เข้ามาที่ห้องของนับดาวทันที

“คุณกล้ามากนะที่หักหน้าผมกลางห้องประชุม ทำไมคุณทำแบบนี้ คิดจะสลัดผมทิ้งมันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะนับดาว อย่าคิดว่าจะทำอะไรผมได้ง่าย ๆ หรือรสรักที่ผมปรนเปรอให้คุณมันยังไม่ถึงใจ”

อดิศรหลงนับดาวมาก เพราะเธอสวยถึงเธอจะเคยผ่านการมีลูกมาแล้ว แต่ร่างกายของเธอยังสวยสดงดงาม

“คุณพูดเรื่องอะไรของคุณ ออกไปจากห้องของฉันได้แล้ว ฉันจะทำงาน”

“เกิดบ้าอะไรขึ้นมา ปกติคุณไม่เคยแม้แต่จะทำอะไรนอกจากช็อปปิ้งกับใช้เงิน แล้วคิดจะเขี่ยผมทิ้งยังงั้นเหรอ ผมจะบอกให้นะว่าถ้าคุณทำแบบนั้นผมจะเอาคลิปของเรามาขายให้นักข่าว ดูสิว่าคุณจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ถ้าไม่อยากเป็นนางเอกเอ็มวี ก็ทำตามที่ผมขอร้อง เลิกยุ่งเกี่ยวกับเอกสารพวกนั้น แล้วปล่อยให้มันเป็นหน้าที่ของผม”

“คลิปบ้าอะไรของคุณ” บัวชมพูโกรธอดิศรมากที่เขามาระรานเธอถึงในห้องทำงาน แต่ก็พยายามควบคุมอารมณ์ได้เป็นอย่างดี

“ก็คลิปที่เราเล่นรักกันสองวันสองคืนที่หัวหินยังไงละ อย่ามาทำหน้าเหมือนไม่รู้จักผม ผมกับคุณมันคนคุ้นเคยกันดี ผมรู้จักทุกสัดส่วนในร่างกายของคุณ คุณเป็นผู้หญิงที่ขาดผู้ชายไม่ได้”

อดิศรพูดพลางใช้สายตาโลมเลียเธอไปทุกส่วน นังผู้หญิงแพศยา คิดจะถีบหัวส่งกูงั้นเหรอ อย่าคิดเลยว่าเรื่องนี้จะจบแค่นี้ เธอรู้จักฉันน้อยไปแล้วนับดาว

“ออกไปเลยนะ แล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก คิดจะมาขู่คนอย่างฉันอย่างนั้นเหรอ”

บัวชมพูโกรธจัดจนตัวสั่น บ้าที่สุดทำไมฉันต้องมารับรู้เรื่องที่น่ารังเกียจขนาดนี้ด้วย นี่สินะที่พี่ของเธอถึงกับถ่อสังขารไปหาเธอถึงอเมริกา เพื่อให้เธอเป็นคนต้องมารองรับเรื่องที่เธอทำไม่ดีไว้

“ผมไม่ได้ขู่หรือคุณจะลองดูตัวอย่างก่อนไหมละ” อดิศรถือไพ่เหนือกว่าเธอทุกอย่าง ยกโทรศัพท์ออกมาทำท่าทางว่าจะกดเข้าไป

บัวชมพูหน้าซีด ทำไมพี่สาวเธอถึงทำตัวเลวได้ขนาดนี้ ขนาดเธอเพิ่งมาถึงได้แค่วันเดียวยังมีเรื่องมากมายขนาดนี้ มีแต่คนเข้ามาด่าเธอ

“ผมต้องสูญเสียเงินหลายล้านก็เพราะคุณ เรื่องนี้ผมไม่ปล่อยคุณไปเฉยๆ แน่ ผมจะคิดบัญชีกับคุณ” พูดเสร็จอดิศรก็เดินหนีออกไปทันทีด้วยความโมโห

บัวชมพูทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้แบบหมดแรง เธอจะทำอย่างไรดี ถึงจะไม่ใช่เธอแต่หน้าตาเหมือนกันคนก็ต้องคิดว่าเธออยู่ดี ทำไมพี่สาวของเธอถึงได้ทำตัวเลวขนาดนี้ สมแล้วที่ผู้ชายคนนั้นมาด่า ขนาดมีคุณแฟรงค์เธอยังไปกับผู้ชายคนอื่น แล้วเธอจะแก้ปัญหานี้ยังไงนะ

บัวชมพูหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คข้อความ เพราะถึงเธอจะลาพักร้อนแต่เธอก็ยังห่วงงานอยู่ดี

ข้อความของโดมินิค เขาส่งมาหาเธอแต่เธอยังไม่ได้ตอบกลับเขา โดมินิคเป็นผู้ชายที่ดีมากสำหรับเธอ เรียกว่าดีเกินไป จนเธอไม่กล้าตอบรับรักเขา เธอให้เขาได้แต่เพื่อน เขาเหมือนน้องชายของเธอ

บัวชมพู : สวัสดีค่ะแฮนด์ซั่ม คุณสบายดีหรือเปล่าคะ? ฉันแค่ต้องการส่งข้อความมาบอกว่าฉันสบายดีค่ะ ตอนนี้คุณคงกำลังหลับอยู่ ไม่กวนแล้วค่ะ คนขี้เซา

โดมินิค : ว้าว…ผมดีใจมากเลยที่ได้ยินข่าวจากคุณ ผมคิดถึงคุณเบบี๋

บัวชมพู : คุณทำอะไรอยู่คะ ทำไมคุณยังไม่นอน? ฉันขอเดาว่าคุณกำลังอยู่ในปาร์ตี้ที่ไหนสักแห่งกับสาว ๆ ในชุดบิกินี่สุดเซ็กซี่ พวกเธอกำลังเต้นอยู่รอบๆ ตัวคุณ)

โดมินิค : ฮ่า ๆ คุณนี่ตลกชะมัด ผมนอนอยู่บนเตียงของผมต่างหาก แต่ผมได้ยินเสียงสั่นของโทรศัพท์ผมถึงได้ตื่น ผมรู้ว่าเป็นข้อความของคุณ ผมไม่เคยให้เบอร์คนอื่น แค่คุณคนเดียว

บัวชมพู : คุณทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนพิเศษคล้ายกับเจ้าหญิง

โดมินิค : คุณเป็นเจ้าหญิงของผมเสมอ

บัวชมพู: กลับไปนอนต่อได้แล้วค่ะ ราตรีสวัสดิ์จากเมืองไทยค่ะ

โดมินิค : ผมขอเวลาอีกห้านาทีได้โปรด

บัวชมพู : โอเคห้านาทีนะ

โดมินิค : ขอบคุณครับ แล้วเมื่อไหร่คุณถึงจะกลับมา และคุณได้พบกับพิมพ์หรือเปล่า

บัวชมพู : ฉันยังไม่รู้ น่าจะ 3-4 เดือนค่ะ

โดมินิค : ทำไมถึงนานจัง ตอนนี้ผมรู้สึกเศร้าเลยครับ (พร้อมส่งสติ๊กเกอร์ร้องไห้มาด้วย)

บัวชมพู : ฉันมีบางอย่างที่ต้องทำที่นี่ คุณจะไม่เป็นไร ถ้าคุณรอไม่ไหวก็ขึ้นเครื่องบินมาหาฉันที่นี่สิ

โดมินิค : เป็นความคิดที่ดีมาก ผมจะเซอร์ไพรส์คุณ

บัวชมพู : ห้านาทีผ่านไปแล้ว นอนหลับฝันดีค่ะ เดี๋ยวค่อยคุยกันอีก บาย

โดมินิค : เทคแคร์เบบี๋