คุณชายขี้อ่อย NC
1603 Words
โดนไปขนาดนั้นทั้งจับทั้งจูบยังว่าเด็กอนุบาลอีกหรือไงมันน่าจับกดลงเตียงเอาอีกสักรอบ
"คุณชายแจ๋วหมายถึงส้มตำที่ไม่เผ็ดค่ะ คุณชายคิดไปไกลมากเลยเด้อค่ะ" โอ๊ยไผจะลืมใหญ๋คักป่านนั้นแจ๋วบ่ลืมดอกค๊าคุณชาย
"ก็ดี.." ชายอมยิ้มเขารีบจ่ายเงินแล้วพาแจ๋วมาที่รถ ดาด้ารีบวิ่งตามทั้งคู่มาเธอรีบเดินมาหาชายที่กำลังจะขึ้นรถ
"พี่ชาย...ไม่เป็นห่วงดาด้าเหรอคะดูสิดาด้าเผ็ดมากเลย" เธออ้อนเขา ชายยิ้มให้ดาด้าเขารีบแกะมือเธอออก ไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรเจอผู้หญิงเขาก็อยากอ้วกไหนจะน้ำหอมที่พวกเธอฉีกมาเต็มทีจากที่หอมก็กลายเป็นเหม็นปากที่แดงเกินงามเขาไม่ชอบและไม่เคยคิดจะชอบผู้หญิงพวกนี้
"พี่ว่าดาด้าไปหาหมอดีกว่านะพี่ต้องรีบกลับบ้านแล้ว" ผมรีบขับรถออกมาทันทีโดยที่ไม่สนว่าดาด้าจะตะโกนเรียกเขาเท่าไรก็ตามแจ๋วหันไปมอง
"คุณชายใจร้ายเกินไปมั้ยคะ"
"เธอยังมีหน้าไปห่วงคนอื่นอีกเหรอแจ๋ว" ผมโน้มหน้าเข้าไปใกล้แจ๋วมากขึ้นใช่ผมควรลงโทษที่เธอสั่งส้มตำเผ็ดแบบนั้นมาให้ผมทานผมรู้ว่าเธอตั้งใจแกล้งผมกับดาด้ามันถึงเวลาที่ผมควรจะเอาคือแม่สาวบ้านนอกจอมแสบคนนี้แล้ว
"คุณชายจะทำอะไร...คุณชาย" แจ๋วยกมือขึ้นบังชายหัวเราะ ก่อนที่เขาจะหันไปขับรถต่อแล้วยิ้มมุมปากอย่างอารมณ์ดีที่ได้แกล้งเธอ แจ๋วมองออกไปนอกรถหลังจากที่พวกเธอกับเขาขับรถออกมาได้สักพักก็มีเสียงฝนตกลงมาชายรู้สึกว่ามันไม่ค่อยปลอดภัยเขาจึงขับรถจอดข้างทาง
"โอ๊ยยว่าแล้วเป็นหยั่งมันคือฮ้อนแท้..."
"แจ๋ว" แจ๋วขยับห่างจากชายเมื่อจมูกของเขาเริ่มซุกไซร์ไปตามลำคอของเธอ
"คุณชายข้างถนนเด้ค่ะเฮาอยู่ข้างถนน"
"ฉันรู้..." ถึงปากจะบอกเธอแบบนั้นแต่มือของเขามันกับบีบขย้ำหน้าอกของเธอ
"อ๊าคุณชาย" ในที่สุดแจ๋วก็มีอารมณ์แล้วความจริงผมอยากจะพาเธอไปโรงแรมด้วยซ้ำแต่ฝนมันตกมาก่อนไม่รู้ว่าทำไมพออยู่กับแจ๋วทีไรมันถึงอยากจะมีอะไรกับเธอตลอด
"ฉันอยากกินเธอแจ๋วอยากมากเลย" ชายเลียไปติ่งหูแจ๋วมือก็ถอดกางเกงยาวเธอออกเขารู้สึกหงุดหงิดที่เธอใส่กางเกงยีนขายาวแบบนี้
"แจ๋วต่อไปนี้ไม่ต้องใส่ไอ้กางเกงตัวนี้อีกนะมันถอดยาก" เขาบ่นแจ๋วหันไปมองเมื่อเห็นว่าตอนนี้เธอเลือกเพียงกางเกงชั้นในสีฟ้า
"อ๊า.." ฝ่ามือร้อนลูบไปที่ก้นเล็กแจ๋วสะดุ้งเมื่อนิ้วของเขาเกี่ยวเอาชั้นในเธอไป
"คุณชายบ่ได๋เดี๋ยวมีคนมาเห็น"
"เธอก็อย่าครางสิแจ๋วฉันไม่ไหวแล้วขอสักรอบสองรอบก่อนเราค่อยกลับบ้านกันนะแจ๋ว" ชายก้มลงกระซิบข้างหูแจ๋ว เขาเริ่มบดจูบที่ริมฝีปากของเธออย่างหิวกระหายและอดอยากทั้งที่เมื่อคืนเอาก็กินเธอมาทั้งคืนแล้ว
"อ๊าาา..." ชายผละออกจากริมฝีปากของแจ๋วเขาจับให้เธอหันหลังให้เขาแจ๋วรีบใช้มือยันกระจกไว้มือข้างหนึ่งก็ยกขึ้นปิดปากแน่น
"อ๊ะ...อ๊าาา" โอ๊ยยเสียวคุณชายข่อยเสียวไปหมดแล้วอ๊า
ชายรีบถอดกางเกงของเขาออกก่อนจับแท่นรักไปถูกับเนินสวาทของแจ๋วก่อนจะสอดมันเข้าไปจนมิดเขาโน้มหน้าลงไปหาแจ๋วก่อนจะจับคางเล็กให้หันหน้ามาเขาแล้วบดจูบเธออีกครั้ง
"อ๊าา.." สะโพกหนาเริ่มขยับซอยชายกัดริมฝีปากแน่นเขาเกือบเผลอร้องครางหลายครั้งต่อหลายครั้งเพราะความเสียวมันเล่นงาน
"อ๊าา..คุณชายอ๊าาาส์"
"แจ๋วอย่าคราง..เดี๋ยวจะมีคนได้ยิน" ผมบอกเธอความจริงผมเองก็อดไม่ไหวอยากจะร้องใจแทบขาดแต่มันก็รู้สึกดีไปอีกแบบ อ๊าอยากกระแทกแรงๆกว่านี้จัง
คิดแล้วสะโพกหนาก็ขยับซอยใส่คนตัวเล็กมือก็ขย้ำก้น
พั่บ พั่บ พั่บ ถึงแม้จะไม่มีเสียงครางแต่ก็ยังมีเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นรถชายคำรามเขากัดฟันกรอดเมื่อใกล้ถึงฝั่งใบหน้าของเขาชุ่มไปด้วยเม็ดเหงื่อ
"อ๊าา...แจ๋วจะเสร็จแล้วแจ๋วอ๊ะๆๆๆๆ...อ๊าาาส์" ชายกระแทกสองสามครั้งเขาล้มซบหน้าลงที่แผ่นหลังของแจ๋วแต่ยังไม่ยอมถอดมันออกแจ๋วหันมาบอกชาย
"คุณชายเสร็จแล้วก็เอาออกไปได้แล้วค่ะ"
"เอาออกทำไมแจ๋วเธอไม่อยากกินฉันบ้างเหรอหืมมม" แจ๋วหันหน้ามาหาชายเธอลองยื่นมือออกไปลูบอกเขาที่มีเพียงเสื้อที่สีขาวบางๆชายยิ้มเขารีบปลดกระดุมเสื้อออกแจ๋วเผลอกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นซิกแพคเป็นลอนของเขา
"จับมันสิ" เขาบอกเธอซ้ำยังจับมือเธอให้มาลูบที่หน้าอกเขา
"...." อู๊ยยยแม่ซิกแพค กล้ามป๊าดคือมาคักแท้
"อ๊าาา" ชายครางอย่างพอใจเมื่อแจ๋วเริ่มใช้ริมฝากพรมจูบไปตามหน้าท้องและซิกแพคของเขา ชายยื่นมือไปลูบก้นแจ๋วเขาครางซี๊ด
"อ๊าคุณชาย" ผมก้มลงสบตากับแจ๋วเธอเงยหน้าขึ้นมองผมสายตาของเธอมันบอกว่าต้องการผมและอยากได้ผมมากแค่ไหน
"อยากกินฉันขึ้นมาแล้วหรือยังแจ๋ว" คำตอบของแจ๋วคือจูบของเธอชายรีบจูบตอบเธอเขาสอดลิ้นเข้าไปข้างในเกี่ยวพันกับลิ้นของเธอ ทั้งสองเริ่มที่จะไม่สนใจกับผู้คนรอบข้างแล้วแจ๋วร้องซี๊ดเธอขย่มสะโพกใส่เขา แจ๋วเสียวสั่นระริกไปหมดชายก็ขยับสะโพกสวนเด้งเข้าหาเธอทั้งคู่คำรามส่งเสียงครางดังลั่นรถจนแจ๋ว ต้องรีบยกมือขึ้นปิดปากชายเอาไว้แน่น
"อ๊าคุณชายเสียงดังเดินไปแล้ว" เธอบอกเขาเสียงแหบพร่าชายก้มลงมองแจ๋วเขาจับสะโพกเล็กไว้แน่นแล้วกัดริมฝีปากเด้งใส่เธอสุดแรงจนแจ๋วจุก ขาก็สั่นเสียว
พั่บ พั่บ พั่บ
"อ๊ะๆๆๆๆๆ...อู๊ยยยอ๊าคุณชายอ๊าาาาาส์" เธอซบหน้าลงที่อกเขาที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อแจ๋วได้ยินเสียงหอบหายใจเหนื่อยของเขา
"อ๊ะๆๆๆ...คุณชายแจ๋วพึ่งเสร็จไปอ๊าาาส์"
"ฉันก็เหมือนกันอ๊าาาเสร็จอีกรอบจะเป็นไรไปอ๊าา" ชายคำรามเขาเริ่มบดจูบมอบบทสวาทบทรถให้แจ๋วอีกครั้งและจนกว่าเขาจะพอใจเขาถึงจะยอมหยุด
สามชั่วโมงต่อมาป้าสอนที่พึ่งตากผ้าเสร็จเธอหันไปมองแจ๋วที่เดินขาถางเข้ามาในครัว
"แจ๋ว...เป็นหยั่งลูก" แจ๋วว่างของไว้บนโต๊ะก่อนจะนั่งลงเก้าอี้เธอกำหมัดแน่น
"แจ๋วจะบ่ทนแล้ว" บ่ทนอีกแล้ว
"บ่ทนหยั๋งไผเฮ็ดหยั่ง" แจ๋วหันไปมองป้าสอนก่อนจะร้องไห้แล้วพูดเสียงเบาจนป้าสอนแทบจะไม่ยิน
"ป้ามียานวดบ่ แจ๋วปวดเอว" แจ๋วซังคุณชาย ซังๆ
"ชาย ชายคิดอะไรอยู่เหรอลูกแม่เห็นนั่งเหม่อ" คุณนายวิภาถามชายที่เอาแต่นั่งเงียบเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง
"เปล่าครับ แล้วนี่แจ๋วไปไหน ทำไมไม่เห็นเลย" หรือเธอจะไม่สบายอีก ก็เห็นจะตากฝนนิ หรือเราทำรุนแรงเกินไปก็ไม่น่าเกี่ยว อะไรกันแค่มีอะไรกับเธอบนรถไม่กี่ท่าเสร็จไปไม่กี่น้ำเองก็ไม่สบายอีกแล้วเหรอ อ่อนแอจังก็ไหนคนอีสานแข็งแรงไง
ชายคิดในใจ คุณนายวิไลเหยียดยิ้มเธอพอจะรู้แล้วว่าลูกชายของเธอเป็นอะไร
"มานู้นแล้วแจ๋วของลูกนะ" มาอยู่แค่ไม่กี่วันก็ทำให้ชายพร่ำเพ้อถามหาล่ะ แบบนี้อีกไม่นานฉันคงจะได้อุ้มหลาน
"มะ ไม่ใช่ของลูกสักหน่อย" ชายลนลาน คุณนายวิไลหัวเราะในลำคอ
"เหรอ แม่จะยอมเชื่อก็แล้ว" หึ แค่มองตาก็รู้แล้ว คิดจะโกหกแม่ยังช้าเกินไปนะชาย
ผมมองไปที่แจ๋วเธอแกล้งทำเป็นไม่สนใจผมก่อนจะเริ่มเสิร์ฟอาหารเย็นบนโต๊ะดูๆไปแล้วเห็นแบบนี้ก็ซ่อนรูปเหมือนกันนะ ไม่ต้องขาวไม่ต้องสวยเหมือนดาราเพียงแค่นี้ก็ทำให้ผมใจสั่นได้แล้ว
"วันนี้มีแต่อาหารน่ากินทั้งนั้นเลยนะแจ๋ว"
"ค่ะ คุณนายแจ๋วทำสุดฝีมือเลยค่ะ ปลาทอดกราบราดน้ำพริกไม่เผ็ดปานกลางแซ่บซี๊ดพอดีค่ะ"
"ฉลาดนะเธอถ้าใครได้ไปเป็นลูกสะใภ้คงโชคดีมาก"
"แน่นอนค่ะ"
"จะมีเหรอแสบขนาดนี้ ผมว่าน่าจะรอให้โตกว่านี้หน่อย" ผมมองไปที่แจ๋วเธอเท้าสะเอวมองผมอย่างหาเรื่อง แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังแสร้งทำเป็นยิ้มเสิร์ฟอาหารให้ผม
"พูดเหมือนกับว่าลูกรอแจ๋วให้โตกว่านี้อย่างไงอย่างงั้น หรือว่าใช่"
- Writer
