Fortalejo Series 1: The Sadist Fortalejo

KABANATA 3

KABANATA 3

NAPAPAISIP si Nigoel kung bakit bigla na lang nakahanap ng magiging sekretarya niya ang kababatang si Lilliene, sapagkat ani ng dalaga'y walang dumahas na tawagan siya upang mag-apply. Napailing na lang ang bibata marahil hindi niya naitanong kung sino ang magiging sekretarya niya. Is she beautiful? Sexy? And above all, is she fuckable?

Humithit ng sigarilyo si Nigoel habang nakaupo sa isang malaking furniture na yari sa tanso sa harap ng kaniyang nag-aasul na swimming pool.

Walang suot na saplot pang-itaas ang lalaki kaya naman ay nabunyag ang kaniyang malusog na pangangatawan. Even the water from the pool wants to slip on his skin. Maliwanag din ang sinag ng buwan na para bang nagpapahiwatig ito na gusto niyang bumaba upang hawakan ang hubad na katawan ng lalaki.

The cold air witnessed how his body gave heat to the area where he sat.

Nagmistulang magandang tanawin ang lalaki sa kaniyang posisyon sa ibabaw ng mamahaling upuan nito. Subalit dama ng paligid ang lungkot na nakapalibot sa kaniya. He's a beautiful-lonely scene.

"Mahal na mahal kita!" Hindi pa nawala sa pandinig ng lalaki paano ibulong ng kaniyang kasintahan ang matamis na mga salita na palaging pinararamdam sa kaniya kung gaano siya kamahal ng dalaga.

They were both Twenty-two that time. They loved each other. Nigoel Fortalejo and Gail Tsu was the best couple of their time until Nigoel found out that his girl hid something from him.

"Oh! Come on, Gail! Pinangako natin na hinding-hindi natin iiwan ang isa't isa! We always consider each other when we're up to do something! Bakit hindi ko alam, Gail? Bakit tinago mo sa akin na matagal ka na palang nakapaghanda upang umalis ng bansa? What the hell! You don't even bother to ask me if it's okay with me or not!" naiiyak na pahayag ni Nigoel.

Tears ran down Gail's face until they met their ways beneath her chin. Hindi alam ng babae kung paano panatagin ang damdamin ng kaniyang kaharap.

"Gusto kong sabihin sa iyo ang toto, Nigo! Gusto kong sabihin pero hindi ko alam kung paano!" She's trying to stop tears coming out from her eyes but her emotion forbids to dry her eyes. "Hindi ko rin naman ito ginusto, Nigo," aniya.

Tumingin si Nigoel sa kaniyang kasintahan na nagsasabi ng totoo.

Totoo naman talaga ang sinabi ni Gail na hindi niya gusto ang pinapagawa sa kaniya. Hindi lubos maisip ni Gail na aalis siya ng bansa at mamamalagi na sa Beijing upang siya ang mamahala sa Tsu Corporation na tinaguyod ng kaniyang yumaong lola.

Hindi niya kayang iwan si Nigoel pero tulad nga ng inaasahan ay hindi niya rin kayang pabayaan ang negosyo na bumuhay sa kanilang pamilya. Tsu Corp needed her. And she needed it too.

"You still have to tell it to me, Gail!"

"Iyon na nga! Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa iyo ang lahat, Nigo! Hindi ko alam kung paano ko sisimulan ang kuwento ko! I know you will going to stop me! Nigo, hindi ko rin puwede pabayaan ang negosyo ng pamilya namin!" Nagpaliwanag si Gail sa nobyo.

"You're so selfish!" Nigoel Fortalejo, a gentleman and a loving lover of Gail was out of control. He threw his laptop away and it made Gail afraid of him.

Ngayon lamang nakita ni Gail paano magalit si Nigoel. She admired him for being gentleman and loving but not now. Hindi na siya si Nigoel na kilala niya dalawang taon na ang nakararaan. Sa loob din ng dalawang taon nilang pagiging magnobyo ay ngayon lang nagalit sa kaniya si Nigoel.

Natatakot man sa pinakitang aksiyon ng lalaki si Gail ay lumapit pa rin siya at niyakap ito. Gail admitted that she owns the biggest responsibility to inform her lover. Kaso nga lang ay hindi niya alam paano sasabihin ang lahat. Nigoel won't understand it, anyway.

"Calm down, Nigo!" Hinagod-hagod niya ang likod ng lalaki kahit puno ng takot ang kaniyang puso.

Sinisisi ni Gail ang kaniyang sarili kung bakit siya pa ang panganay na anak ng kaniyang mga magulang. Nasa batas ng pamilyang Tsu na ang panganay na anak ng anak na lalaki ang magmamana at mamahala sa kanilang negosyo. Walang takas si Gail dahil dito. Wala siyang kawala dahil batas ng pamilya niya ang kaniyang kalaban.

"How!?" Nigoel's blue eyes bursts into tears. "Sa-Sabi mo sa akin, hindi mo ako iiwan!? Sana sinabi mo na lang sa akin noon na hindi mo kayang panindigan ang pagmamahal na mayroon ka para sa akin, Gail! Hindi mo na sana ako pinaasa ng ganito!" Bakas sa hikbi ni Nigoel na tunay nga siyang nasaktan.

"I'm so sorry, Nigo!" Umiyak si Gail habang lumayo ng isang metro mula sa lalaki.

Nang lumayo na si Gail kay Nigoel ay bumagsak sa sahig na napaluhod si Nigoel. Hindi niya kinaya ang sakit na nararamdaman.

Hindi maisip ni Nigoel na bukas at sa susunod na mga araw ay hindi niya na makikita pa si Gail. Gail became his life. If Gail would be gone forever, Nigo would be lifeless.

"Don't do this to me, please!? I'm begging you, Gail! Don't say those words and don't leave me, Gail! Mahal na mahal kita," he begged.

Gumapang pa ang luhaang si Nigoel papunta sa kinatatayuan ng babaeng pilit na kinakalaban ang awa sa lalaki.

"Nigo, huwag mo akong pahirapan ng ganito! Mahal kita kung pagmamahal lang ang pag-uusapan natin dito! But I cannot escape from our law! I'm so sorry!"

Kilala ang pamilyang Tsu hindi dahil sa malagong negosyo sa buong Tsina kun'di marahil din sa batas ng kanilang pamilya. Kung sino ang mamamahala ng kanilang kompaniya ay kailangan maikasal ito sa kaniyang pinsan upang hindi mapunta sa iba ang kahit na ano sa kanilang ari-arian.

"Hindi ko kakayanin," tanging nasabi lamang ng lalaki nung tinalikuran siya ng babaeng pinakamamahal niya.

"Kailangan ko na'ng makaalis, Nigo! Hinihintay na ako ng mga magulang ko sa airport." She made a deep sigh. "Take care of yourself, goodbye!" Lihim na pinunasan ni Gail ang kaniyang mga luha.

Sinundan ng titig ni Nigoel si Gail hanggang sa makalabas na ang babae mula sa unit ng lalaki.

Umahon ang luhaang lalaki at agad na hinabol nito ang kaaalis na si Gail.

Huli na ang lahat! Nakaalis na ng tuluyan si Gail at naiwan na nakatayo sa tabi ng daan si Nigoel.

The rain was heavy. The grieving man watched above. Kasabay ng pagpatak ng mabibigat na pakete ng mga ulan ang pagguho ng kaniyang emosyon. Napaluhod sa putikan si Nigoel dahil tuluyan na siyang nawalan ng pag-asa na hindi siya iiwan ni Gail.

From that time Nigoel never intend to respect any woman. He will never commit to a serious relationship ever again because he was sure that all women are the same. They will let you feel that you are loved but they will leave you no matter how you beg them to stay.

SINAG ng araw ang gumising kay Nigoel. Minulat niya ang kaniyang mga mata dahil nga'y nasilawan ang mag 'to. Nakatulog siya dahil sa malalim na pag-isip sa babaeng nanloko sa kaniya. Matagal na panahon na ang lumipas nung huli niyang maisip ang babaeng nang-iwan sa kaniya. Why does he keeps on thinking about that bullshit woman?

Huminga siya ng malalim bago siya umahon. Naalala niya na ngayon ang araw na makikita niya at makikilala ang kaniyang magiging sekretarya.

Nigoel was confident that this would be that unlucky woman's first and last duty. Well, he grinned when he thought of that.

His phone rings.

"Lillieneth!?" naiinis niyang banggit sa pangalan ng kababata.

Hindi nakakatuwa para kay Nigoel ang makatanggap ng tawag sa umaga. Lalo na sa araw na ito dahil hindi maayos ang kaniyang tulog. Pakiramdam niya ay magkakaroon siya ng stiff-neck dahil sa hindi maayos na posisyon niya sa pagtulog.

"Where you at!?" Halatang mainit ang ulo ng babae sa kabilang linya.

"Bahay!" mainit na ulong sagot naman ng lalaki.

Kung ibang tao ang makakarinig sa dalawa ay matatakot sila kung paano mag-usap ang magkababata. Sa kanilang dalawa kasi ay mas nakakapagtaka kung hindi sila magsigawan sa isang punto ng kanilang pag-uusap.

"What the hell!?"

"f**k off, Lilliene! Ano na naman ba ang problema mo at bakit nagmumura ka riyan!? Hindi maayos ang tulog ko! So please, do not dare to ruin my day, totally!" paalala niya sa babae.

Napadighay na lang si Lilliene dahil sa kaniyang narinig. Si Nigoel na naman ang masusunod! Hindi siya puwedeng sigawan dahil siya na iyan, si Nigoel Fortalejo na iyan!

"Mukha mo, f**k off! It's already quarter to 10 and you weren't at your office! Gosh! Andromeda is waiting and your new secretary will start her duty this day! Ikaw na nga ang nangangailangan ng tulong mula sa mga tao ikaw pa itong ang gusto ay palaging huwag abalahin ka!"

"Lil- ARGH!" naiiritang sigaw ng lalaki dahil binabaan siya ni Lilliene.

He rolled his eyes and he suddenly enter inside his beautiful home.

Matapos siyang maligo at ihanda ang sarili ay agad siyang nagmaneho patungo sa Andromeda.

"Good morning, Mister CEO!" bati sa kaniya ng kaniyang mga impleyado.

Deretso lamang sa paglalakad ang lalaki na animo'y walang taong nakikita. He don't do greetings!

Lahat ay nagbago sa kaniya mula nung iniwan siya ni Gail.

Tama ang sinasabi nila. Love can change people. Maaari kang maging mabait dahil sa pag-ibig. Pero kapag nasaktan ka dahil dito ay kabaliktaran ang mangyayari. You can be the most cold and evil person because of love.

Pumasok siya sa elevator. Akmang magsasara ang elevator nang pumasok ang isang babaeng nakasuot ng mahabang palda na pinaresan niya ng lumang blouse. Maging ang kaniyang suot na sapatos ay luma na rin.

Halos sabay nilang pindutin ang button tungo sa parehong palapag.

Nakayuko lang ang babae at hindi mapakali. Para siyang mabaliw dahil sa takot na mahuli sa kaniyang trabaho. Ang problema'y pasado Alas-onse na.

Bakit kasi napakabigat ng daloy ng trapiko kanina? tanong ng isip ng babae.

Nang makarating sila sa Ika-labingtatlong palapag ay nagtama ang kanilang katawan dahil pareho silang nagmamadali.

Nigoel smells something wrong.

Maigi niyang tinitigan ang babaeng nakatayo sa harapan ng kaniyang opisina at animo'y hindi nakita ng babae ang may-ari ng Andromeda.

Sa halip na pumasok si Nigoel sa kaniyang opisina ay minabuti niyang masdan ang kilos ng babae.

Balisa ang babae at palagi siyang nakatutok sa kaniyang lumang relo.

Matapang na binuksan ng babae ang opisina ni Nigoel. Hinayaan lang ni Nigoel ang babae kahit kanina pa ito naiinis sa kaniya.

"Crazy." sambit ni Nigoel nang masara ang kaniyang opisina.

He dialed the number of HR on his company. Umirap pang nakatingin sa taas ang lalaki dahil hindi sinagot ng HR ang tawag niya sa unang pagkakataon.

"H-hello!?" kinakabahang sagot ng tao sa kabilang linya.

Huminga ng malalim si Nigoel. Tumitigas ang magkabilang dulo ng kaniyang mga panga dahil nagpipigil siya ng galit.

"What the hell are you up!? Bakit hindi niyo sinagot agad ang tawag ko!?" Namumula si Nigoel dahil sa galit nito.

"S-sorry, sir!" sambit ng bakla sa kabilang linya.

Nigoel sighed.

"May dapat ba akong interbyuhin sa araw na ito?"

"Wala naman po, sir! Ang sched-"

He suddenly hung up.

He opened the door of his office. Nagulat ang babae sa loob nito kaya'y napalingon siya sa kararating na si Nigoel sabay yuko. "G-good morning, sir!" Kinakabahan man ay nanatili parin ang paggalang sa kaniyang boses.

"Who the hell are you!?" Even Nigoel has this clue who was this boring woman bowing her head before him he still wants confirmation.

Umangat ang mukha ng babae at ngumiti siya kay Nigoel.

"I am your new secretary. Amina Baltazar!" Mina introduced herself confidently.

Halos malula ang lalaki sa sinabing iyon ni Amina. He expect something from his new secretary.

Lahat ng qualifications na inaabangan ni Nigoel ay wala kahit na isa sa kaniyang kaharap.

Magagalit ba si Nigoel sa kawalang'yaang ginawa ni Lilliene sa kaniya o matatawa na lang siya dahil sa pagkadismaya.

Ang iniisip niya'y kapag makikita niya ang kaniyang bagong sekretarya ay tatayo agad ang kaniyang alaga dahil sa ganda nito.

Do not expect too much so you won't be disappointed as much as how he feels right now.

Halos maiyak si Nigoel palabas ng kaniyang opisina.

"You're bullshit, Lilliene! Answer the f*****g call," naiiritang bulyaw ni Nigoel nang ilang beses niyang tinawagan ang kababata na siyang pasimuno ng lahat.

Tumamlay ang kaniyang buong katawan dahil sa nangyari. Lubos ding nawalan ng gana ang alaga niyang ilang beses pa niyang sinabon kanina nung naligo siya. Useless! Hindi yata kayang gisingin ng alindog ni Mina ang tulog na alaga ng lalaki.

"What was it, Nigoel?" masayang bungad ng babae sa kabilang linya.

Napakamot lang sa batok nito ang lalaki. Parang sasabog ang bawat ugat sa katawan niya dahil pakiramdam niya'y nakikipaglaro ang kaniyang kababata sa kaniya. Natatawa pa kasi si Lilliene habang nagtanong siya kung ano ang kailangan ng kaniyang kababata.

"Are you insulting me!?" Bumuga ng mainit na hangin si Nigoel.

Kulang na lang ay umusok ang tainga ng lalaki dahil sa kabulastugan ni Lilliene.

"Insulting, you!? Why?" Daig pa ni Lilliene ang nanalo sa lotto kung matuwa ito.

"Lillieneth Alvarez! Hindi ako nakikipaglaro sa iyo! Sekretarya ang kailangan ko at hindi caregiver! Why this woman?"

Lilliene made a friendly sigh.

"You have to thank that woman for saving your life, Nigoel! Kung hindi sa kaniya ay tiyak akong nasa lamay mo ako ngayon at tumatawa...este, umiiyak! Hindi mo siya magawang pasalamatan kaya ako na lang ang gumawa! Don't worry, I already gave her an allowance because she needs it! All you have to do is to be kind and gentle to her!" Ito ang pahayag ni Lilliene.

That's why Lilliene didn't bother to tell him who will be his secretary.

He suddenly swallowed while remembering Mina's looks. Mina was wearing a long old-fashioned skirt with an old blouse and she paired it with an old sneakers! How can his manhood arouses?

Lilliene was kidding! He thought.

"You can just pay her goodness! Hindi mo na siya kailangan ang patrabahuin bilang secretary ko! If she needs work, you can lend her something suitable with her looks! Lilliene, my friend, Xyrex, would be laughing when they knew it! Gusto ko iyong magandang sekretarya!" Halos mabingi si Lilliene sa sigaw ni Nigoel.

As a woman, Lilliene felt bad for the newly hired secretary. Nasaktan si Lilliene dahil alam niya kung gaano kasakit para sa isang babae kung pagsasalitaan ka ng hindi maganda.

"Sana sinabi mo na lang na hindi sekretarya ang hinahanap mo. Kung sinabi mo sa akin na model o hindi kaya'y pangbato sa pageant ang hinahanap mo ay nagawa ko na iyan ng paraan," she said seriously. "Wake-up, Nigoel! Every woman is beautiful! Ang problema sa iyo, panlabas na kagandahan lang ang tinitingnan mo! And to tell you this, if you're mad because of Gail. Let me remind you, hindi lahat ng babae si Gail! It's been ten years! Move on," she added.

Napasandal na lang sa pader ang lalaki nang marinig mula kay Lilliene ang lahat ng 'yon.

Hindi na sana binanggit ni Lilliene ang pangalan na 'yon. Hindi na sana pinaalala ni Lilliene sa kaniya ang katotohanan na iniwan siya ni Gail. Now, he's having that traumatic scene on his mind again.

Wala sa sariling pumasok sa opisina niya si Nigoel. Umupo siya sa kaniyang leather chair habang nakatayo sa kaniyang tabi si Mina.

It's a boring day for Nigoel. Gusto niya sumigaw dahil sa bagot na nararamdaman.

"What's your name again?" tanong nito sa kaniyang secretary.

Tumingin ang babae sa kaniya at ngumiti. "Ako po ba?" tanong nito kay Nigoel.

Umirap si Nigoel at bumuga siya ng mainit na hangin.

"May kasama ba tayong iba? Hindi rin naman tama kung tatanungin ko ang sarili ko kung ano ang pangalan ko!"

The woman cleared her throat. "Amina Baltazar. Mina na lang po."

"Your name was boring as you are!" natatawang pahayag ng lalaking nakasandal sa upuan. "Hindi mo ba nakikita ang table katapat ng table ko?" dagdag na katanungan ng lalaki.

"H-ho?" Palagi na lang nagugulat si Mina sa tuwing may sinasabi sa kaniya si Nigoel.

Muling umirap ang lalaki dahil sa inis. "Sabi ko, may table sa harapan ng table ko. Para iyon sa'yo! Pumunta ka roon at umupo ka at magsimula ka na sa trabaho mo," sabi nito na hindi pa rin tumitingin kay Mina. "Alamin mo kung ano ang gagawin ko sa buong araw na'to," dagdag pa nito.

"Sige, po!" tugon ni Mina bago tumungo sa upuan.

"Diyos ko!" Napasigaw si Mina nang mahulog ito sa upuan.

Bahagyang natawa si Nigoel nang makita paano mahulog mula sa upuan si Mina. Hindi kasi alam ni Mina na folding chair pala ang upuan sa kaniyang table. Sa halip na ahunin ang sandalan ng silya ay umupo siya ng bahagya kaya nama'y tinulak siya ng kaniyang upuan.

Nahiya ang dalaga subalit nagawa niya paring umahon at umupo sa upuan na nagpahamak sa kaniya.

"f**k!" natatawang sambit ng lalaki dahil hindi maalis sa isipan niya kung paano tinulak ng bangko ang babae. Nakita kasi ni Nigoel kung paano tinabunan ng mahabang palda niya ang dalaga kaya halos hindi na naman siya makahinga ng maayos.

Kailanman ay hindi maisip ni Nigoel na darating ang puntong ito na isang babaeng may anak na ang kaniyang magiging sekretarya. It would be a plus if the woman was presentable and gorgeous. But it wasn't!

Nigoel continues to look at Mina's direction. His secretary was busy writing notes on her small pink notebook.

Napailing si Nigoel nang mapansin kung paano magtrabaho ang babae. Ni hindi man lang siya sinulyapan ng kaniyang bagong sekretarya. That made the day became more boring! Walang sinuman ang hindi humamak na tingnan at akitin ang lalaki. Only Mina put her focus on her work and not to her boss.

"Psst!" Parang aso lang kung sitsitin ng lalaki ang kaniyang sekretarya.

Lumingon sa kaniya ang babae at ngumiti. Hindi alam ni Nigoel bakit nakaramdam siya ng kaba nang nginitian siya ng babae.

"Sir!?"

"Coffee," matipid na sagot ni Nigoel.

Kinabahan si Nigoel sa nararamdaman niya.

Tumayo si Mina at tumungo sa pintuan.

"Don't go there! May kusina ako rito sa opisina. Go this way," naiiritang sabi ni Nigoel.

Mina just bowed her head before she left and gone to brew coffee for her boss.

Ilang minuto ang lumipas ay papalabas na mula sa kusina ng opisina si Mina dala ang mainit at masarap na kape. Mina was sure that her coffee does tastes good.

"Sir, kape niyo po." Nilapag niya ang puting tasa sa ibabaw ng lamesa ni Nigoel.

Halos mabaliw si Nigoel sa bango ng kapeng tinimpla ng kaniyang secretary.

Nigoel was slightly waiting for this boring woman to make some flirting on him. Nabigo lang ang lalaki dahil hindi iyon ugali ni Mina.

Bumuntong-hininga na lamang ang lalaki bago sumimsim sa masarap na kape ni Mina.

Sorry for Nigoel--the maniac. Mina was a woman of pride and respect.

Ngayon lang naramdaman ni Nigoel na siya ang pinakapangit na lalaki sa buong mundo. Imagine, his allure and hotness was resisted by his boring old-fashioned secretary.