แต่บอกตามตรง มณีรัชดาใจแข็ง หล่อนไม่ยอมตกเป็นเหยื่อความรักแบบมักง่าย อีกครั้งที่หล่อนต้องกดเบอร์อีกครั้งรับสาย เมื่อภูวพลโทร.มาหาหล่อนอีกครั้ง
ในน้ำเสียงของเขาเหมือนห่วงหวงหล่อนเช่นเคย “ณี เป็นอะไรไปครับ รู้บ้างไหม ไม่ได้เจอหน้าณี เหมือนทุกวัน พลรู้สึกไม่สบายใจ”
“เป็นอะไรล่ะคะ ก็ณี ทำงานแล้วนี่คะ ณียังบอกพลไปแล้ว” มณีรัชดาทราบถึงน้ำเสียงที่แกว่งของเขา เหมือนคนที่กำลังสั่นคลอนในความรู้สึก นี่เขาสับสนใจไปหรือเปล่า หากแต่น้ำเสียงของเขาเศร้า
“ณี ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะเพราะได้งานทำแล้วก็เป็นแบบปกติ”
“ครับผมเข้าใจแต่เอางี้นะณี วันหยุดที่จะถึงนี้พลจะชวนไปทำธุระสำคัญห้ามให้ณีปฎิเสธด้วยนะจ้ะณีจ๋าพลตั้งใจมากจริงๆ”
เขาเอ่ยกับหล่อนด้วยสุ้มเสียงมีความหวังและไม่อยากได้ยินคำปฎิเสธ ทำให้หล่อนกลายเป็นคนกลางที่หนักอึ้งในใจ ก็ยอมรับว่าอึดอัด ที่เหมือนว่าให้ใจและฝากความหวังกับเขามากเกินไป อัน
