นั่นดูสิ มันท้าทายด้วยสายตา จนจอมภูบดกรามอย่างเงียบๆที่ได้เห็นคำสัญญาและประกาศเหมือนว่า น้องชายจะปกป้องผู้หญิงที่ไม่มีสกุลรุนชาติอะไรสักนิดคนนี้เท่าชีวิต ยิ่งน้องชายหลงรักหล่อนมากนักเขาก็ยิ่งเดือดดาล
พาลเกลียดหนักเข้าไปอีก
และอีกครั้งที่ภูวพลดีใจอย่างมาก ที่เมื่อรับโทร.จากมณีรัชดานั้น แต่หล่อนกลับมาบอกเขาว่า ได้งานทำแล้ว ซึ่งเขาแปลกใจ แม้เขาจะรู้สึกเสียดายอยู่บ้าง ที่หล่อนไม่ได้เลือกงานในบริษัทของญาติที่เขาคุยตกลงไว้อย่างดิบดี โธ่ บทจะได้ก็ได้เสียปุบปับอย่างนี้ ไม่คาดฝัน
“พลอุตส่าห์ไปร้องขอกับคุณลุงนะครับให้ท่านช่วยกั๊กไว้ให้ตำแหน่งนึง ก็พอดีมันว่างไง.. นี่ถ้าณีไม่ตัดสินใจเลือก คงแย่ล่ะ เพราะตำแหน่งนี้ต้องมีคนอื่นรับเอาไป”
หากแต่มณีรัชดาก็ตอบเขาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ค่ะ ก็ปล่อยให้เขารับคนอื่นไปสิจ้ะ พล เพราะณีเองเพิ่งได้งานกะทันหัน และอังคารนี้จะต้องไปทำแล้วล่ะ”
ภูวพลถอนใจ แม้จะ
