CHAPTER 5

1935 Words
CHAPTER 5 We're back in the guest's room right after the feeding session. Nagmumukha akong disabled person kapag 'tong si Hudas ang kasama ko. He never let me eat by myself for goodness' sake! Kung si Adam nga ay hindi ko feel na subuan ako dahil ang cheap ng dating sa akin no'n pero siya parang nag-aalalaga lang ng retarded. Pati halos pag-inum ko ng tubig ay gusto niyang siya pa ang gumawa para sa akin. Like duh! Hindi ko mawari-wari kung ano bang nagawa ko para tratuhin niya ako sa ganitong paraan? Minus the s****l assault and his kasungitan ay masasabi kong espesyal ang trato niya sa akin. Is it because he never forget the steamy hot night we've had eight years ago? I doubt it! I am sure as f**k that every woman he'll meet will surely want to give him the best of the best f**k of his life. Sa guwapo niyang iyan ay duda akong walang babae ang magkakaloob sa kanya ng isang mind-numbing s*x. “Here..” Pagkaupo ko sa kama ay inabot niya sa akin ang kanyang cellphone. It's the latest phone model of IPhone, metal black version of mine na pinakain lang niya sa mga sharks sa laot. He's truly a Greek God with no mercy for creep's sake! Pagtingin ko sa screen ng kanyang cellphone ay naka-dial na ang pamilyar na numero. My mouth gapes as I lift my eyes at him. “How did you know my Mama's contact number?” Confuse is evidence in my raise. He just shrugged his shoulder before he sits down beside me. “I just do.” He lifts my wounded leg and place it on his lap causing me to quivered. “What the..” “Stop moving, A. Let me clean your wound.” Ah? “Hit the loudspeaker! I wanna hear your conversation with your mother.” Utos niya gamit siyempre ang malalim at malamig niyang boses. “What? Hell no!” He looked up to me and it's too late to realize that I should follow whatever he says. Jusko! I hit the loudspeaker as what I'm told then after few rings Mama's voice finally be heard. “Hello, sino 'to?” Kalmadong bungad ni Mama. Hudas begins to clean my wound with a clean cotton and betadine with TFC. Tender Fѷck and Care. Focus siya sa kanyang ginagawa pero alam kung mas focus siya sa pakikinig sa magiging usapan namin ni Mama. Kailangan ko bang ipaalam kay Mama kung nasaan ako? Kung anong nangyari sa akin? Hihingi ba 'ko ng saklolo? God! What should be the right thing to do? Ngunit naalala ko nga pala na kahit ako'y hindi alam kung saang parte ng impyerno ako naroon. “M—ma, ako po 'to.” “Oh, Ariadne, anak! Napatawag ka?” What? Ang totoo, si Mama ba 'tong kausap ko? Hindi ba dapat ay nagfi-freak out siya dahil kagabi pa 'ko nawawala? Luh! What's happening? “Ma, ako po 'to.” Para akong sirang plaka. Inulit ko lang baka tulog pa ang diwa nitong si Mama. O baka nasa tv na naman ang buong atensyon nito kakanood ng mga Kdrama. “Oo, ikaw nga iyan, Ariadne. Alam ko. Bakit nga napatawag ka, anak? Hindi ka ba busy diyan sa out of town business trip mo?” Business what? “Ma..” Itatama ko na sana ang maling nalalaman ni Mama ng maramdaman ko ang malagkit na tingin sa akin ng lalaking katabi ko. I looked back at him and our eyes locked instantly. And for Beelzebub's sake, my heartbeat went faster than the usual. Tila may kakaiba sa pintig ng puso ko ngayon habang nakatitig kami sa mga mata ng isa't isa. Maaaring pati iyong puso ko'y nagwawala na rin dahil sa pagkakaipit ko sa napakahirap na sitwasyong ito. Iyon ang alam ko. Ako na ang pumutol sa aming titigan baka kung saan pa mauwi 'to. “Ahh.. business trip? K—kanino niyo po nalaman na may out of town business trip ako?” Usisa ko kay Mama. I talked to Mama in a normal way while I am stealing glances at Hudas who's now putting gauze pad on my cut. “Sinabi sa akin ni Cara. Saan ba kamo iyang out of town na iyan? Baguio ba, anak?” Shit! Saan naman napulot ni Cara ang kasinungalingang iyon? May ideya ba ang bruhang iyon na na-kidnap ako? “Ah, opo.” Nagpatangay na lamang ako sa alon ng kasinungalingan. Ano pa nga bang magagawa ko? “O siya, dalhan mo 'ko ng strawberry jam, Aria, okay? Ah, teka, anak. Totoo ba iyong sinabi ni Cara na lalaki raw iyong business partner na kasama mo riyan sa Baguio?” Nahihimigan ko ang pag-alikik ni Mama sa kabilang linya. I caught Hudas giving me a just-go-with-the-flow look. “O—opo, lalaki po.” At hindi siya business partner, r****t kamo! “Naku talaga, Aria? Binata pa ba? Mas guwapo ba kay Adam? Hindi ba hambog tulad ng nobyo mong mukhang ewan?” “Mama!” Luminya ang aking mga kilay. “Aria, anak. Nagtatanong lamang ako. Ano nga kasi? Mas guwapo kay Adam, 'no? Kasing-guwapo ba ng Oppa kong si Joong Ki? Ariadne, ano?” 'Tong si Mama talaga! Kinain na rin ng Kpop ang sistima at natitiyak kong nanonood na naman 'to ng Kdrama ngayon. Napalingon ako kay Hudas na parang naghihintay rin sa isasagot ko. Nakatikwas pa gilid ang ulo nito. Nag-iwas ako ng tingin saka napakagat sa pang-ibabang labi ko. “P—parang gano'n na rin.” Mahina kong sambit at halos mabingi ako sa biglaang pagtili ni Mama sa kabilang linya. “Pusuan mo na iyan, anak at hiwalayan mo na lang iyong si Adam. Ayoko talaga sa lalaking iyon. Lahi ng mga mata-pobre. Inggrata pa ang Nanay. Sandali ano bang pangalan ng business partner mo na iyan? Ifo-follow ko sa IG at twitter. I-stalk ko nga nang malitis baka iyan na talaga ang totoo mong forever.” “H—ha? P—pangalan?” Mataman akong napatingin kay Hudas. I just let my confused eyes ask for his name and he of course get what I mean. “Tres Leventiz.” He faintly says his name. Tres, ano? Living things? He c***s his head upon realizing that I didn't exactly get his name. “You know that I hate repeating myself but since it's about me this time, well then. Tres Leventiz is the name.” Like a formal introduction of two strangers, he pushes off his hand towards me for a formal shake hands. Hesitatingly I also do the same but before I could touch his hand, our moment suddenly interrupted by Mama's screeches. “Finger hart! Finger hart! Boses na ba iyon ng guwapo mong business partner, Aria? Wow! May tama ka nga, anak. Boses pa lang ubod na ng guwapo..” I blush with my mother's kalandian. “Bye na nga, Ma!” Frustratingly slow I ended up the line then sighed deeply. Inabot ko na pabalik kay Tres ang cellphone niya. His name felt sexily weird in my tongue. Tres. Hmm.. Sexy name. The fѷck! Imbes na cellphone ang kunin nito ay napamaang ang aking bibig nang mismong kamay ko ang hinawakan niya. He lifts it and kisses my knuckle. OMG! He caught my shocked eyes. “How about you say, it's nice knowing me, A? Hmm..” I shivered because of that bedroom voice of him. My mouth runs dry. Tanga akong nakatingin sa kanya. What's happening to me, really what? “Say it!” His gestures are non-threatening yet still gives me a domination impact. Kailangan ko bang magmatigas? “Say it, silly!” His tone changed into resonant and before I know, I am now in between of bed and his muscled physique. My hips and all the way down to my upper thighs are now jailed in his legs. His hands arresting mine upward my head. I gasped. “What the hell, Tres?” “You should know by now that I don't like my A to act like a hard-headed girl. I must show you what I am capable of just to get whatever I want and you're one of it.” His A? I am not his for heaven's sake! This dude is mentally unbalanced. “Well, I don't know what are you trying to point out, Mister!” I rolled my eyes immaculately though kinakabahan na ako sa posisyon namin. “Lemme show you then..” “Dammit, punk! What are you going to do?” “Claim you once more.. wakefully this time.” And he captured my lips using his. He sinks his artful tongue inside my mouth in no particular time. My breath hitches. I want to push him but my body doesn't want to. WTF? Sa loob lang ng ilang segundo ay nasa ilalim na ng aking damit ang isa niyang kamay habang patuloy niyang nilulunod sa marubdob na halik ang aking bibig. I just found myself also devouring his lips and fighting his tongue through a hot sensational moves. I was drown out into his spell— into the Greek badass’ spell then the last thing I knew was that I gave myself to him this time. Wakeful this time and I let him owned my body not by force. Hell! Night comes and I woke up naked in Tres’ bare broad chest. He's still in deep sleep according to his profound breath. Hindi ko mapigilang pamulahan habang kusang inaalala ng aking memorya ang nangyari sa amin kanina. My vision filled with Tres’ ravishing figure. Kahit sugo siya ni Satanas ay hindi maikakaila ng aking mga mata kong gaano kaperpekto ang mukha nito. Kaakit-akit ang bawat anggulo ng kanyang mukha na animo'y walang mali sa pisikal nitong anyo. Who're his parents kaya? Napukaw ako mula sa pagkilatis ng kanyang mukha nang mapansin ko ang kanyang cellphone sa ibabaw ng night table. Hallelujah! Maingat akong tumayo sa kama at isinuot ko ang unang naapakan kong damit— Tres’ gray shirts. I took the phone and silently slipped off the guest's room. Dinumog ako ng labis na kaba habang naghahanap ako ng mapagtataguang silid dito sa hallway. Apat na pinto muna ang sinubukan kong buksan pero lahat ay naka-lock hanggang sa nakarating ako sa pinakadulong silid and viola, it's locked also. Kaya tumakbo ako papunta sa ikatlong palapag at lahat ng mga pinto na naroon ay sarado maliban sa kulay indigo blue'ng pinto na hindi hamak na kakaiba sa lahat. It isn't lock so I get myself inside it. Hindi ko na pinansin ang nakakakilabot na dilim sa loob nito at taranta kong dinial ang numero ni Adam. Within just two rings ay sinagot niya ang tawag ko. I'm just lucky enough na walang PIN o lock pattern ang cellphone ni Hudas— Tres I mean. “Who's this?” My tensed nerves loosen up upon hearing Adam's voice. My Adam. “Hon, it's me.” Bigla ay napaiyak ako. Rinig ko ang paghugot ng malalim na hininga ni Adam mula sa kabilang linya. “Sweetie, hey? God, Ariadne, sweetie. Kagabi pa ako tawag ng tawag saiyo but I can't reach you out. I'm now in Bohol.” “A—adam.. hon..” Ang tanging nakayanan kong sambitin. Tinig lang niya ang kailangan kong marinig upang maibsan ang bigat sa puso ko. “What's wrong, sweetie? Your voice seems off. Are you alright? You already miss me that much, huh? Don't worry, I'll be home by tomorrow night. Are you up for a seashore date, hm?” Tinakpan ko ng mahigpit ang aking bibig upang ikulong ang aking mga hikbi. God! I'm sorry, Adam. I'm sorry. “Hon, tulu—” Naantala ang aking sasabihin nang pagdaka'y bumukas ang pinto. The devil stood up their wearing his furious and violent aura. Inilang hakbang lang niya ang distansya namin saka dinaklot ang cellphone na hawak ko. He threw it unmercifully against the concrete wall, making a thud sound around the room. I felt so horrified as I blanky staring at him. Iyon na yata ang pinakamabangis niyang anyo. Nakakakilabot! Sobra! “T—tres..” I stuttered. I get my knickers in a twist and everything inside me is uncontrollably screwed up! “You. Have. No. Any. Rights. To. Be. In. This. Room!” I could see hell in his eyes. Ito na siguro ang huling-oras ng buhay ko! ©MaribelleVerzosa
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD