Devil monster Pee x Puifai 15
“ฝ้ายเป็นอะไรหรือเปล่า” คนที่อาสาขับรถถามขึ้นเมื่อฉันเอาแต่นิ่งและเงียบ เด็กๆที่นั่งอยู่เบาะหลังก็เงียบตาม เขาถามซ้ำอยู่สองสามรอบฉันก็ยังไม่ตอบ พอถึงร้านอาหารที่เป้จองไว้ พอถึงฉันก็พาเด็กๆลงจากรถโดยไม่สนใจเจ้าของรถที่มองอย่างสงสัยนั่นเลย ฉันไม่ลืมหยิบกระเป๋าเป้สำหรับใส่ของเด็กๆจำพวกเสื้อผ้าลงมาด้วยพอถึงโต๊ะเป้กับป่านก็มองฉันอย่างสงสัยยิ่งขึ้นเมื่อวางกระเป๋าวางไว้ที่เก้าอี้ข้างๆตัว พอคนที่เดินมาใหม่จะยกกระเป๋าไปวางที่เก้าอี้อีกตัวฉันก็ยื่นมือไปดึงกระเป๋าจากมือเขามาวางที่เดิม
“โกรธอะไรพี่อีกฝ้าย”
“เราอยากทานกันเป็นครอบครัวค่ะ ขอบคุณที่มาส่ง”
“ฝ้ายโกรธอะไรก็บอกพี่สิ อย่าคิดเองแบบนี้”
“ฝ้ายยังไม่อยากคุยอะไรกับพี่ทั้งนั้น พี่กลับไปก่อนเถอะ” ฉันเลิกสนใจเขาก่อนจะแสร้งเปิดเมนูอาหารดูแต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลยเพราะตอนนี้ในหัวฉันมีเพียงประโยคที่ผู้หญิงคนนั้นพูด
“ฝ้
