CHAPTER 15
731 Words
Pagkatapos ng pagbatian ni Fiona kay Kent, tumigil siya sa mesa namin bago lumabas.
“This beauty must be Fay,” sabi niya habang nilalapitan ako, malaki ang ngiti.
May makapal siyang New York accent, parang kay Fran Drescher, at hindi ko mapigilang ma-charm sa sweet pero brusko niyang dating.
“It’s nice to meet you,” sabi ko.
“Oh baby,” sabi niya, kunot ang ilong. “I already know all about you. Big Boy over there told me everything,” sabay kindat niya kay Kent sa likod.
Namula na naman ako. Big Boy?
Seryoso?
Sino bang babae ang may lakas ng loob na tawagin si Kent Lippert na Big Boy?
Napatawa ako nang di sinasadya. “All good things, I hope.”
“Only the best,” sagot niya. “I’ll catch you two babies later,” sabay yuko niya para halikan si Daniel sa pisngi bago umalis. “And you,” itinuro niya ako gamit ang manicured na kuko, “you’re going shopping with me later, okay? Okay.”
Wala siyang hintay na sagot bago umalis.
Sinundan ko siya ng tingin, medyo naiinggit sa confidence niya pati sa raw sensuality niya. Si Fiona ang tipo ng babaeng buxom beauty na parang pinanganak para sa mundo na ‘to.
Napatingin ako sa sarili ko, pakiramdam ko ang simple at flat lang ako sa harap niya.
“Sorry about that,” sabi ni Daniel, parang may inis sa boses.
“Bakit?” tanong ko, nagtataka.
“Embarrassing lang kasi, na andito sila,” bulong niya, yumuko para kami lang ang makarinig. “My dad could fill every room in this house with his lovers, if he wanted to,” sabi niya. “Although Fiona is… a favorite.”
Tumango ako, naiintindihan. “I can see why. She’s so beautiful.”
Napabuntong-hininga siya at napatingin ako, na-curious. “Anong problema?”
“My whole life, may mga babae na dito lagi. Some stay for a night, some for months. Fiona has lasted years now, pero sandali na lang din siguro siya. Women just love him.” Napasimangot siya.
Hindi ko maiwasang makaramdam ng konting awa.
“Well, I don’t like him at all,” sabi ko, trying to cheer him up. “I think he’s rude, and domineering, and he likes to make people feel uncomfortable to make them fall in line. I think you’re ten times the man he is.”
Deep inside, alam kong kasinungalingan ‘yon. Pero worth it naman para sa ngiti sa mukha ni Daniel.
“Thank you, Fay,” sabi ni Daniel, tingin sa akin ng may tunay na pagmamahal. “You’re the only one who thinks that. I’m glad to have you on my side.”
Ngumiti ako at nilapat ang kamay ko sa ibabaw ng kamay niya.
Pagkalipas ng ilang oras, napaigtad ako nang biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko. “Shopping time!” tawag ni Fiona, halos hilahin ako paalis habang kinukuha ang kamay ko.
“Wha –“ napatawa ako habang hinihila niya ako palabas. “Saan tayo pupunta!?”
“Shopping, baby!” tawa niya habang hinahatak ako pababa ng hagdan. “I’m just so glad Daniel finally brought a girl home so I have someone to play with.”
Kinagat ko ang labi ko habang mabilis akong sumusunod sa kanya. “Shopping? Hindi ata papayag si Kent na lumabas ako ng bahay.”
Kinindatan niya ako nang makarating kami sa double doors na malapit sa garahe. “That’s the great thing about this place, we don’t have to leave. The shopping comes to us.”
Binuksan niya ang pinto, at tumambad sa amin ang yaman sa loob.
Napanganga ako sa nakikita ko. May mga stacks ng luxury goods, maayos na naka-display sa mga hanger at racks. May chandelier pa sa kisame. Sa kaliwa ko ay isang two-story na dingding na puro sapatos.
“Oh my god,” sabi ko, tinitingnan ang paligid.
“You like?” tanong niya, proud na nakatayo sa gitna ng room. “Kent used to have it all neatly put away in boxes, pero pinilit kong ipakita lahat. Alam mo na,” sabay kibit-balikat, “para magmukhang Rodeo Drive.”
Dazzling talaga. Lahat ng makikita ko, mga brand na sa fashion spreads ko lang dati nakikita—Balenciaga, Hermes, Dior, Chanel.
“Where did it all come from?” tanong ko, hindi makapaniwala.
- Writer
