คงเพราะหลายวันมานี้ ข่าวคราวที่พระชายาถูกเหล่าหมัวมัวจากวังกลางเคี่ยวกรำอย่างหนักแพร่สะพัดออกมา เว่ยจิ่นอิ่งจึงไม่ได้คิดจัดการอะไรกับนางจริงจัง วันๆ ได้แต่ปล่อยให้เรียนรู้ขนบธรรมเนียมประเพณี จนทุกอย่างเรียบร้อย เหล่าหมัวมัวถูกส่งตัวกลับ ก็ถึงเวลาส่งชายารักเข้าไปอยู่ในตำหนักหลัง เป็นเจ้าของวังหลังแห่งอู่เทียนแต่เพียงผู้เดียว
ตำหนักพำนักของชายารักนั้นเขาให้ชื่อว่า ตำหนักอิ๋งชุน รอจนกระทั่งนางคุ้นเคยกับตำหนักหลังใหม่แล้ว จึงได้นำพา พระวรกายสูงส่งก้าวย่างเข้าสู่ห้องบรรทมในตำหนักหลังใหม่เป็นครั้งแรก
เพราะอยากมาดูพระชายาของตนว่ากำลังทำอะไรอยู่บ้าง จึงเว้นธรรมเนียมคารวะของเหล่านางกำนัลรับใช้พร้อมโบกมือไล่ให้ทุกคนถอยออกไปเงียบๆ แม้แต่เสี่ยวจือคนสนิทของเซี่ยอิงลั่วก็ยังถูกดวงตาคมกริบกราดมองจนต้องหนีไปด้วยความรีบร้อน โดยไม่รู้เลยว่าตนได้ทิ้งพระชายาเอาไว้กับปีศาจร้ายเข้าแล้ว ระหว่างออกจากตำหนักอิ๋
