เช้านี้ธารตื่นสายกว่าทุกวันเล็กน้อย แต่ยังคงเตรียมอาหารเช้าและกาแฟสำหรับตัวเองและเพื่อน ๆ ทั้งสองคนไว้ เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จธารก็หันไปทอดสายตามองกล่องข้าวและแก้วประจำตัวของภูผา ก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อออกไปทำงานตามปกติ
เพื่อน ๆ ทั้งสองลอบมองหน้าธารด้วยความเป็นห่วง ตั้งแต่ขึ้นรถมาธารไม่ได้พูดอะไรอีกเลยแม้แต่นิดเดียว เพียงแต่ยิ้มจาง ๆ ให้ข้าวหอมและนุ่น ก่อนจะปล่อยให้ความเงียบเข้าปกคลุมรถทั้งคันไว้
Line Khao-Hom
นุ่น : ปล่อยธารไปก่อน เดี๋ยวนุ่นดูให้ เย็นนี้ค่อยคุยกัน
ข้าวหอมเปิดอ่านข้อความจากนุ่น ก่อนจะตอบกลับไปสั้น ๆ แล้วบอกลาเพื่อน ๆ เมื่อธารจอดรถส่งเธอที่หน้าบริษัท
“ข้าวหอม น้องธารเป็นยังไงมั่ง” ไผ่เอ่ยถามขึ้นทันทีที่เดินผ่านโต๊ะข้าวหอมในเช้าวันนี้
“เงียบค่ะ ไม่พูดอะไรกับข้าวหอมแล้วก็นุ่นเลยแม้แต่นิดเดียว” ข้าวหอมตอบเสียงอ่อน “มันไม่ได้เกิดอะไรขึ้นในรถเมื่อวานจริง ๆ
